
Ο Κιουταχής είχε καταλάβει την Αθήνα στις 3 Αυγούστου και ετοιμαζόταν να επιτεθεί κατά της Ακρόπολης που την υπερασπιζόταν η φρουρά του Γκούρα. Οι Επαναστάτες αποφάσισαν να κινηθούν, παρά την αντίθετη γνώμη του Φαβιέρου που υποστήριζε ότι έπρεπε να περιμένουν τακτικό ιππικό.Ο Φαβιέρος θεωρούσε ότι ο στόχος ήταν η απελευθέρωση των Αθηνών κι’ αφού η πόλη είχε καταληφθεί από τους Τούρκους, η επίθεση θα ήταν μάταιη. Ο Καραϊσκάκης επέμενε για επίθεση· θεωρούσε ότι αν παρέμεναν «ατουφέκιστοι» στην Ελευσίνα, οι άτακτοί του θα διαλύονταν. O Καραϊσκάκης πρότεινε να εγκαταλείψουν το Χαϊδάρι, που κατά τη γνώμη του δεν ήταν ασφαλές, και να κινηθούν προς τον Πειραιά και την Καστέλα. Ο Φαβιέρος, όμως, δεν συμφώνησε και δήλωσε ότι θα έμενε με τη δύναμή του στο Χαϊδάρι για να αντιμετωπίσει τους Τούρκους, αφού ο σκοπός της ελληνικής εκστρατείας ήταν «επίθεση και όχι άμυνα». Οι δύο άνδρες φιλονίκησαν έντονα, γεγονός που οδήγησε στην απώλεια πολύτιμου χρόνου.
Τα στρατεύματα του Καραϊσκάκη και του Φαβιέρου κινήθηκαν τη νύχτα της 5ης - 6ης Αυγούστου και έφτασαν μεσάνυχτα στο Χαϊδάρι, όπου έπιασαν στρατηγικά σημεία. Τα χαράματα της 6ης Αυγούστου οι Τούρκοι επιτέθηκαν στους Έλληνες, όμως αναχαιτίστηκαν και υποχώρησαν. Οι ενισχύσεις των Οθωμανών έκαναν να γυρίσουν την πλάστιγγα υπέρ τους, όμως τελικώς υποχώρησαν, αφήνοντας πίσω τους πάνω από 200 νεκρούς. Οι Έλληνες μέτρησαν τριάντα σκοτωμένους. Η μάχη ήταν νικηφόρα, αλλά ο Κιουταχής επανήλθε δυο μέρες μετά, στις 8 Αυγούστου, και υποχρέωσε τους Έλληνες να οπισθοχωρήσουν στην Ελευσίνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα