Το στοίχημα: Του Λευτέρη Π. Παπαδόπoυλου

Άλλαξαν τα πράγματα από την περασμένη Πέμπτη. Και αυτή η αλλαγή δεν προήλθε από σκληρή δουλειά της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Προήλθε από σκληρή προσπάθεια του Γιώργου Παπανδρέου. Που κουβέντιασε και ξανακουβέντιασε, με όλους τους ηγέτες της Ε.Ε., αλλά και με τα πρόσωπα, πέντε τουλάχιστον, που έχουν βαρύνοντα λόγο στα «οικονομικά» της Ένωσης και, φυσικά, επηρεάζουν. Την αλλαγή αυτή δεν την είδαμε ακόμα στις αγορές. Ούτε στις ξένες ούτε στην ντόπια. Θα τη δούμε όμως. Και μόλις πέσει το χρήμα, θ΄ αρχίσουν να γίνονται τα πρώτα, δειλά αλλά απαραίτητα βήματα, που θα εξουδετερώσουν την απελπισία και τον πανικό. Γιατί πριν από την.. Πέμπτη και απελπισία είχαμε και πανικός μάς είχε καταλάβει. Απόδειξη ότι πολλά εκατομμύρια ευρώ έφευγαν από ελληνικές τράπεζες για να βρουν ζεστά «συρτάρια» στην Κύπρο και αλλού.
Ο Παπανδρέου τα κατάφερε. Και ήταν δίπλα του και ο Σαμαράς. Δεν υπήρξε καμία κόντρα από μέρους του. Το αντίθετο. Και έτσι πρέπει να ΄ναι. Όταν η χώρα βρίσκεται σε κίνδυνο, όλες οι πολιτικές δυνάμεις οφείλουν να βλέπουν πιο πλατιά. Όχι στενά, κομματικά. Ο Παπανδρέου πάντως έπαιξε τον ρόλο της ζωής του. Έχει τη δύναμη, έχει και το «χάρισμα», έχει και την πείρα. Και, μάλλον, φαίνεται πως κερδίζει το στοίχημα.
Τον είδαμε πώς κινείται στα ευρωπαϊκά σαλόνια. Δεν είναι ένας φοβισμένος επισκέπτης. Είναι ένα πρόσωπο που όλοι το λογαριάζουν. Έχει κατακτήσει φιλίες και συμπάθειες. Και μιλάει ισότιμα με πρωθυπουργούς της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Βρετανίας. Ακόμα και με τον Ομπάμα. Δεν είναι μικρό αυτό για τον ηγέτη μιας λιλιπούτειας χώρας που, επιπλέον, είναι χρεωμένη ώς τον λαιμό και βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.
Άλλα ήθελα να γράψω σήμερα Μεγάλη Δευτέρα κι άλλα γράφω. Δεν μπορώ να κάνω, όμως, διαφορετικά. Και δεν πρέπει.
Όλοι οι προβολείς είναι στραμμένοι στα χρέη, στα δάνεια, στην ελληνική αγορά, που έχει στεγνώσει. Κάτι θα γίνει πια.
Μπήκε στη μέση ο Τρισέ και όλοι οι τραπεζίτες έβγαλαν στεναγμό ανακούφισης. Αρκεί τα λεφτά που θα πάρουν να τα δανείζουν στις επιχειρήσεις. Για ν΄ ανοίξουν οι δουλειές, να βγουν κέρδη, να φορολογηθούν, να πάψει να ΄ναι πάνω από τα κεφάλια μας το δρεπάνι της ανεργίας.
Σκέφτομαι τη Μέρκελ που τελικά ανταποκρίθηκε, με μισή καρδιά, στο αίτημα ολόκληρης της Ευρώπης να βοηθηθεί η Ελλάδα. Σκέφτομαι το θράσος της και τον κυνισμό της: το Βερολίνο είναι η πρωτεύουσα της διαφθοράς. Από αυτή την πόλη ξεκινάνε όλες οι επιχειρήσεις λαδώματος, πολιτικών, επιχειρηματιών, στελεχών ΔΕΚΟ.
Έχουμε ήδη πολλά στοιχεία για δωροδοκίες, από τη μεριά της Φολκσβάγκεν, της Ζίμενς, της ΜΑΝ και της Daimler. Και περιμένουμε να βγούνε στη φόρα και άλλες τέτοιες μαύρες ιστορίες. Πολλές.
Και όμως η κ. Μέρκελ παραδίδει μαθήματα... ηθικής σε πανευρωπαϊκό επίπεδο! Αντί να κρύβεται και να ΄χει πιο χαμηλωμένη την ουρά της. Αυτή δημιούργησε το αντιγερμανικό κλίμα που κυριαρχεί σήμερα στην Ελλάδα. Ο ελληνικός λαός, που τόσα υπέστη από τους ναζί, δεν έχει διαφορές με τον γερμανικό λαό. Και θυμάται, στα χρόνια της δικτατορίας, πόσο πολύ βοήθησαν την αντιδικτατορική πάλη η Ντόιτσε Βέλε και τα πανίσχυρα γερμανικά συνδικάτα. Ας μην τα κάνει, λοιπόν, τώρα σαλάτα η υπεύθυνη πρωθυπουργός της χώρας.
πηγή: veto: 300