Αλέξης Τσίπρας: Αν μια συνέντευξη προκάλεσε τόσο κρότο, το βιβλίο του τι θα προκαλέσει;

Η συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στη Γαλλική Le Monde ανήμερα της επετείου των επτά χρόνων από την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια, ένα επίτευγμα της κυβέρνησής του που δεν έχει δει μέχρι σήμερα την ανάλογη προβολή ούτε από τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε από τον ίδιο τον Τσίπρα, προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων τόσο από τους πολιτικούς του αντιπάλους όσο όμως και από τους μέχρι πρότινος συνοδοιπόρους. Αν μια συνέντευξη προκάλεσε τόσο κρότο, το βιβλίο του τι θα προκαλέσει;
Χωρίς αμφιβολία θα είναι ένα σημαντικό πολιτικό γεγονός που θα συζητείται για μέρες. Και ίσως διαμορφώσει και μια άλλη ανάγνωση των πιο κρίσιμων στιγμών της πρόσφατης ιστορίας του τόπου. Σε κάθε περίπτωση τόσο τα απομνημονεύματα της Μέρκελ όσο και η δημοσίευση των πρακτικών από τη Σύσκεψη των Πολιτικών Αρχηγών την επομένη δημοψηφίσματος διαμορφώνουν μια εντελώς διαφορετική εικόνα από αυτή που είχε κυριαρχήσει στη κοινή γνώμη λόγω του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου, ότι δηλαδή ο Τσίπρας έκανε κωλοτούμπα και χωρίς σχέδιο έπαιξε τη χώρα στα ζάρια.
Για πρώτη φορά τόσο ξεκάθαρα αναδεικνύεται και από το ντοκουμέντο των πρακτικών και από τις μαρτυρίες της Μέρκελ ότι το δημοψήφισμα ήταν μέρος διαπραγματευτικής στρατηγικής για την εξασφάλιση της καλύτερης δυνατής λύσης για τη χώρα.
Τον Ιούνιο στην Αθήνα η Άγκελα Μέρκελ επιβεβαίωσε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι ο Αλέξης Τσίπρας το 2015 «ήταν ειλικρινής», «δεν προσπάθησε να την παραπλανήσει», ότι στη διαπραγμάτευση «έδειξε ουσιαστικά στον ελληνικό λαό πως κάνω ό,τι μπορώ» και μετά «έκανε την υπέρβαση» και αυτό «ήταν εντυπωσιακό». Κοινώς όπως έγραψε ρητά στο βιβλίο της, «είχε σχέδιο». Στην ερώτηση για το αν θεωρούσε ότι ο Τσίπρας είχε plan b για επιστροφή στη δραχμή η απάντηση της ήταν σαφής: όχι. Αντίστοιχη απάντηση έδωσε ο Ολάντ στη συνέντευξή του στην Κυριακάτικη Καθημερινή διαψεύδοντας κατηγορηματικά ότι υπήρχε οποιοδήποτε σχέδιο Τσίπρα για συνεργασία με τον Πούτιν με σκοπό την επιστροφή στη δραχμή.
Το σχέδιο του Αλέξη Τσίπρα ήταν να παλέψει όσο πιο δυναμικά γινόταν, μέχρι το τέλος. Μέχρι να μην μπορεί να διαπραγματευτεί άλλο. Κρατώντας την Ελλάδα στην ευρωζώνη. Και να αξιοποιήσει τη διαπραγματευτική δύναμη που του έδινε το δημοψήφισμα, προκειμένου μετά να βρει την καλύτερη δυνατή λύση. Όπως είπε ρητά στις 2 Ιουλίου 2015 στον ΑΝΤ1, πριν το δημοψήφισμα: «48 ώρες μετά το δημοψήφισμα θα υπάρχει συμφωνία». Καλώς ή κακώς αυτήν την διαπραγματευτική στρατηγική ήθελε ο ελληνικός λαός και την ψήφισε τρεις φορές το 2015.
Τα πρακτικά επιβεβαίωσαν ακριβώς αυτό. Οι διαφωνίες των πολιτικών αρχηγών ήταν για το αν έπρεπε η Ελλάδα να ακολουθήσει επιθετική διπλωματία και αν αυτή η τακτική θα εξασφάλιζε καλύτερους όρους. Όλοι αποδέχονταν ότι το δημοψήφισμα ήταν διαπραγματευτικό όπλο που ο Αλ. Τσίπρας θα χρησιμοποιούσε για μια καλύτερη συμφωνία εντός του ευρώ όπως είχε πει επανειλημμένως και πριν το δημοψήφισμα. Η δραχμή δεν ήταν καν στο τραπέζι.
Άλλωστε ο ίδιος ο Πούτιν διευκρίνισε κατά την κοινή συνέντευξη τύπου στη Μόσχα με τον Αλέξη Τσίπρα στις 8 Απριλίου 2015 ότι δεν συζητιόταν χρηματοπιστωτική βοήθεια από τη Ρωσία αλλά οικονομική συνεργασία στο πλαίσιο επενδύσεων σε έργα υποδομών («αν θα υπάρχει ένα μεγάλο έργο που θα προσφέρει κέρδη στην Ελλάδα, αυτό σημαίνει ότι από αυτά τα κέρδη μπορούν να καλυφθούν κάποιες αποπληρωμές. Δεν πρόκειται για βοήθεια αυτή καθ’ εαυτή, αλλά για συνεργασία προς κοινό όφελος, με στόχο την υλοποίηση κάποιων έργων στους τομείς των Μεταφορών και των Υποδομών»). Θυμίζουμε και τα λόγια του Αλ. Τσίπρα σε εκείνη τη συντέντευξη:
«Η Ελλάδα είναι μια χώρα που έχει χρηματοοικονομικά προβλήματα τα οποία θα προσπαθήσει να τα επιλύσει μέσα στην Ευρώπη, διότι αφορούν όλη την Ευρώπη, αλλά είναι μία χώρα που έχει δικαίωμα να κάνει ό,τι κάνουν και οι άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να προχωράει σε οικονομικές και αναπτυξιακές συνεργασίες προς όφελος του λαού της». «Η Ελλάδα δεν είναι επαίτης να γυρνάει στις χώρες ζητώντας την επίλυση του χρηματοδοτικού της προβλήματος, για μια οικονομική κρίση, η οποία δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, είναι ευρωπαϊκή. Δεν είναι ελληνικό το πρόβλημα, είναι ευρωπαϊκό. Στο ευρωπαϊκό πρόβλημα θα βρεθεί ευρωπαϊκή λύση. Και έχουμε συνευθύνη με τους εταίρους μας να δώσουμε λύση σ’ αυτό το πρόβλημα, αλλιώς δεν θα έχει μόνο η Ελλάδα ζημία, θα έχει όλη η ευρωζώνη ζημία».
Με τη συνέντευξή του στη Le Monde ωστόσο ο Αλ. Τσίπρας απαντά επίσης για πρώτη φορά με τρόπο αποφασιστικό και στις βασικές συνισταμένες του αντιΣΥΡΙΖΑ αφηγήματος που κυριάρχησε τα τελευταία χρόνια μητσοτακικής κυριαρχίας. Και πιο συγκεκριμένα ότι το τρίτο μνημόνιο δεν ήταν το χειρότερο και πιο επώδυνο, αλλά το πιο περιορισμένο ως προς την επιβάρυνση στους πολίτες.
Επίσης αναδεικνύει τη σημασία της Ιθάκης ως σημείο αναφοράς της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι το δημοψήφισμα εντάσσεται σε ένα διαπραγματευτικό πλαίσιο που έχει ως στόχο την έξοδο από την κρίση με τους καλύτερους δυνατούς όρους, αντί να αναδεικνύεται ως αυτοσκοπός. Και υπογραμμίζεται το μεγάλο κέρδος από το δημοψήφισμα που είναι η εξασφάλιση της αναδιάρθρωσης του χρέους. Υπενθυμίζεται ότι το σχέδιο που καταψήφισε ο ελληνικός λαός δεν είχε αναφορά στην αναδιάρθρωση χρέους ενώ μετά το δημοψήφισμα εξασφαλίσθηκε σαφώς αυτή η δέσμευση.
Σε ό,τι αφορά δε την αντιΣΥΡΙΖΑ προπαγάνδα ότι δήθεν το τρίτο μνημόνιο ήταν το χειρότερο, για πρώτη φορά ο Αλέξης Τσίπρας απαντάει με καταλυτικά στοιχεία: Την περίοδο 2015-2019 οι περικοπές, φόροι και εισφορές σε βάρος των πολιτών ήταν 8,1 δισ. σε σχέση με 44 δισ. την περίοδο 2010-2014. Δηλαδή τα δύο πρώτα μνημόνια αντιστοιχούσαν σε 84% της επιβάρυνσης στους πολίτες έναντι 16% του τρίτου.
Τέλος, ο Αλ. Τσίπρας κάνει μια πολύ κρίσιμη διασύνδεση ανάμεσα στο παρελθόν και το σήμερα. Επικεντρώνεται στο ζήτημα του παραγωγικού μοντέλου του πελατειακού κράτους και της διαφθοράς για να τονίσει πρώτον ότι η κατάσταση σε αυτούς τους τομείς οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία (επί ΝΔ) και ότι πάλι σήμερα με κυβέρνηση ΝΔ λόγω της επιδείνωσης σε αυτούς τους τομείς, η χώρα βρίσκεται σε μια επικίνδυνη καθοδική πορεία. Επιπλέον προσθέτει αναφορά στους συγκριτικούς δείκτες ανισότητας για να δείξει την επιδείνωση σε σχέση με την περίοδο ΣΥΡΙΖΑ (όπως επιβεβαιώνεται και από τους δείκτες φτώχειας, Gini και S80/S20). Η κυβέρνηση Τσίπρα άλλωστε, από τα 8 δις που έκοψε, επέστρεψε τα 3 δις σε κοινωνικό μέρισμα στους πιο αδύναμους.
Αναμένουμε λοιπόν με ενδιαφέρον να διαβάσουμε και το βιβλίο που από ότι μαθαίνουμε θα ξεδιαλύνει και έναν ακόμη μύθο πέρα από αυτόν για το χειρότερο, αυτόν - όπως λένε οι συνεργάτες του- για το δήθεν αχρείαστο μνημόνιο.  Βασίλης Σκουρής dnews