Σαν σήμερα 15/7, Οι Σταυροφόροι κυριεύουν την Ιερουσαλήμ: χιλιάδες άνθρωποι σφαγιάζονται στο όνομα του Ιησού Χριστού!

Μια μέρα σαν σήμερα, 15 Ιουλίου του πολύ μακρινού 1099, οι Σταυροφόροι, οι ευαγγελιστές της αγάπης και οι πρεσβευτές του χριστιανικού πολιτισμού καταλαμβάνουν την Ιερουσαλήμ και δεν αφήνουν λίθον επί λίθου· οι σφαγές που ακολούθησαν έκαναν και τον Διάβολο να στρέψει αλλού το βλέμμα του…
Είχαν περάσει κιόλας 7 εβδομάδες εξαντλητικής πολιορκίας, όταν οι ιππότες της χριστιανοσύνης μπήκα στην πόλη· δεν είχαν καμία διάθεση να δείξουν έλεος σε κανέναν. Σφαγιάστηκαν ανηλεώς μουσουλμάνοι και Εβραίοι- άντρες, γυναίκες και παιδιά. Οι σταυροφόροι δεν λειτούργησαν διόλου ως οι φέροντες το μήνυμα της χριστιανοσύνης· θα μπορούσαν να συγκριθούν με τους πιο αιμοσταγείς φονιάδες της Ιστορίας.Λίγα χρόνια πριν, οι Σελτζούκοι Μουσουλμάνοι, πολεμιστές του Αλπ Αρσλάν είχαν συντρίψει τον αυτοκρατορικό στρατό (Μάχη του Μάντζικερτ) και είχαν πιάσει αιχμάλωτο τον βυζαντινό αυτοκράτορα Ρωμανό Διογένη· από τότε άρχισε ο επεκτατισμός των «απίστων»…
Και στην κατάλληλη στιγμή, εμφανίστηκε στον πρόναο της Ιστορίας ο Πέτρος ο Ερημίτης, που είχε επισκεφτεί τους Άγιους Τόπους, όπως υποστήριζε, και είχε κακοπάθει από τους Σελτζούκους που τον έριξαν στα μπουντρούμια.. Ο Πέτρος ο Ερημίτης, έβαλε από τότε σκοπό ζωής να γυρίσει και να πετάξει τους «άπιστους» έξω από τα άγια χώματα ή τουλάχιστον να τους θάψει κάτω από αυτά·
Αφού περιόδευσε, ο Πέτρος, σε ολόκληρη την τότε πολιτισμένη Δύση, ξεσηκώνοντας τα πλήθη δημαγωγώντας, έφτασε και στην παπική έδρα και ξεσήκωσε τα μυαλά του πάπα Ουρβανού Β’ που- με τη βοήθεια του Θεού- μάζεψε στρατό και τον έστειλα να απελευθερώσει την ιερή πόλη του Κόσμου. Όσοι άκουσαν το ιερό σάλπισμα έραψαν στον ώμο τους έναν κόκκινο σταυρό, φίλησαν τη μάνα τους σταυρωτά και άρπαξαν τα όπλα. Ένα επιπλέον κίνητρο για πολλούς που δίσταζαν να συμμετάσχουν στην Σταυροφορία ήταν η υπόσχεση του Πάπα ότι θα λάμβαναν άφεση αμαρτιών!

Οι Σταυροφόροι δεν είχαν τον Θεό τους...

Ο όχλος του Πέτρου του Ερημίτη
Κι’ όσοι είχαν παρασυρθεί από τους πύρινους λόγους του Πέτρου του Ερημίτη- λίγα χρόνια πριν ο Πάπας ευλογήσει την επίσημη Σταυροφορία- και έτρεξαν από πίσω του, αφού πέρασαν πρώτα από πόλεις και χωριά της Ευρώπης και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, λεηλατώντας και σφάζοντας και ασελγώντας έπεσαν στους μακελάρηδες του Κιλίτζ Αρσλάν του Α’ και δεν έμεινε κανένας τους. Κι όσοι γλύτωσαν το μαχαίρι πουλήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα.
Με το δίκιο τους, λοιπόν, οι Σταυροφόροι που σχεδόν δυο μήνες πολιορκούσαν τα τείχη της Ιερουσαλήμ, να μπουν στην πόλη και να μακελέψουν ό,τι υπήρχε ζωντανό ή άψυχο! Χρονικογράφοι της εποχής έγραφαν ότι «το αίμα των σφαγιασθέντων που έρρεε στην πολιτεία, έφτανε μέχρι τους αστραγάλους των φονιάδων τους… Υπερβολικοί οι Χρονικογράφοι… Και η Ιερουσαλήμ πέρασε στα όσια και ιερά χριστιανικά χέρια για να ξαναπέσει στα χέρια των απίστων 100 χρόνια μετά κι αυτό το πήγαινε-έλα να συνεχίζεται επί αιώνες… Για του Χριστού και του Αλάχ την πίστη την αγία…