Η Αθήνα «έγραφε» & η Καλαμάτα «άκουγε» με καθυστέρηση

         

Μια εγγενή αδυναμία της δικογραφίας για τη μεγάλη υπόθεση εξάρθρωσης της εγκληματικής οργάνωσης, την οποίαν είχε επισημάνει το «Θ» από τις 28 Δεκεμβρίου (όταν σε ρεπορτάζ αναφέραμε ότι στα κεντρικά της Αστυνομίας στην Αθήνα κατέγραφαν τις συνομιλίες των υπόπτων καιρό πριν τελεστεί η διπλή φρικτή ανθρωποκτονία πατέρα και γιου Μεσάι), ανακίνησε με κυριακάτικο δημοσίευμά της η αθηναϊκή εφημερίδα «Καθημερινή». Στο ρεπορτάζ της «Καθημερινής» παρουσιάζονται στοιχεία της δικογραφίας τα οποία αποδεικνύουν πως πράγματι στους ψηφιακούς δίσκους είχαν καταγραφεί συνομιλίες των μελών της οργάνωσης, από τις οποίες και διαφαινόταν πως κάτι ετοιμαζόταν. Στο ρεπορτάζ της η «Καθημερινή» αναρωτιέται για ποιο λόγο η Αστυνομία δεν απέτρεψε τη διπλή δολοφονία, κατηγορώντας την ως θεατή ενός τόσου στυγνού εγκλήματος. Ωστόσο, το μεγαλύτερο και σημαντικότερο ρόλο για αυτή την αδυναμία έπαιξε το γεγονός, που δεν μπορεί να παραβλεφθεί, πως η ειδική υπηρεσία της Αστυνομίας, στα κεντρικά της ΓΑΔΑ στην Αθήνα, λειτούργησε αποκλειστικά ως «τεχνικός», καταγράφοντας – δυστυχώς- απλώς τις υποκλαπείσες συνομιλίες των υπόπτων, χωρίς προφανώς κανείς να τις παρακολουθεί ώστε να αποτρέψει κάτι έκτακτο. Τις επόμενες ημέρες (το νωρίτερο ήταν με καθυστέρηση μιάμιση ημέρας) η Αθήνα έστελνε τους ψηφιακούς δίσκους με μεταφορικό μέσο στην Ασφάλεια Καλαμάτας, όπου αστυνομικοί της υπηρεσίας προχωρούσαν σε απομαγνητοφώνηση δεκάδων συνομιλιών αρκετών υπόπτων και επιλογή των τμημάτων που είχαν ουσία και αξία για την υπόθεση. Επίσης, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, η ταυτότητα του «Νίκου», που στην πραγματικότητα ήταν ο Αλβανός εκτελεστής, δεν μπόρεσε να ταυτοποιηθεί από τις διωκτικές αρχές, παρά 15 ημέρες σχεδόν μετά τη δολοφονία πατέρα και γιου, αφού ήταν πολύ προσεκτικός στις κινήσεις του και χρησιμοποιούσε ακόμα και κινητά τηλέφωνα τρίτων για τις συνομιλίες του, προκειμένου να μην είναι εύκολος ο εντοπισμός του και η αναγνώριση της πραγματικής του ταυτότητας. Δημοσίευμα «Καθημερινής» Στο προχθεσινό δημοσίευμα της «Καθημερινής», μεταξύ άλλων, αναφερόταν: «Ρόλο θεατή είχε η ΕΛ.ΑΣ. στη δολοφονία του 35χρονου Αλβανού Fillim Mesaja και του μόλις δύο ετών γιου του Oligert, στις 29 Νοεμβρίου στην Καλαμάτα. Αυτό προκύπτει από το περιεχόμενο της δικογραφίας που σχημάτισε η Ασφάλεια Καλαμάτας. Από τα επίσημα έγγραφα προκύπτει ότι οι τηλεφωνικές συνομιλίες και οι κινήσεις των δραστών βρίσκονταν υπό παρακολούθηση αρκετό καιρό πριν από το διπλό έγκλημα, δίχως η ΕΛΑΣ να επέμβει για να αποτρέψει τη διπλή ανθρωποκτονία. Η αποκάλυψη γεννάει ερωτήματα για τους χειρισμούς των αστυνομικών, καθώς από τις υποκλαπείσες συνομιλίες προκύπτουν με σαφήνεια οι ταυτότητες του υποψήφιου θύματος, του Αλβανού εκτελεστή και, φυσικά, του ηθικού αυτουργού του διπλού εγκλήματος. Λίγα 24ωρα πριν από το αποτρόπαιο έγκλημα, οι κατηγορούμενοι μιλούν σχεδόν ανοιχτά από το τηλέφωνο για το σχέδιό τους να δολοφονήσουν τον Fillim Mesaja ή “Φίλιππο”, ενώ ο τελευταίος φαίνεται να έχει αντιληφθεί τις προθέσεις τους και χρησιμοποιεί ως ασπίδα προστασίας το μόλις δύο ετών γιο! Γνωστές ήταν και οι κινήσεις του πληρωμένου δολοφόνου, ο οποίος μετέβη με ΚΤΕΛ στην Καλαμάτα από την Αθήνα. Η ταυτότητά του, μάλιστα, ήταν γνωστή στις Αρχές, καθώς τον Μάρτιο του 2009 είχε κατηγορηθεί για απόπειρα ανθρωποκτονίας στη Ν. Φιλαδέλφεια». Σε άλλο σημείο σημειωνόταν: «Από επίσημα έγγραφα προκύπτει πως η ΕΛΑΣ ξεκίνησε την έρευνα για την εξάρθρωση της συμμορίας αρκετό καιρό πριν από τη διπλή δολοφονία. Στη δικογραφία περιλαμβάνονται δύο emails προς το γραφείο Τύπου της ΕΛ.ΑΣ., το πρώτο με ημερομηνία 26 Σεπτεμβρίου και το δεύτερο 15 Νοεμβρίου, με πληροφορίες για τη δράση της σπείρας. Ενδεικτικά, το δεύτερο από τα μηνύματα ανέφερε: “Ετοιμάζουν να σκοτώσουν κάποιον. Η γνωστή συμμορία της Καλαμάτας. Έχουν δώσει το συμβόλαιο σε κάποιον. Πρέπει να κινηθείτε τώρα. Ο Π. (αναφέρεται το όνομα ενός εκ των κατηγορουμένων) είναι ο εντολέας”. Στις 16 Νοεμβρίου, 13 ημέρες πριν από το διπλό φονικό, εκδόθηκε η διάταξη του εισαγγελέα Καλαμάτας για την άρση του απορρήτου στα τηλέφωνα του 49χρονου και των συνεργών του». Τραγική αμέλεια Το μεγαλύτερο επιχειρησιακό λάθος, που φαίνεται να βαρύνει τις κεντρικές υπηρεσίες της Αθήνας, είναι πως οι συνομιλίες δεν έπρεπε απλώς να μαγνητοφωνούνται τεχνικά και μετά από σημαντικό χρονικό διάστημα να στέλνονται στη Μεσσηνία για απομαγνητοφώνηση. Έπρεπε επί τόπου να παρακολουθούνται, ώστε να ειδοποιηθούν άμεσα οι υπηρεσίες της Μεσσηνίας, σε περίπτωση που διαπιστωνόταν ότι κινδυνεύουν ζωές. Με τον τρόπο που επιλέχθηκε, οι μεν αστυνομικές υπηρεσίες στην Αθήνα δεν άκουγαν καν τις συνομιλίες, οι δε αρμόδιες υπηρεσίες της Μεσσηνίας τις άκουγαν με μεγάλη καθυστέρηση και αφού τα γεγονότα είχαν τελεστεί. Κανείς, πάντως, δεν μπορεί με σιγουριά να υποστηρίξει την άποψη ότι θα είχε αποτραπεί η φρικτή δολοφονία. Ωστόσο, έστω και μια τέτοια περίπτωση να υπήρχε, η αμέλεια είναι τραγική, από πλευράς όποιου είχε την ευθύνη συντονισμού, ώστε να ακούγονται οι συνομιλίες την ώρα που καταγράφονταν. Της Βίκυς Βετουλάκη