Σαν σήμερα, η τελευταία μεγάλη νίκη του Ναπολέοντα ήταν επί των Γάλλων και των εφημερίδων του τόπου του – Γιατί στην Έλβα τον λατρεύουν ακόμη

Μια μέρα σαν σήμερα, 26 Φεβρουαρίου του 1815, ο Μέγας Ναπολέων δραπετεύει από την Έλβα. Ο Βοναπάρτης Ναπολέων μετρούσε 100 ημέρες πριν από το Βατερλώ κι όμως δεν είχε ακόμη πει την τελευταία λέξη του τουλάχιστον για τους Γάλλους εχθρούς του….
Στις 11 Απριλίου του 1814, ο Ναπολέων Βοναπάρτης , αυτοκράτορας της Γαλλίας και ένας από τους μεγαλύτερους στρατιωτικούς ηγέτες στην Ιστορία, παραιτείται από το θρόνο και, με τη Συνθήκη του Φοντενεμπλό, εξορίζεται στο νησί Έλβα της Μεσογείου. Λίγους μήνες μετά αποφασίζει να επιστρέψει στη Γαλλία και να τελειώσει ό,τι είχε αρχίσει με αίμα και φωτιά...
Ένα μάθημα ρεαλισμού...
Ο Εντουάρντο Γκαλεάνο στο βιβλίο του «Οι μέρες Αφηγούνται» περιγράφει με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο το γεγονός: «Το 1815 ο Ναπολέων Βοναπάρτης δραπέτευσε από τη φυλακή του στη νήσο Έλβα και ξεκίνησε να επανακτήσει το θρόνο της Γαλλίας. Προχωρούσε βήμα βήμα, συνοδευόμενος από έναν στράτο που ολοένα μεγάλωνε. Η εφημερίδα Le Moniteur Universel, που ήταν άλλοτε το φερέφωνο του, διαβεβαίωνε ότι οι Γάλλοι ήταν έτοιμοι να πεθάνουν υπερασπιζόμενοι το βασιλιά Λουδοβίκο IH’ και αποκαλούσε τον Ναπολέοντα σφετεριστή της πάτριας γης, ξενοφερμένο, εκτός νόμου, άρπαγα, προδότη πληγή του έθνους, λήσταρχο, εχθρό της Γαλλίας, που τολμά να μαγαρίσει τη γη που τον εξόρισε και ανήγγειλε ότι αυτή θα είναι η τελευταία πράξη της τρέλας του.
Τελικά όμως στα πόδια το έβαλε ο βασιλιάς και ουδείς πέθανε για αυτόν, ενώ ο Ναπολέων κάθισε ξανά στο θρόνο χωρίς να πέσει ούτε μία τουφεκιά. Τότε η ίδια εφημερίδα, βάλθηκε να πληροφορεί ότι η χαρμόσυνη είδηση της εισόδου του Ναπολέοντα στην πρωτεύουσα προξενεί ομόφωνα και αυθόρμητα ξεσπάσματα, όλοι αγκαλιάζονται, ζητωκραυγάζουν τον αυτοκράτορα, τα μάτια όλων έχουνε γεμίσει με δάκρυα χαράς, όλοι γιορτάζουν την επιστροφή του ήρωα της Γαλλίας και υπόσχονται στην αυτού μεγαλειότητά τον αυτοκράτορα υποταγή άνευ όρων…»!
Άφησε βαθύ το χνάρι του στην Έλβα
Στις 300 ημέρες του ως εξόριστος στην Έλβα, ο Ναπολέων διέταξε και επέβλεψε τεράστια έργα υποδομών: κατασκευή δρόμων και αποξήρανση ελών, ενίσχυση της γεωργίας και ανάπτυξη ορυχείων, καθώς και αναμόρφωση των σχολείων του νησιού και ολόκληρου του νομικού συστήματος. Το μέγεθος του νησιού, δεν αποδυνάμωσε την παρόρμηση του Ναπολέοντα να το διαμορφώσει στη δική του φιλοδοξία. Όπως γράφτηκε κάποτε: «Δεν αμφέβαλλε ποτέ ότι ήταν τόσο σοφός ώστε να διδάξει νόμους σε νομικούς, επιστήμη σε επιστήμονες και θρησκεία στους Πάπες…». Πριν από 207 χρόνια, στις 26 Φεβρουαρίου 1815, μόλις ένα χρόνο μετά την έναρξη της εξορίας του, ο Ναπολέων άφησε πίσω του το μικροσκοπικό νησί και επέστρεψε στη Γαλλία για να ανακτήσει τη μεγαλύτερη αυτοκρατορία του. Ήταν μια εντυπωσιακή προσπάθεια, αλλά κατέληξε στο Βατερλώ! Παραιτήθηκε για δεύτερη φορά και εξορίστηκε στο απομακρυσμένο νησί της Αγίας Ελένης, στον νότιο Ατλαντικό Ωκεανό, όπου έζησε τις υπόλοιπες μέρες του. Πέθανε σε ηλικία 52 ετών στις 5 Μαΐου 1821, πιθανώς από καρκίνο του στομάχου, αν και ορισμένες θεωρίες υποστηρίζουν ότι δηλητηριάστηκε.
Η νήσος Έλβα είναι το μεγαλύτερο νησί του Τοσκανικού αρχιπελάγους και το τρίτο μεγαλύτερο στην Ιταλία μετά τη Σικελία και τη Σαρδηνία. έχει πληθυσμό 31.572, έκταση 224 τ.χλμ και ακτογραμμή μήκους 147 χλμ. Το 1860 η νήσος ενώθηκε με το Βασίλειο της Ιταλίας.
Οι κάτοικοι της Έλβας λατρέυουν ακόμα τον Ναπολέοντα, που έμεινε ως «αυτοκράτορας» στο νησί τους 9 μήνες και 21 μέρες. Διοργανώνουν παρέλαση κάθε χρόνο για να τιμήσουν την επέτειο του θανάτου του και ντύνουν έναν άνδρα με ένα μεγάλο καπέλο που οδηγεί την παρέλαση…»! Ή να είσαι αυτοκράτορας ή να μην είσαι….