Την ίδια μέρα όμως, το 1973 με αμερικανική υποστήριξη μια χώρα γκρεμιζόταν συθέμελα κι ο πρόεδρος της έπεφτε νεκρός στον προμαχώνα της δημοκρατίας της Χιλής που βομβαρδιζόταν ανελέητα από τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Με λίγα λόγια: Ο Σαλβαδόρ Αλιέντε είχε εκλεγεί πρόεδος της Χιλής το 1970 με τη βοήθεια του κομμουνιστικού κόμματος και άλλων αριστερών δυνάμεων. Το πρόγραμμα του Αλιέντε περιλάμβανε αναβάθμιση των συμφερόντων των εργατών, εφαρμογή της αγροτικής μεταρρύθμισης, αναδιοργάνωση της εθνικής οικονομίας σε δημόσιο, μικτό και ιδιωτικό τομέα, εξωτερική πολιτική διεθνούς αλληλεγγύης και εθνικής ανεξαρτησίας, καθώς και νέα θεσμική οργάνωση του κράτους, ως λαϊκού πλέον κράτους, με την ίδρυση ενός ενιαίου σώματος αντιπροσώπων. Το πρόγραμμα της Λαϊκής Ένωσης πρότεινε επίσης την εθνικοποίηση των ορυχείων χαλκού της Χιλής, που άνηκαν σε ξένα συμφέροντα, κυρίως των ΗΠΑ. Αυτό το τελευταίο ήταν η μοιραία παράγραφος στο πρόγραμμα του μεταρρυθμιστή Αλιέντε. Ο Νίξον - όπως Κάτων που κοιμόταν και ξυπνούσε με τη φράση Carthāgō dēlenda est ( Η Καρχηδόνα πρέπει να καταστραφεί) – κοιμόταν και ξυπνούσε έχοντας στο νου: «Ο Αλιέντε πρέπει να πέσει». Κι έπεσε και δεν ξανασηκώθηκε ποτέ!
Ο Αουγκούστο Πινοτσέτ, ο πιστός στρατηγός του προέδρου του… έμπηξε το μαχαίρι. Την Τρίτη, 11 Σεπτεμβρίου 1973, έγινε συγχρονισμένη επίθεση από στεριά και αέρα στο προεδρικό μέγαρο. Η δημοκρατία καταλύεται και στην εξουσία ανεβαίνει ο πιστός στρατηγός!
Ο Αλιέντε, είπαν ότι δολοφονήθηκε κατά την είσοδο των στρατιωτών στο προεδρικό μέγαρο, άλλοι είπαν ότι αυτοκτόνησε. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι ΗΠΑ έστειλαν στεφάνι στην κηδεία του… Η Χιλή επέστρεψε στο μνήμα της!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα