Ζούγκλα η πολιτική: Η απίστευτη ιστορία του Cacareco του ρινόκερου που σάρωσε σε εκλογές στη Βραζιλία και οδήγησε σε αυτοκτονία αντίπαλό του

Κι όμως κάποτε ένα ζώο «κατασπάραξε» τους πολιτικούς. Η απίστευτη ιστορία του Cacareco του θηλυκού ρινόκερου που σάρωσε σε δημοτικές εκλογές στη Βραζιλία στη 10ετία του ’50!
Οι εκλογές αχνοφαίνονται στον ορίζοντα, σαν σκόνη από καβαλάρηδες που έρχονται από μακριά. Για να μακελέψουν; Να μοιράσουν δώρα; Να περάσουν και να χαθούν όπως ήρθαν στον άνυδρο κάμπο της πολιτικής χρεοκοπίας; Έρχονται πάντως. Και το ερώτημα στα χείλη των προβληματισμένων – αηδιασμένων – κουρασμένων – απηυδισμένων ψηφοφόρων, είναι ένα: «Ποιον να ψηφίσουμε, που όλοι τους είναι ίδιοι;»… Έλα ντε.
Στη Βραζιλία, στη 10ετία του ’50 είχαν τον ίδιο προβληματισμό: «Τι ψηφίζουμε τώρα;». Και τότε βρήκαν τη λύση για να στείλουν ένα μήνυμα στους προκλητικούς πολιτευτές τους. Διαβάστε την απίστευτη ιστορία.
Η πόλη του Σάο Πάολο, εκεί που έκλεισε για πάντα τα μάτια του ο σπουδαιότερος Βραζιλιάνος που γεννήθηκε στη Γη, ο Πελέ· η 8η μεγαλύτερη πληθυσμιακά πόλη στον κόσμο, ήταν μια πόλη – φυλακή για τους κατοίκους της εκεί στα τέλη της 10ετίας του 1950: λεροί δρόμοι χωματένιοι, πεζοδρόμια ανύπαρκτα - ελεεινά, μισοτελειωμένα δημόσια έργα, δυσοσμία, βρώμα διαφθορά και ασυδοσία να σεργιανίζουν αμέριμνες στον τόπο και φτώχεια και έλλειψη τροφίμων και κακουχίες για τους ανθρώπους που κατοικούσαν στις ξεχασμένες γειτονιές.
Οι κάτοικοι του Σάο Πάολο, επιστράτευσαν το χιούμορ τους και την ειρωνική τους διάθεση, αφού δεν είχαν άλλα όπλα για να χτυπήσουν την αναλγησία των πολιτικών και στις εκλογές του 1959 αποφάσισαν να δείξουν την απογοήτευση και την δυσφορία τους για όσα βίωναν καθημερινά: Μια ομάδα φοιτητών είχε την ιδέα να επιλέξει ένα ζώο για να συμμετάσχει μαζί με τους 540 υποψηφίους που θα ζητούσαν την ψήφο των κατοίκων για τις 45 έδρες του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης.
Η επιλογή του ζώου, είχε συμβολικό χαρακτήρα: ήταν ένα θηρίο της ζούγκλας, ένας 4χρονος θηλυκός ρινόκερος, που απολάμβανε τη φυλακή του ζωολογικού κήπου του Σάο Πάολο. Το όνομα του ρινόκερου ήταν Cacareco και είχε έρθει στην πόλη, ως δώρο, από τον ζωολογικό κήπο του Ρίο ντε Τζανέιρο.

Η Cacareco ήταν κοσμαγάπητη

Καλύτερα έναν ρινόκερο παρά έναν γάιδαρο
«Καλύτερα να εκλέξουμε έναν ρινόκερο παρά έναν γάιδαρο», είχε πει ένας από τους οπαδούς του Cacareco, φράση που έγινε το σύνθημα στην… προεκλογική εκστρατεία του συμπαθούς θηρίου.
Και ο, η μάλλον η Cacareco σάρωσε στις εκλογές! Οι παουλίστας ψήφισαν μαζικά καταγγέλλοντας τη διαφθορά και την αδιαφορία των πολιτικών. Στις 4 Οκτωβρίου του 1959, ο ρινόκερος – υποψήφιος έλαβε 100.000 ψήφους! Και για να γίνει κατανοητό το μέγεθος της επιτυχίας του, αξίζει να καταγράψουμε πως ο αμέσως επόμενος σε σταυρούς υποψήφιος - άνθρωπος αυτός - έλαβε μόλις 10.000 ψήφους!
Κανένας από τους κομματικούς συνδυασμούς δεν πήρε τις ψήφους που είχε λάβει ο ρινόκερος. Ακόμα και το περιοδικό Time είχε εκτενές αφιέρωμα στην κυρία ρινόκερο, που οι άνθρωποι είχαν ονομάσει Cacareco και που είχε εκλεγεί δημοτικός σύμβουλος με ρεκόρ ψήφων.
Και γιατί το αθώο και αγνό τετράποδο είχε αυτό το όνομα; Γιατί Cacareco στα πορτογαλικά σημαίνει σκουπίδια· σαφής ο συμβολισμός! Από τότε ο όρος « ψήφος Cacareco» χρησιμοποιείται συνήθως για να περιγράψει κάποιος την ψήφο διαμαρτυρίας ή τιμωρίας στη Βραζιλία.
«Ένα άσχημο, ηλίθιο θηρίο»...
Ο διευθυντής του ζωολογικού κήπου είχε πει για τον ρινόκερο: «Είναι ένα άσχημο, ηλίθιο θηρίο· θα μπορούσες να χωρέσεις όλο το μυαλό του σε ένα καρύδι». Κι η Cacareco καθόλου δεν στενοχωρήθηκε για όσα άθλια της απηύθυνε ο έξυπνος διευθυντής του ζωολογικού κήπου, γιατί σαν ζώο καλοκάγαθο που ήταν δεν έδωσε σημασία. Άλλωστε είχε εκλεγεί πρώτη, τι να της πει ένας ασήμαντος διευθυντάκος;
Από την άλλη, αμέσως μετά την ετυμηγορία της κάλπης, οι πολιτικοί αρνήθηκαν τη νομιμότητα των εκλογών, υποστηρίζοντας ότι όλα ήταν έργο «απαίσιων δυνάμεων» και πίσω από όλα κρυβόταν ένα είδος «συμφέροντος». Όμως ο εξευτελισμός και η ταπείνωση του πολιτικού κόσμου, ήταν τόσο μεγάλη που ένας από τους υποψηφίους, έδειξε ότι δεν ήταν παχύδερμο και αυτοκτόνησε μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων.
«Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία…». Ε, πέθανε. Άλλαξε κάτι; Τίποτα απολύτως!

Ό,τι απόμεινε από τον ρινόκερο Cacareco

Οι Αρχές ακύρωσαν τις ψήφους της Cacareco και σαν άδολο ζώο που ήταν, δεν κατέφυγε στο εκλογοδικείο και οι άνθρωποι προχώρησαν σε νέες εκλογές. Ωστόσο, η εκλογή του ρινόκερου έμεινε στην Ιστορία ως το χαστούκι των ψηφοφόρων στους πολιτικούς.
Η Cacareco πέθανε πρόωρα τον Δεκέμβριο του 1962, σε ηλικία μόλις 8 ετών και τα λείψανά της εκτίθενται στο Μουσείο Κτηνιατρικής Ανατομίας της Κτηνιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Σάο Πάολο.
Και ο ρινόκερος έγινε θρύλος. Η Cacareco ενέπνευσε πολιτικούς στον Καναδά που ίδρυσαν το πολιτικό κόμμα Rhino το 1963, πολιτική παράταξη που ακόμα παραμένει ισχυρή με βασικό της σύνθημα: «Προσπαθούμε πάντα να κάνουμε τους Καναδούς να γελούν»!
Και οι Βραζιλιάνοι δεν το έβαλαν κάτω: το 1988 ένας χιμπατζής, ο Τιάο, ήταν υποψήφιος για δήμαρχος του Ρίο ντε Τζανέιρο, ενώ στην Αλάσκα, στην πόλη Talkeetna, το 1997 εξέλεξε για δήμαρχο έναν γάτο, τον θρυλικό Stubbs.
Όταν λοιπόν οι πολιτικοί συμπεριφέρονται στους ψηφοφόρους τους σαν ζώα, αληθινά ζώα παίρνουν τη θέση των πολιτικών! Και να ξέρετε και κάτι ακόμα: όταν τα «πρόβατα» θυμώνουν, γίνονται χειρότερα από λύκους! Αυτά!