ΣΥΡΙΖΑ: Τι δείχνει η καθαίρεση Κασσελάκη - Διαφορετική η κρίση του από του ΠΑΣΟΚ

Οι χθεσινές δραματικές εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, πρωτόγνωρες για συντεταγμένο κόμμα σε όλη τη μεταπολιτευτική περίοδο, δείχνουν ότι πλησιάζει η ώρα της τελικής αναμέτρησης των διαφόρων ομάδων στο εσωτερικό του κόμματος, αλλά και της τελικής απόφασης των μελών του κόμματος για τη μελλοντική φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ.
Από χθες δρομολογήθηκαν οι εξελίξεις για την εκ νέου προσφυγή στις κάλπες με σκοπό την εκλογή ηγεσίας καθώς η Κεντρική Επιτροπή υπερψήφισε τη μομφή εναντίον του κ. Κασσελάκη με 163 ψήφους υπέρ (χρειάζονταν τουλάχιστον 148) κι 123 κατά.
Σύμφωνα με το Καταστατικό του κόμματος θα συνεδριάσει άμεσα η Πολιτική Γραμματεία και σε δυο εβδομάδες εκ νέου η Κεντρική Επιτροπή, όπου θα αποφασιστούν οι ημερομηνίες διεξαγωγής του εκτάκτου Συνεδρίου για το προγραμματικό πλαίσιο του κόμματος και βέβαια για την ημερομηνία προσφυγής στη λαϊκή ετυμηγορία των μελών του ΣΥΡΙΖΑ για το πρόσωπο του/της προέδρου.
Ήδη, εκτός του Στέφανου Κασσελάκη, την υποφηφιότητά του ανήγγειλε χθες και ο Παύλος Πολάκης, ενώ έτοιμος είναι και ο ευρωβουλευτής Νικόλας Φαραντούρης. Δεν έχει ανοίξει ακόμα τα χαρτιά του οέως πρότινος επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτης Φάμελλος.
Αλλο Ανδρουλάκης, άλλο Κασσελάκης
Οι δραματικές εξελίξεις, όμως, στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν και κάτι ακόμα: ότι η πολιτική κρίση έχει τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά στα δυο μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Στο ΠΑΣΟΚ, το δυσμενές αποτέλεσμα της ευρωκάλπης (με την έννοια ότι το κόμμα παρέμεινε εκλογικά στάσιμο, δηλαδή δεν κέρδισε σε ποσοστά) οδήγησε στην αμφισβήτηση του Νίκου Ανδρουλάκη.
Ο πρόεδρος του κόμματος «διάβασε» τις εξελίξεις, ασφαλώς αισθάνθηκε πιεσμένος από παράγοντες εντός του κόμματος που αμφισβητούσαν ευθέως την ικανότητά του να ξανακάνει μεγάλο το ΠΑΣΟΚ και αποφάσισε να πάρει ο ίδιος την πρωτοβουλία της προσφυγής στη λαϊκή βάση του κόμματος.
«Η συζήτηση δεν ξεκίνησε με ευθύνη μου, αλλά έχω ευθύνη ως πρόεδρος να την κλείσω το συντομότερο δυνατό. Έχω ξεκαθαρίσει από την πρώτη φορά που έθεσα υποψηφιότητα ότι δεν θα γίνει ποτέ όμηρος κανενός εντός ή εκτός του ΠΑΣΟΚ» είχε πει ο Νίκος Ανδρουλάκης στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ, στις 30 Ιουνίου.
Έτσι ο πρόεδρος (κι εκ νέου υποψήφιος) του κινήματος ήταν ο κεντρικός ομιλητής στην επετειακή εκδήλωση για τα 50 χρόνια από την ιδρυτική διακήρυξη του Ανδρέα Παπανδρέου, θα ανέβει στην ΔΕΘ ως πρόεδρος του τρίτου σε κοινοβουλευτική δύναμη κόμματος και θα είναι τύποις και ουσία ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, τουλάχιστον ως τις 13 Οκτωβρίου.
Αντίθετα, ο Στέφανος Κασσελάκης επέλεξε έναν άλλο χειρισμό της δικής του αμφισβήτησης. Ίσως επειδή, όπως είπε στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ το Σάββατο, θέλησε «να δει όλη η κοινωνία στην πράξη την καθημερινή μομφή υπό την οποία ζω και αντιπολιτεύομαι την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Τα καθημερινά εμπόδια, τις καθημερινές τρικλοποδιές, τις καθημερινές ίντριγκες με τις οποίες είμαι αντιμέτωπος 11 ολόκληρους μήνες χωρίς μια μέρα παύσης, χωρίς μία στιγμή ανάσας», επέλεξε να μείνει γαντζωμένος στην καρέκλα του προέδρου ως το τέλος.
Ακόμα κι όταν όλα έδειχναν ότι υπάρχουν συμμαχίες, συνέργειες, στοιχίσεις ετερόκλητων δυνάμεων απέναντί του, που προφανώς μπορούσαν να διαμορφώσουν μια πλειοψηφία εναντίον του στα κομματικά όργανα, ακόμα κι όταν η εκπρόσωπος Τύπου είχε παραδεχθεί δημόσια ότι «ίσως είναι δύσκολο να αποφύγουμε τις κάλπες» για ανάδειξη προέδρου, ο κ. Κασσελάκης έδειχνε ότι δεν ήταν με τίποτα διατεθειμένος να εγκαταλείψει την καρέκλα.
Αποτέλεσμα: Η πλειοψηφία της Κεντρικής Επιτροπής ενέκρινε τη μομφή εναντίον του (κάτι που σε καμία περίπτωση δεν επέτρεψε να συμβεί ο Νίκος Ανδρουλάκης) και, ουσιαστικά, τον «καθαίρεσε» από πρόεδρο ως τις νέες εκλογές, αφού αποφάσισε να εκπροσωπήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στην 88η ΔΕΘ όχι ο -ακόμα- εκλεγμένος πρόεδρός του, αλλά ο Νίκος Παππάς!
Οι διαφορετικοί χειρισμοί των δυο, Κασσελάκη και Ανδρουλάκη, γίνονται σε διαφορετικά «πεδία». Στο ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχουν τα ψυχικά και πολιτικά χάσματα του ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν σαφώς διαφορετικές στρατηγικές για το μέλλον του κινήματος, διαφορετικές σκέψεις για τη μελλοντική του φυσιογνωμία, αλλά το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου έχει μάθει, μισόν αιώνα τώρα, να συνυπάρχει με τις εσωτερικές αντιφάσεις του.
Αντίθετα, στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν βγει , όπως σωστά κατά έναν τραγικό τρόπο είπε στην προχθεσινή ομιλία του ο Στέφανος Κασσελάκης, στην επιφάνεια όλα τα προβλήματα των εξελίξεων που οδήγησαν στη σύμπηξη του ΣΥΡΙΖΑ κι αργότερα τη συνένωση με την Προοδευτική Συμμαχία. Προβλήματα που φαίνεται ότι δεν έχουν βρει τη λύση τους ακόμα, κι είναι αμφίβολο αν θα τη βρουν ποτέ, διασφαλίζοντας έστω και τη σημερινή ενότητα του κόμματος, μετά από δυο διασπάσεις.
Η ιστορικότητα των προβλημάτων στα δυο κόμματα, δίνει ένα τελείως διαφορετικό χαρακτήρα στις δυο προσφυγές στις αντίστοιχες λαϊκές τους βάσεις, για εκλογή ενός προέδρου στον ΣΥΡΙΖΑ και ενός στο ΠΑΣΟΚ.
Αυτές οι δυο εσωκομματικές αναμετρήσεις είναι βέβαιο ότι θα επηρεάσουν το σύνολο του πολιτικού μας τόξου και δεν θα αφήσουν ανεπηρέαστη καμία πολιτική δύναμη.