Τα σχέδια ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ για κυβέρνηση, η «οικουμενική» και στο βάθος... Καραμανλής

«Φωτιά» έχουν πάρει τα εκλογικά επιτελεία, ενόψει των εκλογών που κατά πάσα πιθανότητα (για να μην πούμε βεβαιότητα…) θα διεξαχθούν την Κυριακή των Βαΐων, 9 Απριλίου, με το σύστημα της απλής αναλογικής. Καθένα από τα επιτελεία, βέβαια, έχει τις δικές του εκλογικές επιδιώξεις, αλλά και τη δική του στρατηγική για τις μετεκλογικές κινήσεις.
Η Νέα Δημοκρατία είναι γνωστό ότι επιδιώκει την διενέργεια δεύτερων εκλογών, με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής, ώστε εάν πάρει υψηλό ποσοστό στην πρώτη κάλπη, να επιδιώξει δυναμικά την αυτοδυναμία στη δεύτερη.
Ωστόσο, τα δυο μεγάλα κόμματα της αντιπολίτευσης, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, διερευνούν κάθε πιθανό σενάριο, ώστε να προκύψει κυβέρνηση από την πρώτη κάλπη. Η επιδίωξη των δύο είναι κοινή, αλλά οι λόγοι διαφορετικοί: Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει με τίποτα να έχει η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης την ευκαιρία μιας νέας αυτοδύναμης τετραετίας, ενώ το ΠΑΣΟΚ αντιλαμβάνεται ότι στην ακραία πόλωση των δυο μεγάλων στις εκλογές της ενισχυμένης αναλογικής, κινδυνεύει να συνθλιβεί ανάμεσά τους.
Αριθμοί και σενάρια
Σε αυτό το πλαίσιο, ο ΣΥΡΙΖΑ διερευνά πιθανές κυβερνητικές λύσεις όταν ο Αλέξης Τσίπρας λάβει τη διερευνητική εντολή από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας (πρώτη εντολή αν έλθει πρώτο κόμμα, δεύτερη εάν οι κάλπες τον αναδείξουν δεύτερο).
Η πρώτη και προφανής λύση είναι η πιθανότητα σύμπηξης μιας κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ και -εάν χρειάζεται- μια ψήφος ανοχής άλλων αριστερών κομμάτων, όπως πχ του ΜέΡΑ25. Με δεδομένο ότι η απλή αναλογική χρειάζεται περίπου 46% για να σχηματιστεί κυβέρνηση με (οριακή) κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αυτό σημαίνει ότι στις εκλογές της απλής αναλογικής ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει πάνω από 30% και το ΠΑΣΟΚ πάνω από 15%-16%, ή έστω εκεί κοντά, εάν χρειαστούν τη βοήθεια του κόμματος του Γιάνη Βαρουφάκη.
Σκέψεις για «οικουμενική»
Εάν ο Αλέξης Τσίπρας δεν καταφέρει να σχηματίσει μια τέτοια κυβέρνηση, εξετάζει άλλες λύσεις. Μια που φαίνεται να έχει μπει στο «μικροσκόπιο» της Κουμουνδούρου, είναι μια πρόταση για «οικουμενική» κυβέρνηση ειδικού σκοπού, στηριγμένη από ΣΥΡΙΖΑ κι ένα μεγάλο μέρος της ΝΔ, με μοναδικό ίσως αντικείμενο την εξιχνίαση του θέματος των παρακολουθήσεων και -ίσως- μια μικρή κυβερνητική ατζέντα που θα περιλαμβάνει και κάποιες κινήσεις στα εθνικά θέματα.
Σε αυτό το ενδεχόμενο, ιδανικά η Κουμουνδούρου θα ήθελε τον πρώην πρωθυπουργό, Κώστα Καραμανλή, να τίθεται επικεφαλής μιας τέτοιας προσπάθειας «εξυγίανσης» του δημόσιου βίου και ουσιαστικής λειτουργίας των θεσμών, δια της πλήρους διαλεύκανσης της υπόθεση των παρακολουθήσεων, όπως είχε ζητήσει ο κ. Καραμανλής και στην περιβόητη ομιλία του στην Κρήτη.
Δεν είναι τυχαίο ότι χθες ο πρώην υπουργός Άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ Ευάγγελος Αποστολάκης τόνισε ότι δεν αποκλείει μετεκλογική συγκυβέρνηση ΝΔ- ΣΥΡΙΖΑ! Ακόμα, όμως, κι αν τελεσφορήσει αυτός ο σχεδιασμός και υπάρξει, τελικά, η δημόσια πρόταση από τον κ. Τσίπρα, παραμένουν άγνωστες οι αποφάσεις του κ. Καραμανλή στην περίπτωση που του προταθεί κάτι τέτοιο.
Διπλός στόχος
Από την άλλη μεριά, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ με μια τέτοια πρόταση (με Καραμανλή ή άλλο πρόσωπο επικεφαλής) «ξεφορτώνεται» τον Κυριάκο Μητσοτάκη για ένα χρονικό διάστημα κι απελευθερώνει δυνάμεις στη Νέα Δημοκρατία που θα μπορούσαν να οδηγήσουν το κόμμα στην «επόμενη μέρα» του.
Άλλωστε, μια τέτοια κυβέρνηση «ειδικού σκοπού» δεν μπορεί να μακροημερεύσει και στον ΣΥΡΙΖΑ δεν ξεχνούν ότι είναι έτσι κι αλλιώς προγραμματισμένες για τις αρχές Οκτωβρίου οι εκλογές για την Αυτοδιοίκηση και για τα μέσα του 2024 οι ευρωεκλογές, συνεπώς μπαίνουμε σε μια περίοδο απανωτών εκλογικών αναμετρήσεων, όπου θα μπορούσαν να οριστούν και νέες βουλευτικές εκλογές, εάν η «κυβέρνηση ειδικού σκοπού» ολοκληρώσει σε μήνες το έργο της. Όπως είναι φυσικό, στο Μέγαρο Μαξίμου είναι ενήμεροι για τα σενάρια αυτά και ήδη τα ενσωματώνουν στην δική τους στρατηγική για τις μετεκλογικές κινήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Στριμωγμένο το ΠΑΣΟΚ
Από την άλλη μεριά, το ΠΑΣΟΚ έχει τους δικούς του λόγους να θέλει σχηματισμό κυβέρνησης από την πρώτη κάλπη, της απλής αναλογικής. Ήδη η δημοσκοπική διολίσθηση των ποσοστών του δημιουργεί κλίμα ανησυχίας στη Χαριλάου Τρικούπη και οι πάντες συμφωνούν ότι οι πιέσεις από δεξιά κι από αριστερά προς το κόμμα θα ενταθούν στον μέγιστο βαθμό, εάν η χώρα οδηγηθεί σε δεύτερες εκλογές με κεντρικό διακύβευμα «ποιος θα μας κυβερνήσει τα επόμενα 4 χρόνια».
Αυτή την ώρα εξετάζονται διάφορα σενάρια, με επικρατέστερο προς το παρόν μια πρόταση κυβερνητικής συνεργασίας που θα διατυπώσει ο Νίκος Ανδρουλάκης όταν λάβει την τρίτη διερευνητική εντολή, στη βάση μιας προγραμματικής πρότασης για την οικονομία και την κοινωνία, που θα επικεντρώνεται στη ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους, τη στήριξη κυρίως των συνταξιούχων και την προστασία της νέας γενιάς από τις επιπτώσεις της ακρίβειας.
Το όλο πλάνο βρίσκεται ακόμα υπό επεξεργασία, ωστόσο, φαίνεται ότι το επιτελείο Ανδρουλάκη έχει προσανατολιστεί σε μια παρόμοια πρόταση, κι απλώς μένει να φτάσει στο τελικό της στάδιο, έως τις εκλογές του Απριλίου.