 |
“Ξεκίνησα να γράφω το κυριακάτικο σημείωμα αργά το Σάββατο το βράδυ, περιμένοντας να σχηματιστεί η πλήρης εικόνα των εξελίξεων. Η σημασία όσων συνέβησαν αυτό το Σάββατο είναι έτσι κι αλλιώς μεγάλη αυτή καθαυτή, αλλά γίνεται ακόμα μεγαλύτερη γιατί συμπυκνώνουν την πολιτική συγκυρία.
Άκουσα τον πρωθυπουργό στη ΔΕΘ. Ο κ. Μητσοτάκης επιχείρησε να κάνει δύο πράγματα με την ομιλία του.
Το πρώτο ήταν να απαντήσει στην κριτική που δέχεται η κυβέρνηση ότι δεν έχει πλέον πολιτικό αφήγημα. Το δεύτερο ήταν να δείξει ότι αντιλαμβάνεται την κοινωνική δυσαρέσκεια και κινητοποιείται υπέρ των αδύναμων οικονομικά και της μεσαίας τάξης.
Σε αυτή τη στόχευση του πρωθυπουργού συνοψίζεται όλη η παθογένεια της κυβερνητικής διαχείρισης.
Ο κ. Μητσοτάκης ούτε διαμορφώνει ένα πραγματικό μακρόπνοο σχεδιασμό για το μέλλον της χώρας ούτε λαμβάνει μέτρα για να ενισχυθεί πραγματικά η αγοραστική δύναμη των πολιτών.
Ο κ. Μητσοτάκης έχει παραιτηθεί από την διακυβέρνηση, αν την διακυβέρνηση την ορίσουμε ως δημόσια πολιτική που έχει στόχο το Γενικό Καλό.
Ο κ. Μητσοτάκης κάνει απλώς επικοινωνιακή διαχείριση για να μπορέσει να συνεχίσει απρόσκοπτα τη βασική του δουλειά: να εξυπηρετεί τα μεγάλα συμφέροντα.
“Στη ΔΕΘ για πολλοστή φορά προσπάθησε να δημιουργήσει την εντύπωση ότι έχει σχέδιο, την εντύπωση ότι λαμβάνει μέτρα για να σταματήσει την κατρακύλα του βιοτικού επιπέδου. Στόχος του η δημιουργία εντυπώσεων, όχι η ουσία. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι αυτά που υπόσχεται είναι πολύ λίγα για πολύ λίγους -ασχέτως αν η μηχανή της προπαγάνδας που δουλεύει ακατάπαυστα τα παρουσιάζει ως «υπερ-πακέτο 45 μέτρων».
Το μείζον πρόβλημα είναι ότι δεν συγκροτούν μια ολοκληρωμένη στρατηγική που να απαντάει στις δύο μεγαλύτερες προκλήσεις για την κοινωνία μας. Δηλαδή το πώς θα επιμεριστούν με δίκαιο τρόπο τα κέρδη της ανάπτυξης και το πώς θα πορευτεί η χώρα στην εποχή της κλιματικής κρίσης και της μόνιμης γεωπολιτική αστάθειας.
Δεν μπορεί να υπάρξει απάντηση σε αυτές τις δύο προκλήσεις χωρίς να μεταβιβαστεί πλούτος και ισχύς από το μεγάλο κεφάλαιο στην κοινωνική πλειονότητα. Και αυτό είναι κάτι που ο κ. Μητσοτάκης δεν θέλει με κανένα τρόπο να το κάνει.
Από την άλλη πλευρά, είχαμε τις εξελίξεις στο κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης με την πρόταση μομφής κατά του προέδρου του.
“Για εμάς στη Νέα Αριστερά και για εμένα προσωπικά, οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ συνιστούν μια πολύ πικρή δικαίωση”
Δεν αναφέρομαι μόνο στη διαλυτική κατάσταση η οποία έχει επέλθει και για την οποία είχαμε προειδοποιήσει εγκαίρως και με σαφήνεια.
Δεν αναφέρομαι επίσης μόνο στα φαινόμενα πολιτικής παρακμής και ηθικής αποσύνθεσης τα οποία μας ώθησαν στην αποχώρηση.
Αναφέρομαι επίσης στην ομολογία του κ. Κασσελάκη από το βήμα της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματός του ότι η άθλια κατηγορία εναντίον μας περί «κυνηγιού καρεκλών» ήταν απολύτως ψευδής. Ο κ. Κασσελάκης είπε ότι μας είχε προτείνει πολύ υψηλές θέσεις στο κόμμα τις οποίες αρνηθήκαμε.
Πράγματι. Γιατί το εύκολο θα ήταν να μέναμε στον ΣΥΡΙΖΑ και να κάναμε ότι δεν βλέπαμε την πορεία προς τον γκρεμό. Το σωστό όμως ήταν αυτό από που πράξαμε. Να επιδιώξουμε μια νέα αρχή, με την Αριστερά, για τις ανάγκες της κοινωνίας.
Είναι όμως πικρή αυτή τη δικαίωση. Γιατί αυτή η παρακμιακή και διαλυτική κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ ζημιώνει την Αριστερά στο σύνολό της και δίνει στήριγμα στην κυβέρνηση της Δεξιάς σε μια στιγμή που βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση.
“Δεν αξίζει στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ αυτή η θλιβερή εικόνα, δεν αρμόζει στην Αριστερά αυτή η κατρακύλα. Παρά τις αντιξοότητες, γίνεται όλο και πιο καθαρό ότι η νέα αρχή είναι μονόδρομος για την Αριστερά”
Μια νέα αρχή που δεν την κάνουμε μόνοι μας αλλά μαζί και με άλλους και άλλες που έχουμε συναντήσει και θα συναντήσουμε στην πορεία.
Μια νέα αρχή με πυξίδα τις ανάγκες της κοινωνίας, τις αριστερές αξίες και ένα προοδευτικό στρατηγικό σχέδιο για τη χώρα.
Ο δρόμος που ανοίγουμε είναι δύσβατος, αλλά είναι ο μόνος που μπορεί να μας οδηγήσει πάλι στην ελπίδα”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα