Σαν σήμερα 25/4, Τι δεν άρεσε καθόλου στους Γάλλους και απαιτούσαν με οργή: «φέρτε πίσω την αγχόνη μας»!

Όχι, στους Γάλλους δεν άρεσε καθόλου αυτό που έγινε μια μέρα σαν σήμερα, αλλά…
Ήταν μια σκοτεινή βραδιά, δίχως φεγγάρι, στους δρόμους του Παρισιού· φθινόπωρο κι οι δρόμοι νοτισμένοι. Στην οδό Bourbon-Villeneuve μια ομάδα τρομακτικών κακοποιών καρτερούν το θύμα τους· κι όταν αυτό εμφανίστηκε αμέριμνο κι αθώο του ρίχτηκαν και το λήστεψαν. Οι κραυγές του ανθρώπου που έβλεπε να χάνει το πορτοφόλι του και σημαντικά έγγραφα από την τσάντα του, κινητοποίησαν αστυνομικό που περιπολούσε στην περιοχή και ένας από τους ληστές, λίγες ώρες μετά, βρισκόταν δέσμιος στο κρατητήριο…Το όνομά του Νικολά Ζακ Πελετιέ. Και ως κακοποιός έμελλε να γράψει τη δική του ιστορία στα παγκόσμια χρονικά των κακούργων.
Ο Πελετιέ δικάστηκε και με συνοπτικές διαδικασίες καταδικάστηκε σε θάνατο… Τότε η ανθρώπινη ζωή ήταν ευτελούς αξίας και προκειμένου να συνετιστούν οι μιμητές των ληστών ή των δολοφόνων, οι δικαστές δεν δίσταζαν να στείλουν τους κατηγορούμενους στον άλλο Κόσμο δίχως επαρκή στοιχεία για την ενοχή τους. Λέγεται ότι το κατηγορητήριο συνοδευόταν και με δολοφονία, κάτι που αμφισβητείται.
Ο δικηγόρος του Πελετιέ προσπάθησε να σώσει τον πελάτη του, αλλά μάταια: ο θάνατος τον

περίμενε καρτερικά.
Έναν μήνα μετά την καταδίκη, το Δικαστήριο αποφάσισε και τον τρόπο θανάτωσης του Πελετιέ: αποκεφαλισμός σε ένα νέο μηχάνημα που το έλεγαν γκιλοτίνα! Ο Πελετιέ είχε μια θλιβερή πρωτιά στην Ιστορία: ήταν ο πρώτος που έχασε το κεφάλι του από το λεπίδι γκιλοτίνας, μια μέρα σαν σήμερα 25 Απριλίου του 1792.
Όλα στο κόκκινο….
Η εκτέλεση έγινε τρεις ώρες μετά το μεσημέρι. Ο Πελετιέ οδηγήθηκε στο ικρίωμα φορώντας ένα κόκκινο πουκάμισο, το τυπικό ένδυμα για θανατοποινίτη. Μεγάλο πλήθος είχε συγκεντρωθεί έξω από το Hοtel de Ville στην Place de Greve, περιμένοντας ανυπόμονα να δει τη νέα εφεύρεση να λειτουργεί.Η γκιλοτίνα, είχε επίσης κόκκινο χρώμα. Η τελετή δεν κράτησε για πολύ. Μέσα σε λίγα λεπτά ο Πελετιέ είχε μείνει δίχως κεφάλι και οι περίεργοι δίχως ψυχαγωγία… Σίγουρα οι εκτελέσεις με σπαθί ή στην κρεμάλα, ή το σπάσιμο των οστών στο αμόνι ήταν ασύγκριτα διασκεδαστικές… Το ανικανοποίητο κοινό, μάλιστα, φώναζε: «φέρτε πίσω την αγχόνη μας»… Να σημειώσουμε ότι η χρήση γκιλοτίνας στη Γαλλία σταμάτησε τον Σεπτέμβριο του 1977, ακριβώς μετά 185 χρόνια.