80 χρόνια από την εξαφάνιση της Πτήσης 19 στο Τρίγωνο των Βερμούδων – Τι συνέβη πραγματικά

Βομβαρδιστικά αεροσκάφη τύπου TBM Avenger, σαν εκείνα που εξαφανίστηκαν στις 5 Δεκεμβρίου 1945, σε πτήση πάνω από το Νόρφολκ της Βιρτζίνια της 1ης Σεπτεμβρίου 1942Διοίκηση Εθνικών Αρχείων και Αρχείων των ΗΠΑ

Η κλασική ταινία του Στίβενιλμπεργκ «Στενές Επαφές Τρίτου. Ο Τύπος» ξεκινάει με την ανακάλυψη (το 1977, χρονιά που προβλήθηκε η ταινία) στην Έρημο Σονόρα του Μεξικού πέντε βομβαρδιστικών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, σε άριστη κατάσταση, όπως ακριβώς ήταν η μέρα που ξεκίνησαν. για την τελευταία αποστολή τους, στις 5 Δεκεμβρίου 1945.Πρόκειται για την Πτήση 19, μια εκπαιδευτική πτήση πέντε βομβαρδιστικών αεροσκαφών τύπου TBM Avenger που εξαφανίστηκε πάνω από το Τρίγωνο των Βερμούδων , αφού προηγήθηκε την επαφή τους με τον Ναυτικό Αεροπορικό Σταθμό του Φορτ Λόντερντεϊλ στη Φλόριντα. Και οι 14 αεροπόροι του σμήνους χάθηκαν, όπως και τα 13 μέλη του πληρώματος ενός υδροπλάνου τύπου Martin PBM Mariner που στη συνέχεια στάλθηκε από τον Ναυτικό Σταθμό Μπανάνα Ρίβερ για να αναζητήσει την Πτήση 19.

Για τον Στίβεν Σπίλμπεργκ η εξήγηση ήταν απλή: τους απήγαγαν εξωγήινοι, και μάλιστα στο φινάλε της ταινίας, όταν το τεράστιο διαστημόπλοιό τους προσγειώνεται στο Εθνικό Μνημείο «Πύργος του Διαβόλου» στο Γουαϊόμινγκ, από μέσα βγαίνουν και οι πιλότοι των αεροσκαφών, χωρίς να έχουν γεράσει ούτε μία μέρα. Και δεν είναι λίγοι αυτοί που συμφωνούν μαζί του, καθώς με το πέρασμα των χρόνων, το τρίγωνο που σχηματίζουν στο δυτικό τμήμα του Βορείου Ατλαντικού οι νήσοι Βερμούδες με το Μαϊάμι της Φλόριντα και το Σαν Χουάν του Πουέρτο Ρίκο – γνωστό ως Τρίγωνο των Βερμούδων ή Τρίγωνο του Διαβόλου – έγινε διάσημο για τις εξαφανίσεις πλοίων και αεροσκαφών (ένα ολοκληρωμένο μυστήριο σύμφωνα με τους επιστήμονες, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…).

Μια άσκηση ρουτίνας
Τι συνέβη όμως εκείνη την ημέρα, ακριβώς πριν από 80 χρόνια; Η απογείωση της Πτήσης 19 έγινε από το Ναυτικό Αεροπορικό Σταθμό του Φορτ Λόντερντεϊλ στη Φλόριντα, περίπου στις 14:10. Ο Σκοπός της ήταν να εκτελέσει την άσκηση ρουτίνας «Navigation Problem No. 1», που περιλάμβανε πλοήγηση πάνω από τη θάλασσα και χαμηλού επιπέδου ασκήσεις βομβαρδισμών σε υφάλους που ήταν γνωστοί ως Κότες και Κοτόπουλα (Hens and Chickens). Επικεφαλής του σμήνους ήταν ο υποπλοίαρχος Τσαρλς Τείλορ, ένας πιλότος με 2.500 ώρες πτήσης και εμπειρία στα μέτωπα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Οι ραδιοεπικοινωνίες μεταξύ των πιλότων ακούστηκαν από τη βάση και άλλα αεροσκάφη στην περιοχή. Η επιχείρηση βομβαρδισμών είναι γνωστό ότι πραγματοποιήθηκε επειδή, περίπου στις 15:00, ένας πιλότος ζήτησε και του δόθηκε άδεια να ρίξει την τελευταία του βόμβα. Όμως 45 λεπτά αργότερα ο υποπλοίαρχος Ρόμπερτ Κοξ, που ηγήθηκε ενός άλλου κοινού με παρόμοια αποστολή, άκουσε από την εκπαιδευτική συχνότητα ότι η Πτήση 19 αντιμετώπισε κάποιο πρόβλημα. Ο Τείλορ τον πληροφόρησε ότι και οι δύο πυξίδες του ήταν εκτός λειτουργίας και αντιμετώπιζε πρόβλημα προσανατολισμού. Τα μηνύματα από τους υπόλοιπους πιλότους του σμήνους έδειχναν ότι όλοι είχαν χάσει κάθε αίσθηση προσανατολισμού. Σε μια στιγμή ένας από αυτούς φέρεται να είπε απογοητευμένος: «Γαμώτο, αν πετάγαμε δυτικά θα γυρνούσαμε σπίτι… πάμε δυτικά, γαμώτο!» – αλλά ο Τείλορ διέταξε πορεία προς τα ανατολικά. Στις 18:20 ο Κοξ άκουσε για τελευταία φορά τον Τέιλορ να λέει: «Δεν έχουμε καύσιμα. Πέφτουμε».

Ο Αμέσως στήθηκε μια γιγαντιαία επιχείρηση έρευνας και διάδοσης, που κράτησε έως τις 10 Δεκεμβρίου. Καλύφθηκαν πάνω από 647.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα θάλασσας, χωρίς το παραμικρό αποτέλεσμα. Και τα πέντε αεροπλάνα είχαν εξαφανιστεί από προσώπου γης. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ένα υδροπλάνο διάδοσης τύπου Martin PBM Mariner εξερράγη στον αέρα, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους και οι 13 επιβαίνοντες.

Τι αναέρει το πόρισμα του Ναυτικού

Σύμφωνα με το πόρισμα του Ναυτικού, που αριθμούσε 500 σελίδες, οι ευθύνες βάρυναν τον επικεφαλής της «Πτήσης 19» υποπλοίαρχο Τείλορ, ο οποίος είχε τον προσανατολισμό του, με συνέπεια όλο το σμήνος να καταλήξει στα άγρια ​​​​νερά του Ατλαντικού, ελλείψει καυσίων. Κάποιοι από τους εκπαιδευόμενους πιλότους φαίνεται να του είχαν υποδείξει τη σωστή πορεία, αλλά δεν θέλησαν να επιμείνουν, λόγω της στρατιωτικής πειθαρχίας και της μεγάλης εμπειρίας του αρχηγού τους. Επιπρόσθετα, ο Τέιλορ αρνήθηκε να αλλάξει τη συχνότητα του ασυρμάτου του στο κανάλι έκτακτης ανάγκης, επειδή ήταν ελαττωματικός και πίστευε ότι θα έχανε την επαφή του με τα αεροπλάνα του σμήνους.

Όσον αφορά την έκρηξη στο υδροπλάνο διάλυσης, αυτή οφειλόταν σε διαρροή καυσίμων, σε συνδυασμό με το άναμμα τσιγάρου από κάποιο μέλος του πληρώματος. Άλλωστε, το PBM Mariner ήταν ένα προβληματικό αεροσκάφος και οι αεροπόροι το αποκαλούσαν «Ιπτάμενο Ντεπόζιτο».