ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΣΤΙΣ ΜΟΙΡΕΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ

7 ΜΑΪΟΥ 2023
Αγαπητές Φίλες, Αγαπητοί Φίλοι,
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που σε αυτήν την πολύ κρίσιμη για την Ελλάδα και τους Έλληνες εκλογική μάχη, βρίσκομαι και πάλι μαζί σας, εδώ στην Κρήτη. Στην Κρήτη που με συνδέουν πολιτικές αλλά και στενές οικογενειακές και προσωπικές σχέσεις.
Η σημερινή σας παρουσία, είναι ιδιαίτερα συγκινητική και έχει διπλό νόημα: Δείχνει τη δίψα σας, τη δίψα των Κρητικών για Αλλαγή. Για αξιοπρέπεια, ελπίδα και προοπτική, για μια άλλη πολιτική διέξοδο, που δεν κρατά σε ομηρία τις τεράστιες δυνατότητες της Κρήτης, της Ελλάδας.
Δείχνει όμως μαζί και την ισχυρή έκφραση της βούλησής μας να συνεχίσουμε τους αγώνες τις ιστορικής μας Παράταξης. Για την ανασύνταξη, την ισχυροποίηση, τη δυναμική παρουσία του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.
Και ξέρουμε ότι αυτή η Παράταξή μας, η Δημοκρατική Παράταξη, πολεμήθηκε όσο καμία άλλη.
Γιατί αυτή είναι η Παράταξη που πάλεψε απέναντι στις δυνάμεις που ήθελαν την Ελλάδα και τον λαό εξαρτημένο.
Γιατί αυτή η Παράταξη έδωσε αξιοπρέπεια και αυτοπεποίθηση στον πολίτη, προστατεύοντας τον μη προνομιούχο με ένα κοινωνικό συμβόλαιο δικαιοσύνης.
Γιατί αυτή η Παράταξη δεν επέτρεψε να αγνοείται, να φιμώνεται η φωνή του πολίτη. Έδωσε δύναμη στον Έλληνα και την Ελληνίδα, με τη δημοκρατική αναγέννηση της χώρας.
Γιατί αυτή η Παράταξη αξιοποίησε τους πόρους, τους φόρους του Ελληνικού λαού και διεκδίκησε ευρωπαϊκά κονδύλια επενδύοντας στην αναπτυξιακή προοπτική του Ελληνισμού και όχι στα ρουσφέτια των ολιγαρχών.
Γιατί αυτή η παράταξη δεν φοβήθηκε να διατρανώσει την Ελληνική φωνή δυνατά για το δίκιο μας αλλά και τις αξίες μας σε όλη την υφήλιο.
Αλλάξαμε την Ελλάδα. Και όχι μόνο. Στις πιο δύσκολες στιγμές της μεταπολίτευσης κρατήσαμε όρθια την Ελλάδα, ακόμη και όταν βρέθηκε μπροστά στην χρεοκοπία. Αναλάβαμε ευθύνες που δεν ήταν δικές μας. Δεν υπολογίσαμε το πολιτικό κόστος, όταν οι άλλοι μας λιθοβολούσαν. Ως παράταξη μπορεί να το πληρώσαμε.
Ως χώρα όμως, πληρώσαμε ακόμα πιο ακριβά την αλαζονεία, το καλλιεργημένο μένος, τις ψεύτικες υποσχέσεις, την έλλειψη εθνικής, πατριωτικής συνείδησης των άλλων δυο παρατάξεων της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Πληρώνουμε και σήμερα την έλλειψη οράματος, αλλά και την έλλειψη ενός σοβαρού προεκλογικού διαλόγου. Τσακωμός για το πάπλωμα, για το ποιος θα πάρει την εξουσία, ποια κόμματα θα κυβερνήσουν, αλλά όχι πώς θα αλλάξουμε την εξουσία, ποια πορεία θα πρέπει να πάρει η χώρα.
Γιατί παραμένει επίκαιρο το δημοκρατικό διακύβευμα που έθεσε ο Ανδρέας – το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, αλλά ο λαός στην εξουσία. Αυτήν τη δημοκρατική αντίληψη έφερε ο Ανδρέας Παπανδρέου, που σήμερα όλοι θέλουν να τον καπηλεύονται.
Αντιγράφουν τον Ανδρέα. Αντιγράφουν ακόμα και συνθήματα δικά μου. Από την πράσινη ανάπτυξη μέχρι την ηλεκτρονική διακυβέρνηση.
Αντιγράφουν αλλά δεν μαθαίνουν.
Όλοι κρινόμαστε από τις πράξεις μας. Και εμείς αποδείξαμε στην πράξη ότι έχουμε το θάρρος, την πολιτική βούληση, να συγκρουστούμε. Με κατεστημένα, με αντιλήψεις, με πρακτικές του παρελθόντος. Και αυτό, φίλες και φίλοι, είναι το πραγματικό διακύβευμα των εκλογών.
Ήρθε η ώρα να συγκρουστούμε με μία αντίληψη που πιστεύω πως είναι το βασικό πρόβλημα της Ελλάδας – να τελειώνουμε με τη λογική πως το κράτος είναι λάφυρο ενός κόμματος που κερδίζει.
Να τελειώνουμε με την αντίληψη ότι μοιράζουμε το βιοςτου Ελληνικού λαού, όπως θέλουμε, σαν να ήταν δικό μας. Είτε σε μια κομματική νομενκλατούρα, είτε σε φίλους και γνωστούς, είτε στην ολιγαρχία του πλούτου.
Ένα σύγχρονο δημοκρατικό κράτος, πρέπει να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και το συμφέρον του πολίτη. Αυτή ήταν και είναι η δική μας δημοκρατική αντίληψη για την άσκηση της εξουσίας.
Αυτήν τη δημοκρατική αντίληψη έφερε στον δημόσιο βίο ο Ανδρέας Παπανδρέου. Κάνοντας το Κίνημά μας κίνημα λαού. Δίνοντας αυτοπεποίθηση στον λαό, να πιστέψει ότι μπορεί.
Φίλες και φίλοι,
Είμαστε απόψε όλοι εδώ, για να στείλουμε προς κάθε κατεύθυνση μήνυμα ενότητας και αποφασιστικότητας να κάνουμε αυτήν μας τη βούληση, που αποτελεί και στρατηγική στόχευση του ΠΑΣΟΚ από την ίδρυσή του, καθημερινή μέριμνα, καθημερινή πράξη, που θα επιβεβαιώνει με κάθε τρόπο ότι,
μαζί μπορούμε να αλλάξουμε τη μοίρα μας,
μαζί μπορούμε να οικοδομήσουμε μια σύγχρονη δημοκρατία,
με κοινωνική δικαιοσύνη και κράτος δικαίου.
Μια σύγχρονη Πολιτεία, με θεσμούς που λειτουργούν δημοκρατικά.
Μια κοινωνία, Συνοχής, Αλληλεγγύης, Πρόνοιας και Ασφάλειας.
Μια σύγχρονη Πολιτεία, Αξιών. Που υπερασπίζεται Δικαιώματα, διασφαλίζει Ισονομία, Διαφάνεια, Αξιοκρατία, και,
κατοχυρώνει τον Έλεγχο και τη Λογοδοσία της εξουσίας ως συστατικά στοιχεία μιας ευνομούμενης Πολιτείας.
Η υπεράσπιση της Δημοκρατίας, και ο αγώνας για μια απελευθερωτική προοδευτική διαδικασία, για μια ελεύθερη πατρίδα, με ελεύθερους Έλληνες, αποτελεί για εμάς ιστορική αποστολή.
Κοντολογίς,
Μια σύγχρονη πολιτεία, με βιώσιμη οικονομία. Δίκαιη, Πράσινη, Συμμετοχική, Δημοκρατική, Προοδευτική. Μια κοινωνία όπου θα ισχύει ο νόμος του δικαίου και όχι ο νόμος του ισχυρού.
Φίλες και φίλοι,
Υπάρχουν στις εκλογές αυτές, επιλογές. Και είναι κρίσιμες ιστορικά.
Γιατί ή θα αλλάξουμε ή θα βουλιάξουμε. Δηλαδή, θα βιώνουμε συνεχώς τα επίχειρα της απρονοησίας μας. Για αυτό θέλησα σήμερα να σας μιλήσω.
Φίλες και Φίλοι,
Ξεκινώ με την σημερινή κυβέρνηση, την ΝΔ. Αμετανόητη για τα λάθη της, είναι παραδομένη στις επιδιώξεις συμφερόντων και κατεστημένων Υπονομεύει δικαιώματα και αποδομεί τις κατακτήσεις του Ελληνικού λαού.
Πρώτο παράδειγμα:
Η πανδημία ανέδειξε τη μεγάλη σημασία και την προσφορά του δημόσιου συστήματος υγείας, εντούτοις, η κυβέρνηση επιδεικνύει πρωτοφανή αδιαφορία για το ΕΣΥ. Αντί να στηρίξει το δημόσιο σύστημα υγείας το υπονόμευσε.
Πρωτοβάθμια περίθαλψη, ανύπαρκτη, με τα κέντρα υγείας υποστελεχωμένα και με ξεπερασμένες υποδομές.
Δευτεροβάθμια υγεία, τα νοσοκομεία μας, χωρίς ραχοκοκαλιά, με διαλυμένο τον κορμό του ιατρικού προσωπικού.
Οι γνωρίζοντες χαρακτηρίζουν τα νοσοκομεία, κέντρα διερχομένων, λόγω της εξόδου των γιατρών του ΕΣΥ στον ιδιωτικό τομέα και της εισόδου ιδιωτών γιατρών στο σύστημα υγείας, ως επισκέπτες.
Και οι ανάγκες, καλύπτονται με το επιχείρημα των έκτακτων συνθηκών λόγω πανδημίας, με νέους ανειδίκευτους γιατρούς, οι οποίοι τελικά αντί για τις ακριτικές περιοχές που υποτίθεται ότι θα πήγαιναν, στελεχώνουν τα νοσοκομεία της Αθήνας.
Ακόμα και η κομπορρημοσύνη τους για τις μεγάλες επιτυχίες επί covid έχουν διαψευστεί. 24η η χώρα μας μεταξύ των χωρών της ΕΕ στις μολύνσεις, πρωταθλητές σε θανάτους στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας.
Και οι υποδομές, με τεράστια προβλήματα, αλλά και με μεγάλες καθυστερήσεις στις συντηρήσεις και επισκευές, συνειδητά, ώστε να καλύπτει τις αυξημένες ανάγκες ο ιδιωτικός τομέας.
Μάλιστα, ξένα fund, προφανώς ενημερωμένα για τις κυβερνητικές επιλογές, αγοράζουν τώρα και ιδιωτικά νοσοκομεία, και παράλληλα, οργανώνουν δίκτυα διαγνωστικών κέντρων στην περιφέρεια, γιατί η ζήτηση λόγω εγκατάλειψης του ΕΣΥ, είναι μεγάλη.
Δεύτερο παράδειγμα:
Στην παιδεία, τα σχολεία με μεγάλα προβλήματα και οι εκπαιδευτικοί χωρίς τις απαραίτητες απολαβές, δίνουν μάχη με την αδιαφορία ενός κόμματος που κυβερνά με κατασκευασμένες εντυπώσεις.
Τα πανεπιστήμια, εσωστρεφή και παραδομένα στις σκοπιμότητες ενός ακαδημαϊκού κατεστημένου με το οποίο συνομιλεί προνομιακά η κυβέρνηση, αδυνατούν να ανοίξουν τις πόρτες τους στις σύγχρονες ανάγκες, αλλά και να ικανοποιήσουν τις σημερινές αυξημένες ανάγκες εκπαίδευσης παγκοσμίως, προσελκύοντας ξένους φοιτητές, όπως τόσες άλλες χώρες.
Και αντί για οποιαδήποτε πρωτοβουλία από την κυβέρνηση για να δημιουργήσουμε σύγχρονα δημόσια πανεπιστήμια ή να δώσουμε δυνατότητα δημιουργίας πανεπιστημίων μη κερδοσκοπικών, που να ικανοποιούν τις σύγχρονες απαιτήσεις για εξειδικευμένη γνώση αλλά και ολοκληρωμένη κριτική αντίληψη, τι ακούμε από τον Πρωθυπουργό, να αναγγέλλει αναθεώρηση του άρθρου 16, για τους λάθος λόγους, τώρα που επέτρεψε πρώτα να γεμίσει ο τόπος ξένα πανεπιστήμια και κολέγια χωρίς την παραμικρή ρύθμιση.
Σκεφτείτε εδώ στην Κρήτη, να μπορούσε η Περιφέρεια, να ιδρύσει Πανεπιστήμια.
Τρίτο παράδειγμα:
Στον τομέα της ψηφιακής μετάβασης, ενώ προχωρά σε κάποιες παροχές υπηρεσιών που διευκολύνουν τις επαφές του πολίτη με το κράτος, η ψηφιακή διακυβέρνηση μετατρέπεται σε γραφειοκρατία αποκλεισμών.
Και αποφεύγει ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά της. Να αξιοποιήσει την τεχνολογία για να εμβαθύνει τη δημοκρατία, τη διαφάνεια, τη συμμετοχή των πολιτών και τον έλεγχο της εξουσίας.
Γιατί υπονομεύει τη Διαύγεια; Γιατί και ως υπουργός θέλησε να καταργήσει τη Διαύγεια; Απλά για να μην ελέγχεται δημοκρατικά για τις αποφάσεις του και για την ροή των δικών σας χρημάτων.
Αλλά τη σύγχρονη τεχνολογία την ξέρουν στην ΝΔ, μόνο όταν τη χρειάζονται για τους δικούς τους λόγους. Ξέρουν πώς να μετατρέπουν την ΕΥΠ σε ΚΥΠ, σε κομματική υπηρεσία παρακολούθησης, πολιτών, δημοσιογράφων, αντιπάλων, του Νίκου Ανδρουλάκη, αλλά ακόμα και των δικών τους υπουργών.
Όμως, σύγχρονη τεχνολογία δεν μπόρεσαν τόσα χρόνια να εγκαταστήσουν στα τρένα. Εκεί θέριεψε το κομματικό ρουσφέτι, σπαταλήθηκε χρήμα στους διάφορους εθνικούς κατασκευαστές και θρηνήσαμε ως έθνος την τραγωδία των Τεμπών.
Άλλο παράδειγμα:
Ίσως το μεγαλύτερο: άγχος, φόβος, δυσκολία τεράστια για τον Έλληνα η αγορά, η ακρίβεια, η ασυδοσία. Δεν έχουν προηγούμενο. Και με μεγάλη θρασύτητα αποδίδεται αυτή η πραγματικότητα σε εισαγόμενα φαινόμενα, όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία. Ρωτώ, τον προπέρσινο Σεπτέμβρη που ξεκίνησε το μεγάλο κύμα της ακρίβειας είχαμε πόλεμο; Όχι βέβαια.
Θυμήθηκε 10 ημέρες πριν από τις εκλογές να φέρει η κυβέρνηση νόμο για να ενισχύσει δήθεν την αυτοπαραγωγή ενέργειας από φωτοβολταϊκά, και την παραγωγή από ομάδες, τώρα, μετά από τόσα χρόνια αφού άφησε να μεσολαβήσει πολύτιμος χρόνος, ώστε οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας να πάνε στα χέρια λίγων. Ίδια πρακτική και εδώ, όπως με τα πανεπιστήμια, προεκλογικές υποσχέσεις.
Όταν τόσα χρόνια είχαμε την επιλογή της κυβέρνησης να πριμοδοτεί με κάθε είδους διευκολύνσεις ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους, που μας ζητούσαν και συνεχίζουν να μας ζητούν να πληρώσουμε πανάκριβα αγαθά και υπηρεσίες. Από τις ακριβότερες χώρες της Ευρώπης, με τα χαμηλότερα όμως εισοδήματα.
Και μάλιστα, η κυβέρνηση έχει περάσει πλέον σε νέα επίπεδα υποκρισίας, ώστε να θολώσει τα νερά της επιλογής της να κυβερνά και να υπηρετεί τους λίγους ισχυρούς.
Και μετά από όλα αυτά, μας λένε ότι, η τσέπη μας, η οικονομία μας, δεν έχει σχέση με τη Δημοκρατία. Δηλαδή, το να παραδίδεις πλούτο στους λίγους, δεν είναι ζήτημα Δημοκρατίας;
Το να αφήνεις τις ενεργειακές εταιρείες ασύδοτες και να τις πριμοδοτείς και από πάνω με τις ενισχύσεις που υποτίθεται δίνεις στους πολίτες αλλά πάνε τελικά σε αυτούς, δεν είναι ζήτημα Δημοκρατίας;
Το να λειτουργείς εκβιαστικά προς φίλους και εχθρούς, δεν είναι ζήτημα Δημοκρατίας;
Όμως, φίλες και φίλοι, υπάρχει ακόμη ένα μεγαλύτερο και πιο επικίνδυνο εμπόδιο που πρέπει να ξεπεράσουμε.
Εκείνο των συμφερόντων και κατεστημένων, που με τη βοήθεια των πελατειακών πολιτικών κομμάτων, επιχειρούν να ιδιοποιηθούν τον πλούτο του Ελληνικού λαού, είτε αυτός προέρχεται από τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης, είτε από την εκμετάλλευση του φυσικού μας πλούτου.
Το παράδειγμα της παράδοσης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας – του ήλιου, των ανέμων, των νερών, της γεωθερμίας -, στα χέρια λίγων ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων, είναι ενδεικτικό των προθέσεών τους.
Τι θα ακολουθήσει; Τα πάντα θα βρεθούν στο στόχαστρό τους. Από το νερό που πίνουμε – το οποίο δώσαμε αγώνα να σώσουμε λίγα 24ωρα πριν κλείσει η Βουλή, και τις άλλες υπηρεσίες, την υγεία, την παιδεία, τις μεταφορές, τις επικοινωνίες, την ασφάλιση, μέχρι την κατοικία και τη γη μας. Όλα βορά στα συμφέροντα.
Η τακτική είναι πια εμφανής. Ασφυξία οικονομική για τη δημόσια υγεία, ασφυξία οικονομική για την δημόσια παιδεία, ώστε ο κόσμος να στρέφεται σε ιδιώτες, ασφυξία των δανειοληπτών που χάνουν τα σπίτια τους, τις επιχειρήσεις τους, τα κτήματά τους σε funds και τράπεζες, ασφυξία για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ώστε να πουληθούν σε μεγάλα συμφέροντα, και στις περισσότερες περιπτώσεις σε ξένα χέρια.
Το ίδιο και στον τουρισμό. Οι λεγόμενες επενδύσεις στην Ελλάδα – και σωστά το τόνισε και ο πρώην Πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης, σε άρθρο του πρόσφατα – δεν είναι παραγωγικές. Απλά αλλάζουν χέρια. Από Έλληνες σε ξένους. Τα ξενοδοχεία μας εκεί θα πάνε.
Και σε λίγο θα είμαστε, όπως έλεγε ο Ανδρέας, ξένοι στον τόπο μας.
Είναι ιστορική η ευθύνη γιατί, όλα δείχνουν ότι ο αφελληνισμός του πλούτου μας, είναι προ των πυλών.
Στο όνομα μιας δήθεν αποτελεσματικότητας, και μιας δήθεν ανοδικής οικονομικής πορείας. Μέχρι χθες, αυτοί οι ισχυρισμοί φάνταζαν λογικοί. Τώρα πια, κανείς δεν έχει την ψευδαίσθηση μιας θωρακισμένης οικονομίας.
Τώρα πια, όλα επιβεβαιώνουν ότι, ο πλούτος της χώρας, μεταβιβάζεται στα χέρια μερικών ισχυρών ολιγαρχών, οι οποίοι με τη βοήθεια κάποιων πελατειακών κομμάτων και με τη συνδρομή κάποιων επικοινωνιακών κέντρων, διαμορφώνουν μια εικονική πραγματικότητα, που απέχει παρασάγγας από την πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι.
Και χάνουμε, φίλες και φίλοι, και μια ιστορική ευκαιρία για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό. Σε μια εποχή όπου οι πόροι και τα μέσα είναι τόσα πολλά, ώστε να μπορούμε με αποτελεσματικότητα να αντιμετωπίσουμε τα μεγάλα προβλήματα που βιώνει η ανθρωπότητα, εμείς βιώνουμε μια απαράδεκτη από κάθε άποψη αντίφαση.
Ενώ η τεχνολογία έχει κατακτήσει ακόμη και την τεχνητή νοημοσύνη, αυτή αντί να αξιοποιείται για να απελευθερώνει τον άνθρωπο από τη μη δημιουργική εργασία, χρησιμοποιείται για να τον παρακολουθεί.
Σε μια εποχή που η επιστήμη έχει τη δυνατότητα αυτοπαραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ, καθιστώντας τον πολίτη εκτός από καταναλωτή και παραγωγό και αποθηκευτή ενέργειας, με οικονομικό όφελος για τον ίδιο, οι ΑΠΕ παραδίδονται στα συμφέροντα και οι πολίτες καλούνται να πληρώσουν ακριβά.
Δηλαδή, στα δύο βασικά μέτωπα που πρέπει να αναλάβουμε ζωτικής σημασίας πρωτοβουλίες, η χώρα, με ευθύνη της σημερινής δεξιάς κυβέρνησης, έχει πάρει ήδη θέση, υπέρ των ολίγων και ισχυρών.
Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι, η σημερινή κυβέρνηση δεν βρίσκεται αντιμέτωπη με μια σοβαρή αντιπολίτευση, γιατί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και αδυνατεί να ασκήσει έλεγχο και κριτική επί της ουσίας και να εκφράσει μια αξιόπιστη προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης.
Εξάλλου, και ως κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, υιοθέτησε πολλές από τις πελατειακές αντιλήψεις και πρακτικές της αμετανόητης, όπως επιβεβαιώνεται, δεξιάς.
Και θέλω, επειδή και ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Τσίπρας πολλά μας λένε και μας αποδίδουν, να τους θυμίσω ότι, δεν είμαστε εμείς που κάνουμε πολιτική όπως μας συμφέρει κάθε φορά, κάτι που κάνουν και οι δύο.
Ο κ. Μητσοτάκης μας κατηγορεί εσχάτως, ότι τάχα, συμπλέουμε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Να του θυμίσω ότι, ενώ η αδελφή του, ψήφισε με ευθύνη απέναντι στη χώρα την ανάγκη προσφυγής σε μηχανισμό στήριξης, ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης, όπως και όλο του το κόμμα, ψήφιζαν τάχα αντιμνημονιακά μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Και ακόμη περισσότερο, χέρι – χέρι με τον ΣΥΡΙΖΑ, και δίπλα στη Χρυσή Αυγή, στις πλατείες, υπονόμευαν το μέλλον της χώρας.
Τώρα, σκοτώνονται ποιος από τους δύο θα είναι καλύτερος διαχειριστής, αλλά μέσα στην ΕΕ και το Ευρώ, ένα εθνικό κεκτημένο που αυτοί, και η ΝΔ που μας έφερε κοντά στην χρεοκοπία, και ο ΣΥΡΙΖΑ που μας πήγε σε ένα δημοψήφισμα ψευδεπίγραφο, έθεταν την πορεία μας στην Ευρώπη σε αμφισβήτηση.
Το δάχτυλο, λοιπόν, να το κουνούν μπροστά στον καθρέφτη τους. Όχι σε εμάς. Εμείς δεν είμαστε υπηρέτες συμφερόντων, ούτε και υπονομεύσαμε ποτέ το μέλλον του λαού και της χώρας.
Να τελειώνει εδώ το ψέμα και η υποκρισία.