Σαν σήμερα 23/4, Όταν οι Τούρκοι, από τα Φάρσαλα, απείλησαν να φθάσουν μέχρι την Αθήνα!

Όταν οι Τούρκοι, από τα Φάρσαλα, και μέσω Δομοκού, απείλησαν να φθάσουν μέχρι την Αθήνα!
«Έρχονται οι Τούρκοι. Η Ελλάδα σβήνει»! Κραυγές αγωνίας και εφιαλτικά συναισθήματα έπνιγαν τον απλό λαό. Το 1897 έχει σημαδέψει με μελανά χρώματα την Ελληνική Ιστορία.
Μια μέρα σαν σήμερα, 23 Απριλίου του 1897 διεξάγεται μια αψιμαχία ανάμεσα σε Έλληνες και Τούρκους· θα καταχωρηθεί στο βιβλίο της Ιστορίας ως η Μάχη των Φαρσάλων· είναι μια από τις ήττες του Ελληνικού Στρατού στο 30ήμερο των αποτυχιών του Μαύρου ’97.
Μετά τις θλιβερές αποτυχίες στα ελληνοτουρκικά σύνορα, που τότε έφθαναν στα όρια Θεσσαλίας-Στερεάς και τη συντριβή του Ελληνικού Στρατού στη Λάρισα, ο αρχιστράτηγος, τότε διάδοχος Κωνσταντίνος και οι επιτελείς του, υπό τις ευλογίες της Κυβέρνησης όρισαν νέα γραμμή άμυνας την περιοχή των Φαρσάλων.
Στο Βελεστίνο, η 3η ελληνική ταξιαρχία υπό την διοίκηση του συνταγματάρχη Κωνσταντίνου Σμολένσκη είχε τρέψει σε φυγή τους Τούρκους (μοναδική αναλαμπή), που σαν ενημερώθηκαν το πού στρατωνιζόταν ο κύριος όγκος του Ελληνικού Στρατού, αποφάσισε να επιτεθεί στα Φάρσαλα. Από τις 09:00 το πρωί το τουρκικό πυροβολικό έβαλλε κατά των ελληνικών προφυλακών. Οι Εύζωνοι ρίχτηκαν με πάθος στη μάχη, αλλά γρήγορα υποχώρησαν.    

Νικηφόρα παρένθεση η Μάχη του Βελεστίνου.

Μέχρι τις 14:00 οι Τούρκοι είχαν καταλάβει τα υψώματα και με έξι πυροβολαρχίες έβαλλαν κατά των Ευζώνων που υποχωρούσαν προς τα Φάρσαλα. Τρεις ώρες μετά, οι Τούρκοι κατέλαβαν τις διαβάσεις του ποταμού Ενιπέα, και στράφηκαν προς τον σιδηροδρομικό σταθμό τον οποίο κατέλαβαν δίχως δυσκολία. Οι Έλληνες συνεχώς υποχωρούσαν. Και το Επιτελείο του Διαδόχου, προ του κινδύνου να εγκλωβιστεί το στράτευμα, διέταξε υποχώρηση ολόκληρου του στρατού «εν μέσω νυκτός» προς τις θέσεις του Δομοκού.
Ο διάδοχος Κωνσταντίνος έστειλε τηλεγράφημα στην Κυβέρνηση: «…Ένεκα της κοπώσεως των στρατευμάτων, της υπεροχής του εχθρού και της ελλείψεως τροφών και επαρκών πολεμοφοδίων, φοβούμενοι συνάμα μη συμβή τι, όπερ ήθελε καταστρέψει εντελώς το στράτευμα, διέταξα περί την 2 π.μ. την υποχώρησιν, εκτελεσθείσα εν καλή τάξει...». Εκεί, στο Δομοκό, θα παιζόταν η τελευταία πράξη του δράματος: νέα νίκη του τουρκικού στρατού, κάτι που επιτάχυνε την επίτευξη ανακωχής (υπογράφηκε στη Λαμία) μεταξύ των δυο πλευρών.