Πέθανε ο Νίκος Αλέφαντος

Μια από τις πιο χαρακτηριστικές φιγούρες του ελληνικού ποδοσφαίρου, που έγραψε τη δική του διαδρομή στα γήπεδα, έφυγε από τη ζωή την Τρίτη 23 Ιουνίου.
Ο Νίκος Αλέφαντος πέθανε σε ηλικία 81 ετών, βυθίζοντας στη θλίψη την οικογένειά του και τον χώρο του ποδοσφαίρου…
Το τελευταίο διάστημα, ο Νίκος Αλέφαντος είχε αρκετά προβλήματα με την υγεία του.
Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, το μεσημέρι της Τρίτης (23/06), «έφυγε» από καρδιακή προσβολή…
Το ιατρικό ανακοινωθέν του θανάτου του Νίκου Αλέφαντου από τον θεράποντα Ιατρό του κ. Παν. Χλωροκώστα:
«Ο Νίκος Αλέφαντος απεβίωσε σήμερα 23/6/2020 λόγω διατατικής μυοκαρδιοπάθειας παρά την ενδεδειγμένη φαρμακευτική αγωγή και την υπόλοιπη υποστήριξη των θεραπόντων ιατρών εμφάνισε τις τελευταίες εβδομάδες σημαντική και ταχεία επιδείνωση. Παρέμεινε, όπως επιθυμούσε στην οικεία του ανάμεσα στους δικούς του ανθρώπους, την
πολυαγαπημένη του σύζυγο, τα παιδιά και τα εγγόνια του.
Ο οικογενειακός ιατρός Παναγιώτης Χλωροκώστας».


Η ΚΑΡΙΕΡΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΑΛΕΦΑΝΤΟΥ
Ο Νίκος Αλέφαντος είχε γεννηθεί στις 3 Ιανουαρίου 1939 στην Αθήνα και έζησε στην περιοχή των Εξαρχείων μέχρι το τέλος της ζωής του.
Ως ποδοσφαιριστής έπαιζε ως μεσοεπιθετικός, ξεκινώντας το ποδόσφαιρο από τον Αστέρα Εξαρχείων και παίζοντας στη συνέχεια σε ΑΕ Χαλανδρίου, ΠΑΟ Ρουφ, Ατρόμητο Καμινίων, Ολυμπιακό Χαλκίδας, Παναιγιάλειο, Πανελευσινιακό, Βύζα Μεγάρων και για έναν αγώνα στον… λατρεμένο του Ολυμπιακό Πειραιώς!
Η ΚΑΡΙΕΡΑ ΤΟΥ ΩΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ
Ο Αστέρας Εξαρχείων ήταν η πρώτη ομάδα που ανέλαβε ως προπονητής το 1969.
Εργάσθηκε στους περισσότερους από τους πλέον δημοφιλείς ελληνικούς συλλόγους, με αποκορύφωμα τον Ολυμπιακό Πειραιώς στον οποίο εργάστηκε τρεις φορές (ανά μία δεκαετία: τέλη 1983, 1994 και 2004), αλλά και στους ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, ΑΕ Λάρισας, Ηρακλή, Πανιώνιο και Εθνικό Πειραιώς. Στην Α’ Εθνική προπόνησε και τους ΟΦΗ, Καστοριά, Παναχαϊκή, Ιωνικό, Δόξα Δράμας, Κόρινθο, Απόλλωνα Καλαμαριάς, Προοδευτική και Εθνικό Αστέρα.
Παρακολούθησε τις προπονητικές και αγωνιστικές μεθόδους σπουδαίων προπονητών, όπως ο Ερνστ Χάπελ, o Κάρλος Αλμπέρτο Παρρέιρα, o Ένζο Μπεαρζότ, ο Μπομπ Πέισλι, ο Αρίγκο Σάκι, ο Μαρτσέλο Λίπι και ο Κάρλο Αντσελότι.
Είχε ασκήσει έντονη κριτική στο στυλ παιχνιδιού «τίκι – τάκα» της Μπαρτσελόνα, το οποίο θεωρεί εξόχως βαρετό και βλαβερό για την ποιότητα του ποδοσφαίρου, ενώ αντίστοιχα έχει δώσει συγχαρητήρια σε προπονητές όπως ο Ντιέγκο Σιμεόνε και ο Αντόνιο Κόντε οι οποίοι το αντιμάχονται.
Κατά καιρούς είχε εκφραστεί με πολύ καλά λόγια για τον Ότο Ρεχάγκελ (αποθεώνοντας την τακτική που ακολούθησε στο Euro 2004) αλλά του είχε ασκήσει και δριμύτατη κριτική, ιδίως για τις επιλογές του μετά την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.




Δύο συνεχείς χρονιές στην αρχή της καριέρας του, με τον ΠΑΣ Γιάννενα το 1973–74 (για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου) και τον Πιερικό το 1974–75, πέτυχε ισάριθμες ανόδους στην Α’ Εθνική κατηγορία, κατακτώντας παράλληλα και τις δύο χρονιές το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής. Εκτός από τους δύο αυτούς τίτλους, έχει κατακτήσει και το κύπελλο Κύπρου 1996–97 ως τεχνικός του ΑΠΟΕΛ, μετά από νίκη με 2–0 επί της Ομόνοιας στον τελικό.
Στον Ολυμπιακό μακροβιότερη ήταν η παραμονή του το 1994, που κάλυψε σχεδόν όλη τη χρονιά (Ιανουάριος–Οκτώβριος), αλλά το πρωτάθλημα της περιόδου 1993–94 κατέκτησε η ΑΕΚ.
Στη Θεσσαλονίκη, ως προπονητής του ΠΑΟΚ και του Ηρακλή είχε αρκετά καλή πορεία (αν και για μικρό χρονικό διάστημα) και επαινέθηκε για το επιθετικό του ποδόσφαιρο. Ανέλαβε προπονητής του ΠΑΟΚ εν μέρει λόγω και της συμπάθειας και υποστήριξης του γνωστού οργανωμένου φιλάθλου Μάκη Μαυρομιχάλη («Μάκης ο μανάβης»).
Παρέλαβε τον Ηρακλή σε πολύ κακή κατάσταση (1 βαθμό στο πρωτάθλημα μετά από 6 ματς) και κατάφερε να δημιουργήσει μια αποτελεσματική και άκρως επιθετική ομάδα (σε διάταξη 3–4–3) με αιχμές τους Βασίλη Χατζηπαναγή, Λάκη Παπαϊωάννου, Δανιήλ Παπαδόπουλο, Δημήτρη Αδάμου και Κώστα Μαλουμίδη.
Η ομάδα πραγματοποίησε εξαιρετικές εμφανίσεις και κατάφερε να κερδίσει στη Θεσσαλονίκη και τους τρεις μεγάλους των Αθηνών, 3–1 τους Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό και 3–0 την ΑΕΚ, τερματίζοντας τελικώς στην 3η θέση του πρωταθλήματος (ισόβαθμος με την ΑΕΚ).
Ξεχωριστό κεφάλαιο στην προπονητική πορεία του Νίκου Αλέφαντου ήταν οι τρεις θητείες που είχε στον πάγκο του ΟΣΦΠ, της ομάδας που υποστηρίζει οπαδικά. Η πρώτη του θητεία ήταν από την 1η Δεκεμβρίου του 1983 μέχρι τις 12 Μαρτίου του 1984 (αγωνιστική περίοδος 1983-1984).
Η δεύτερη θητεία του ήταν η μεγαλύτερη χρονικά, από τις 27 Ιανουαρίου 1994 μέχρι τις 16 Σεπτεμβρίου 1994 (αγωνιστική περίοδος 1993-1994 και ξεκίνημα της περιόδου 1994-1995).
Αρκετοί διακεκριμένοι ποδοσφαιριστές έχουν μιλήσει με εξαιρετικά λόγια για την προπονητική αξία και τις γνώσεις του Νίκου Αλέφαντου.
Γεια σου ρε Αλέφαντε…είσαι παλικάρι!