Γνωρίζουν άραγε οι νέοι τι σημαίνει «Ολοκαύτωμα»; Ημέρα μνήμης για το όνειδος της ανθρωπότητας, 78 χρόνια μετά

Γιατί άραγε χρειάζεται μια «ημέρα μνήμης» για το Ολοκαύτωμα; Τι γνωρίζουν σήμερα οι νέοι για το τι σημαίνει η λέξη Ολοκαύτωμα;
Πολλοί θεωρούν, ότι τα γεγονότα είναι τόσο δυνατά από μόνα τους, που δεν έχουν ξεχαστεί και δεν πρόκειται να ξεχαστούν· είναι όμως έτσι; Μια έρευνα του CNN, το 2018, αποκάλυψε πως ένας στους είκοσι Ευρωπαίους δεν είχε ακούσει λέξη για το Ολοκαύτωμα, ενώ ένας στους πέντε πιστεύει πως ο αντισημιτισμός ήταν η «απάντηση» στις πράξεις των Εβραίων!
Και επίσης κάτι πιο θλιβερό: Συγκλονίζουν τα αποτελέσματα έρευνας που διεξήχθη στις ΗΠΑ και αποκαλύπτουν ότι οι νέοι, οι γεννημένοι από το 1990 μέχρι και τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 2000 (Gen Z) έχουν σχεδόν καθολική άγνοια για το τί συνέβη στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Και- το χειρότερο- το 11% όσων δήλωσαν γνώστες της γενοκτονίας από τους Ναζί, θεωρούν ότι οι Εβραίοι δημιούργησαν το Ολοκαύτωμα!
Στοιχεία της έρευνας εκείνης αποκάλυπταν ότι: το 63% των ερωτηθέντων δεν γνώριζαν καν ότι έξι εκατομμύρια Εβραίοι είχαν δολοφονηθεί σε στρατόπεδα συγκέντρωσης! Το 36% πίστευε ότι λιγότεροι από δύο εκατομμύρια Εβραίοι εξοντώθηκαν. Περισσότεροι από το 48% των ερωτηθέντων, που δήλωσαν ότι «γνώριζαν», δεν κατάφεραν να κατονομάσουν ούτε ένα από τα διαβόητα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί! Ένα από τα ευρήματα της έρευνα κατέδειξε το συγκλονιστικό: περίπου το 19% των ερωτηθέντων στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης θεωρούν ότι οι Εβραίοι ήταν αυτοί που προκάλεσαν το Ολοκαύτωμα!

Το Ολοκαύτωμα δεν έιναι μόνο μια λέξη...
Ημέρα μνήμης του Ολοκαυτώματος, σήμερα, και ας ξεφυλλίσουμε στα γρήγορα τις ξεχασμένες σελίδες της Ιστορίας.
Πολλά χρόνια πριν από τη δεκαετία του ΄30, (το 1914), και δέκα χρόνια μετά την ίδρυση της «Γερμανικής Εταιρείας Ευγονικής» από τον Άλφρεντ Πλετς, εκδόθηκε το βιβλίο: «Άδεια Καταστροφής της Ζωής που δεν Αξίζει να Ζει», συγγραφείς του οποίου ήταν ο δικαστής Καρλ Μπίντινγκ και ο φημισμένος, στην εποχή του, ψυχίατρος Άλφρεντ Χόχε. Το έργο αυτό μαζί και με τις πρακτικές του Άλφρεντ Πλετς θεωρούνται πρόδρομοι της «Τελικής Λύσης του Εβραϊκού Ζητήματος», ενός ιστορικού γεγονότος, του οποίου η Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης έχει οριστεί και τιμάται η 27η Ιανουαρίου.
Το Ολοκαύτωμα ήταν η συστηματική, κρατικά σχεδιασμένη και υποστηριζόμενη δίωξη και δολοφονία έξι εκατομμυρίων Εβραίων από το ναζιστικό καθεστώς, τους συμμάχους και συνεργάτες του. Το Ολοκαύτωμα ήταν μια κλιμακούμενη διαδικασία που πραγματοποιήθηκε σε όλη την Ευρώπη την περίοδο 1933-1945.

Η «Άδεια Καταστροφής της Ζωής που δεν Αξίζει να Ζει» των Μπίντινγκ και Χόχε ζητούσε τη νομιμοποίηση της εξόντωσης των «άχρηστων ανθρώπων», των «διανοητικά νεκρών», εκείνων που αποτελούν «ξένο σώμα μέσα στην κοινωνία των ανθρώπων».
Η περίοδος του Ολοκαυτώματος άρχισε τον Ιανουάριο του 1933, όταν ο Αδόλφος Χίτλερ και το Ναζιστικό Κόμμα κατέλαβαν την εξουσία στη Γερμανία και έληξε τον Μάιο του 1945, όταν οι Συμμαχικές Δυνάμεις νίκησαν τη ναζιστική Γερμανία στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αντί της λέξης «Ολοκαύτωμα», την οποία θεωρούν δυνητικά προσβλητική από θεολογικής άποψης, οι Εβραίοι προτιμούν να χρησιμοποιούν τον όρο «Σοά» που στα εβραϊκά σημαίνει «Καταστροφή».
Οι Ναζί έβαλαν στο στόχαστρο τους Εβραίους λόγω του έντονου αντισημιτισμού τους. Αυτό σημαίνει ότι ήταν προκατειλημμένοι απέναντι στους Εβραίους και τους μισούσαν. Στην πραγματικότητα, ο αντισημιτισμός αποτελούσε βασικό άξονα της ιδεολογίας τους και ακρογωνιαίο λίθο της κοσμοθεωρίας τους. Ωστόσο, δεν ήταν οι Ναζί που εφηύραν τον αντισημιτισμό. Ο αντισημιτισμός είναι μια παλιά και ευρέως διαδεδομένη προκατάληψη που έχει λάβει πολλές μορφές στη διάρκεια της Ιστορίας. Στην Ευρώπη ανάγεται στην αρχαιότητα. Κατά τον Μεσαίωνα (500–1400), οι προκαταλήψεις κατά των Εβραίων βασίζονταν κυρίως στην πρώιμη χριστιανική πίστη και δοξασίες, ιδίως στον μύθο ότι οι Εβραίοι ήταν υπεύθυνοι για τον θάνατο του Ιησού. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα έχουν καταγραφεί δεκάδες μαζικές εξοντώσεις εβραϊκών πληθυσμών.

Στα τέλη του 1941, το ναζιστικό καθεστώς άρχισε να χτίζει ειδικά σχεδιασμένα, κέντρα εξόντωσης στη γερμανοκρατούμενη Πολωνία. Στα αγγλικά, τα κέντρα εξόντωσης αποκαλούνται μερικές φορές «στρατόπεδα εξόντωσης» (extermination camps) ή «στρατόπεδα θανάτου» (death camps). Η ναζιστική Γερμανία λειτούργησε πέντε κέντρα εξόντωσης: το Κέλμνο, το Μπέλζεκ, το Σόμπιμπορ, το Τρεμπλίνκα και το Άουσβιτς-Μπίρκεναου. Αυτά τα κέντρα εξόντωσης ιδρύθηκαν με μοναδικό σκοπό την αποτελεσματική διεξαγωγή μαζικών δολοφονιών των Εβραίων κρατούμενων. Το κύριο μέσο δολοφονίας στα κέντρα εξόντωσης ήταν τα δηλητηριώδη αέρια που απελευθερώνονταν σε σφραγισμένους θαλάμους αερίων ή σε φορτηγά.
Η Ελλάδα, η Γιουγκοσλαβία, η Ουγγαρία, η Λιθουανία, η Βοημία, η Ολλανδία, η Σλοβακία και η Λετονία έχασαν πάνω από το 70% του Εβραϊκού τους πληθυσμού. Το Βέλγιο, η Ρουμανία, το Λουξεμβούργο, η Νορβηγία και η Εσθονία έχασαν περίπου τον μισό τους Εβραϊκό πληθυσμό, η Σοβιετική Ένωση πάνω από ένα τρίτο, ενώ χώρες όπως η Γαλλία και η Ιταλία είδαν το ένα τέταρτο του Εβραϊκού τους πληθυσμού να δολοφονείται.

Μια μέρα σαν σήμερα, 27 Ιανουαρίου του 1945, απελευθερώθηκε το κύριο στρατόπεδο του Άουσβιτς από ρώσους στρατιώτες επικεφαλής των οποίων ήταν ο συνταγματάρχης Πάβελ Κουρότσκιν. Κι έπειτα αποκαλύφθηκε στον κόσμο, τον πολύ, το μεγαλύτερο έγκλημα που διέπραξε άνθρωπος σε άνθρωπο, σε όλη την πορεία της Ιστορίας: το Ολοκαύτωμα!
Για να μην ξεχνάμε, λοιπόν, σήμερα είναι Ημέρα Μνήμης της εξόντωσης εκατομμυρίων ανθρώπων, συντονισμένα και ψυχρά στο όνομα μιας διεστραμμένης ιδέας. Υπάρχει το Ολοκαύτωμα, λοιπόν, και έτσι δεν μπορεί να υπάρχει Θεός, όπως το έχει διατυπώσει ο Ιταλοεβραίος συγγραφέας Πρίμο Λέβι.