Μάκης Τριανταφυλλόπουλος
Καναλάρχης μού περιέγραφε προ μηνών τον τρόπο με τον οποίο κατέληξαν σε ελβετική τράπεζα δύο επιταγές των 100 εκατομμυρίων δολαρίων εκάστη. Υπήρξε αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας της γενναίας δωρεάς Αφρικανού προέδρου προς το ταμείο ελληνικού κόμματος.
Ωστόσο, ο άνθρωπος που παρέλαβε τις επιταγές αλλάζοντας την πτήση του, αντί να επιστρέψει στην Αθήνα, κατέληξε στη Ζυρίχη! Τον άκουγα εμβρόντητος όχι τόσο για τη συμπεριφορά που μου περιέγραφε όσο για το πρόσωπο στο οποίο αναφερόταν και προσπαθούσα μάταια να τον πείσω, τώρα που γίνεται μία προσπάθεια αποκάλυψης όλης αυτής της σάπιας διαδικασίας, να απευθυνθεί στις δικαστικές Αρχές.
Ναι, έτσι όπως το διαβάζετε με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τόσο σοβαρές, ώστε η περίπτωση Τσοχατζόπουλου να μοιάζει με πταίσμα. Με διαβεβαίωνε, μάλιστα, ότι τα περί λίστας Λαγκάρντ και όλα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας, με τα ποσά που παρουσιάστηκαν, είναι σχεδόν αστεία μπροστά σε εκείνα που μπορεί να αποκαλυφθούν, εφόσον το ενδιαφέρον και οι έρευνες των ελληνικών Αρχών από την τράπεζα UBS στραφούν στη Suisse Credit Bank και ορισμένες ακόμα.
Διαβάζοντας σήμερα τις αποκαλύψεις του γαλλογερμανικού δικτύου ARTE και της αυστριακής εφημερίδας «Der Standard» για τον πακτωλό των 200 δισεκατομμυρίων ευρώ Ελλήνων καταθετών σε τράπεζες της Ζυρίχης και της Γενεύης, αναρωτιέμαι γιατί οι ελληνικές Αρχές δεν απευθύνθηκαν στις αντίστοιχες ελβετικές για το άνοιγμα των συγκεκριμένων λογαριασμών, προκειμένου να αποκαλυφθούν οι κλέφτες του δημόσιου πλούτου. Στο ελβετικό σύνταγμα, πέραν του μύθου ότι οι τράπεζές τους κρατούν επτασφράγιστα τα μυστικά των καταθετών, προβλέπεται να ανοίγει οποιοσδήποτε λογαριασμός όταν κάτι τέτοιο ζητηθεί με δικαστική συνδρομή βάσει συγκεκριμένων στοιχείων.
Στην περίπτωσή μας υπάρχουν όλα τα προαπαιτούμενα προκειμένου να προχωρήσει η έρευνα. Μία ουσιαστικά πτωχευμένη χώρα, ένα τερατώδες χρέος ισόποσο σχεδόν των χρημάτων που βρίσκονται στα ελβετικά θησαυροφυλάκια και μία Ευρώπη που δυσανασχετεί για το ελληνικό βάρος που δήθεν επωμίζεται κάνοντας τα στραβά μάτια για τα ιλιγγιώδη χρέη της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Ισπανίας, ακόμα και εκείνης της ευημερούσας Γερμανίας.
Θέστε, λοιπόν, κύριοι, τους εταίρους μας προ των ευθυνών τους και απαιτήστε εδώ και τώρα το άνοιγμα των λογαριασμών όλων των Ελλήνων καταθετών όχι μόνον στην Ελβετία αλλά και στα απανταχού της Γης τραπεζικά θησαυροφυλάκια. Την Ελλάδα λήστεψαν αποδεδειγμένα και ιδιοποιήθηκαν τον πλούτο της παραδίδοντας έναν λαό στο κολαστήριο της Τρόικας. Κλέφτες δημόσιοι λειτουργοί και επιχειρηματίες φοροκλέφτες να πληρώσουν ό,τι τους αναλογεί. Διώκονται ήδη 14 ελβετικές τράπεζες για περιπτώσεις Αμερικανών μεγαλοκαταθετών και οι υπόλοιπες σπεύδουν να συμβιβαστούν με το αμερικανικό Δημόσιο, προκειμένου, επιστρέφοντας τα κλεμμένα, να αποφύγουν τις συνέπειες...
Ανοίξτε τώρα τους λογαριασμούς όλων εκείνων που έκλεισαν την πόρτα της ελπίδας σε εκατομμύρια Έλληνες.
Ωστόσο, ο άνθρωπος που παρέλαβε τις επιταγές αλλάζοντας την πτήση του, αντί να επιστρέψει στην Αθήνα, κατέληξε στη Ζυρίχη! Τον άκουγα εμβρόντητος όχι τόσο για τη συμπεριφορά που μου περιέγραφε όσο για το πρόσωπο στο οποίο αναφερόταν και προσπαθούσα μάταια να τον πείσω, τώρα που γίνεται μία προσπάθεια αποκάλυψης όλης αυτής της σάπιας διαδικασίας, να απευθυνθεί στις δικαστικές Αρχές.
Ναι, έτσι όπως το διαβάζετε με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τόσο σοβαρές, ώστε η περίπτωση Τσοχατζόπουλου να μοιάζει με πταίσμα. Με διαβεβαίωνε, μάλιστα, ότι τα περί λίστας Λαγκάρντ και όλα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας, με τα ποσά που παρουσιάστηκαν, είναι σχεδόν αστεία μπροστά σε εκείνα που μπορεί να αποκαλυφθούν, εφόσον το ενδιαφέρον και οι έρευνες των ελληνικών Αρχών από την τράπεζα UBS στραφούν στη Suisse Credit Bank και ορισμένες ακόμα.
Διαβάζοντας σήμερα τις αποκαλύψεις του γαλλογερμανικού δικτύου ARTE και της αυστριακής εφημερίδας «Der Standard» για τον πακτωλό των 200 δισεκατομμυρίων ευρώ Ελλήνων καταθετών σε τράπεζες της Ζυρίχης και της Γενεύης, αναρωτιέμαι γιατί οι ελληνικές Αρχές δεν απευθύνθηκαν στις αντίστοιχες ελβετικές για το άνοιγμα των συγκεκριμένων λογαριασμών, προκειμένου να αποκαλυφθούν οι κλέφτες του δημόσιου πλούτου. Στο ελβετικό σύνταγμα, πέραν του μύθου ότι οι τράπεζές τους κρατούν επτασφράγιστα τα μυστικά των καταθετών, προβλέπεται να ανοίγει οποιοσδήποτε λογαριασμός όταν κάτι τέτοιο ζητηθεί με δικαστική συνδρομή βάσει συγκεκριμένων στοιχείων.
Στην περίπτωσή μας υπάρχουν όλα τα προαπαιτούμενα προκειμένου να προχωρήσει η έρευνα. Μία ουσιαστικά πτωχευμένη χώρα, ένα τερατώδες χρέος ισόποσο σχεδόν των χρημάτων που βρίσκονται στα ελβετικά θησαυροφυλάκια και μία Ευρώπη που δυσανασχετεί για το ελληνικό βάρος που δήθεν επωμίζεται κάνοντας τα στραβά μάτια για τα ιλιγγιώδη χρέη της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Ισπανίας, ακόμα και εκείνης της ευημερούσας Γερμανίας.
Θέστε, λοιπόν, κύριοι, τους εταίρους μας προ των ευθυνών τους και απαιτήστε εδώ και τώρα το άνοιγμα των λογαριασμών όλων των Ελλήνων καταθετών όχι μόνον στην Ελβετία αλλά και στα απανταχού της Γης τραπεζικά θησαυροφυλάκια. Την Ελλάδα λήστεψαν αποδεδειγμένα και ιδιοποιήθηκαν τον πλούτο της παραδίδοντας έναν λαό στο κολαστήριο της Τρόικας. Κλέφτες δημόσιοι λειτουργοί και επιχειρηματίες φοροκλέφτες να πληρώσουν ό,τι τους αναλογεί. Διώκονται ήδη 14 ελβετικές τράπεζες για περιπτώσεις Αμερικανών μεγαλοκαταθετών και οι υπόλοιπες σπεύδουν να συμβιβαστούν με το αμερικανικό Δημόσιο, προκειμένου, επιστρέφοντας τα κλεμμένα, να αποφύγουν τις συνέπειες...
Ανοίξτε τώρα τους λογαριασμούς όλων εκείνων που έκλεισαν την πόρτα της ελπίδας σε εκατομμύρια Έλληνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα