UBS για κρίση χρέους: Ευάλωτες Γαλλία, Ιταλία, Βέλγιο - Η θέση για Ελλάδα

Αν και αναγνωρίζει πως είναι εξαιρετικά δύσκολο να προβλέψει κανείς την επόμενη κρίση χρέους ή που θα χτυπήσει, η UBS σημειώνει ότι οι κρίσεις αυτές συχνά πυροδοτούνται από μια στροφή στο επενδυτικό κλίμα απέναντι στα ομόλογα μιας χώρας, παρά από συγκεκριμένα οικονομικά ή πολιτικά γεγονότα.
Σύμφωνα, δε, με τους αναλυτές του ελβετικού επενδυτικού οίκου, Γαλλία, Ιταλία και Βέλγιο είναι πιο ευάλωτες στις ανησυχίες για το χρέος τους, σε αντίθεση με την Ελλάδα αλλά και άλλες χώρες μνημονίων που παρουσιάζουν βελτιωμένη ανθεκτικότητα στις εντάσεις των αγορών ομολόγων.
Ο ρόλος της ΕΚΤ
Σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, ο κίνδυνος κρίσης περιορίζεται λόγω της μείωσης των επιτοκίων και της αναμενόμενης νομισματικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, που στηρίζει την ικανότητα εξυπηρέτησης των χρεών από τις κυβερνήσεις. Επιπλέον, οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες «κλείδωσαν» τα ιστορικά χαμηλά επιτόκια κατά τη διάρκεια του 2015-2021 με πιο μακροπρόθεσμα ομόλογα από ό,τι οι ΗΠΑ, κάτι που σημαίνει ότι το στοκ του χρέους τους θα ανατιμολογηθεί πιο αργά ως απάντηση στην αύξηση των αποδόσεων στην αγορά. Στο πλαίσιο αυτό, σύμφωνα με τη UBS, τα υψηλά δημοσιονομικά ελλείμματα αποτελούν μεγαλύτερη ανησυχία από την ευαισθησία των χωρών στις εντάσεις των αγορών ομολόγων. Σε αυτή τη φάση, οι πιο ευάλωτες χώρες είναι, σύμφωνα με τον οίκο, η Γαλλία, η Ιταλία, το Βέλγιο, η Ουγγαρία, η Ρουμανία, η Σλοβακία και σε μικρότερο βαθμό η Ισπανία.
Η Ελλάδα και οι μνημονιακές χώρες
Στον αντίποδα, οι χώρες -μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα- που χτυπήθηκαν από την προηγούμενη κρίση χρέους, έχουν βελτιώσει σημαντικά τους δημοσιονομικούς δείκτες τους, επιδεικνύοντας καλά δημοσιονομικά ισοζύγια και μείωση του χρέους. «Αν και τα προγράμματα λιτότητάς τους αρχικά προκάλεσαν οικονομικές δυσκολίες, αυτές οι οικονομίες τώρα αναπτύσσονται με ρυθμούς υψηλότερους από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και επιδεικνύουν βελτιωμένη ανθεκτικότητα στις εντάσεις της αγοράς ομολόγων», σημειώνει η UBS.
Στον αντίποδα, οι τρεις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές οικονομίες, τόσο η Γαλλία όσο και η Ιταλία εμφανίζουν ευαισθησία στην αύξηση του κόστους δανεισμού, ενώ στην περίπτωση της Γερμανίας, η χαμηλή οικονομική ανάπτυξη και οι σημαντικές δημόσιες επενδύσεις εγείρουν ερωτήματα γύρω από την ικανότητα της χώρας να διατηρήσει καλούς δημοσιονομικούς δείκτες.