Σεισμός - Λέκκας: Υποχρεωτικοί έλεγχοι για τα δημόσια κτίρια και οι κίνδυνοι για την Ελλάδα - Τι λένε οι σεισμολόγοι

Υποχρεωτικός γίνεται ο πρωτοβάθμιος και δευτεροβάθμιος έλεγχος για την ανθεκτικότητα των δημοσίων κτηρίων σε περίπτωση σεισμού, όπως σημείωσε ο καθηγητής Γεωλογίας και Πρόεδρος του ΟΑΣΠ, Ευθύμης Λέκκας.
Μιλώντας στην ΕΡΤ, αναφέρθηκε στη συνάντηση της Παρασκευής που είχε στο Μέγαρο Μαξίμου για την αντοχή των δημοσιών κτηρίων σε περίπτωση σεισμού. Ο ίδιος σημείωσε τα εξής: «Πλέον γίνεται υποχρεωτικός ο πρωτοβάθμιος και δευτεροβάθμιος έλεγχος σε όλα τα δημόσια κτίρια, αρχής γενομένης από τα σχολεία και τα νοσοκομεία».
Διευκρίνισε πως «οι πρωτοβάθμιοι και οι δευτεροβάθμιοι έλεγχοι είχαν αρχίσει την δεκαετία του 2000, όμως είχαν ένα προαιρετικό χαρακτήρα, με αποτέλεσμα από τα 80.000 δημόσια κτίρια του ευρύτερου δημόσιου τομέα που έχουμε στην Ελλάδα, μόνο τα 16.000 με 17.000 κτίρια να έχουν απογραφεί. Έχει γίνει ο πρωτοβάθμιος έλεγχος και αυτή η βάση δεδομένων υπάρχει στον Οργανισμό Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας.
Έως τώρα, παρά τις εκκλήσεις που κάναμε για τον πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο έλεγχο, το ποσοστό των κτιρίων, που ελέγχετο κάθε χρόνο, ήταν χαρακτηριστικά μικρό».
Τόνισε πως «με αυτή την πρωτοβουλία γίνεται υποχρεωτικός ο πρωτοβάθμιος και δευτεροβάθμιος έλεγχος σε όλα τα δημόσια κτίρια, αρχής γενομένης από τα σχολεία και τα νοσοκομεία που είναι κρίσιμες υπηρεσίες, όπου στεγάζονται παιδιά, στεγάζονται ασθενείς, που έχουν ένα κομβικό ρόλο στην όλη διαχείριση της καταστροφής».
«Το 30% των κτιρίων στην επικράτεια έχουν δομηθεί με τον νέο σύγχρονο αντισεισμικό κανονισμό. Αυτά τα κτήρια δεν διατρέχουν κανένα κίνδυνο. Από κει και πέρα υπάρχει ένα 30% κτιρίων που δομήθηκαν από το 69′ μέχρι το 84′. Αυτά τα κτήρια τα οποία δομήθηκαν με τον αντισεισμικό κανονισμό του 1959, δεν έχουν πρόβλημα, εκτός εάν έχουν γίνει παρεμβάσεις, αν είναι ασυντήρητα και ούτω καθεξής.
Από το 1959 και πριν έχουμε κτήρια τα οποία δεν έχουν κανονισμό απλά και μόνο υπήρχαν κάποιες οδηγίες από την πολιτεία μέχρι το 1959. Αυτά τα κτήρια είναι κατά προτεραιότητα σε έλεγχο. Όχι ότι είναι επικίνδυνα κτήρια, αλλά πρέπει να δούμε τη στάθμη επιτελεστικότητας, όπως δηλαδή τη στάθμη αντισεισμικής θωράκισης, έτσι ώστε να βελτιώσουμε στατικά τα κτίρια αυτά, τα οποία έχουν χτιστεί μέχρι το 1959».
Ο ίδιος κλήθηκε να σχολίασε παλαιότερα δημοσίευμα, σύμφωνα με το οποίο το 2001 είχε δοθεί εντολή για προσεισμικό έλεγχο σε 80.000 δημόσια κτίρια και σήμερα, δύο δεκαετίες μετά, οι πληροφορίες λένε ότι έχουν ελεγχθεί μόλις τα 25.000, δηλαδή 55.000 κτίρια δεν έχουν ακόμα ελεγχθεί από τους αρμόδιους φορείς, ανέφερε:
«Θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι από τα 55.000 κτίρια που απομένουν για έλεγχο δεν χρησιμοποιούνται όλα περίπου. Χρησιμοποιούνται τα 25 με 30.000 κτήρια. Τα υπόλοιπα είναι κτήρια στα οποία δεν συγκεντρώνονται κόσμος. Είναι αποθήκες, είναι κτήρια τα οποία δεν είναι ιδιαίτερα σπουδαιότητας» τόνισε.
Υπογράμμισε, τέλος, πως πρέπει να αποτυπώσουμε με προσεισμικούς ελέγχους τα 30.000 κτίρια που μένουν, αλλά και τα 25.000 που έχουν ήδη ελεγχθεί, γιατί δεν σημαίνει ότι ελέγχεται το κτίριο και θεωρείται ασφαλές σε βάθος χρόνου. «Πρέπει κάθε μία πενταετία, κάθε μία δεκαετία, να επανελέγχουμε τα κτήρια, έτσι ώστε να διαπιστώνεται η αντισεισμική τους επάρκεια».
Συνολάκης: Θα γίνει μεγάλος σεισμός στην Ελλάδα;
Ο καθηγητής, Κωνσταντίνος Συνολάκης, έδωσε την απάντησή του στο ερώτημα αν τελικά θα γίνει μεγάλος σεισμός στην Ελλάδα. Μιλώντας στην ΕΡΤ είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «όντως συμβαίνουν πολύ μεγάλοι σεισμοί στο ελληνικό τόξο, που είναι μια σεισμική ζώνη η οποία ξεκινάει νότια από τη Ρόδο, περνάει νότια από την Κρήτη, δυτικά από την Πελοπόννησο και φτάνει μέχρι την Αδριατική. Αυτή είναι μια υποθαλάσσια σεισμική ζώνη που ξέρουμε ότι στο παρελθόν έχει κάνει σεισμούς που έχουν φτάσει και τα 8,5 Ρίχτερ. Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Είναι κάτι το οποίο υπάρχει. Είναι στη γεωλογική ιστορία της Ελλάδος. Οι εκτιμήσεις είναι ότι τέτοιοι σεισμοί γίνονται κάθε 600 ή 800 χρόνια και μόνο ότι βάζουμε στην κουβέντα ότι πρέπει να φοβόμαστε να ανησυχούμε είναι κάτι το οποίο απλώς πρέπει να το γνωρίζουμε και πρέπει να προετοιμαζόμαστε. Αλλά ότι έχουν γίνει στον ελληνικό χώρο πολύ μεγάλοι σεισμοί έχουν γίνει. Σας θυμίζω ότι το 1956 ήταν ένας σεισμός μεγέθους 7,5 Ρίχτερ στην Αμοργό που δημιούργησε ένα πολύ μεγάλο τσουνάμι. Πάλι υποθαλάσσιος σεισμός. Δεν γνωρίζουμε τόσο μεγάλους σεισμούς που να είναι μέσα στην ηπειρωτική χώρα».
«Ήταν ένα τεστ για την πολιτική προστασία. Η γεωλογική ιστορία είναι δεκάδων ή εκατοντάδων εκατομμυρίων ετών. Αυτή τη στιγμή βλέπετε μερικούς σχετικά μικρούς σεισμούς που γίνονται στην Ελλάδα, σχεδόν μία φορά το χρόνο. Όταν γίνεται ένας τέτοιος σεισμός μας δίνει πληροφορίες για τα τοπικά για το τοπικό ρήγμα και είναι και μια άσκηση της πολιτικής προστασίας και όλων μας, ώστε να είμαστε πιο προετοιμασμένοι σε περίπτωση που γίνει ένας μεγαλύτερος σεισμός. Αλλά δεν μπορούμε να πούμε ότι μαθαίνουμε τόσα στοιχεία από ένα μεμονωμένο μικρό γεγονός. Από έναν πολύ μεγάλο σεισμό μαθαίνουμε πάρα πολύ περισσότερα» συμπλήρωσε.
«Γύρισα από την Τουρκία και είναι προφανές και αυτό το έλεγα από την πρώτη στιγμή ότι σε πάρα πολλά κτίρια δεν ήταν προφανές ότι δεν είχαν ακολουθήσει τον αντισεισμικό κώδικα και οι κατασκευές, ακόμα και η ποιότητα του τσιμέντου δεν είναι αυτή που θα περίμενε κανείς. Αλλά δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να καταλάβεις ότι ο αντισεισμικός κανονισμός που έχουν στην Τουρκία, δεν μπορεί να προέβλεπε του είδους τις κατασκευές οι οποίες κατέρρευσαν. Οι κατασκευές στην Τουρκία είναι διαφορετικές από τις δικές μας. Και οι δικές μας είναι από μπετόν αλλά δεν έχουμε το είδος των ψηλών κτιρίων. Δηλαδή γλιτώσαμε από το να έχουμε το 10όροφα ή 13όροφα κτίρια που φαίνεται ότι χτίστηκαν στην Τουρκία σε μία σε μια περίοδο που δεν ξέρω αν ο οικοδομικός τους κανονισμός και ο αντισεισμικός τους κώδικας μπορούσε να προβλέψει εκείνη τη στιγμή το είδος του της καταστροφής που έγινε. Η πραγματικότητα είναι ότι στην Ελλάδα έχουμε έναν πάρα πολύ καλό και παγκοσμίου επιπέδου αντισεισμικό κανονισμό» κατέληξε ο καθηγητής.