Σαν σήμερα 7/5, Το πάθημα των Γάλλων στο Βιετνάμ: όταν η καταιγίδα της ανατολής σάρωσε τη δυτική κουλτούρα του πολέμου

Το πάθημα των Γάλλων στο Βιετνάμ ήταν ένα σκληρό μάθημα για την αλαζονία, τουλάχιστον... Οι επιθέσεις έφθαναν κατά κύματα. Οι τσακισμένοι υπερασπιστές γνώριζαν πως η αντίσταση τους ήταν μάταιη, ωστόσο συνέχισαν να πολεμούν. Μια μέρα σαν σήμερα, 7 Μαΐου του 1954, ο γάλλος διοικητής του Ντιεν Μπιεν Φου, στα βουνά του βορειοδυτικού Βιετνάμ, εξέπεμψε το τελευταίο του μήνυμα μέσω ασυρμάτου: «Οι Βιέτ βρίσκονται παντού. Η μάχη εκτυλίσσεται παντού και με πλήρη σύγχυση. Νιώθω πως το τέλος πλησιάζει, όμως θα πολεμήσουμε μέχρι τελευταίας ανάσας!»…
Αργότερα, μέσα στη μέρα, ακούστηκε μία τελευταία μετάδοση, αλλά όχι από τον διοικητή. Ο ασυρματιστής τα είπε απλά και λιτά: «Έχουμε κατακλυστεί από τις δυνάμεις του εχθρού… Ζήτω η Γαλλία». Οι Γάλλοι είχαν ηττηθεί από έναν ασιατικό αντίπαλο τον οποίον οι στρατιωτικοί τους, συστηματικά, απεχθάνονταν, απαξίωναν και υποτιμούσαν.Ντιεν Μπιεν Φου, τρεις λέξεις - ένα χωριό στο Βιετνάμ και μια μάχη που πονάει τους Γάλλους όπως πόνεσε (σκότωσε) η πέτρα του Δαυίδ τον Γολιάθ... Οι πρωταγωνιστές; Ένας πρώην ζαχαροπλάστης, ο Χο Τσι Μινχ, ένας καθηγητής Ιστορίας, ο Βο Νγκουγιέν Ζαπ (Γκιαπ) κι απέναντί τους η πολεμική κουλτούρα της χώρας του Μεγάλου Ναπολέοντα...
H Ινδοκίνα πονούσε τους Γάλλους
Μετά την ήττα της Γαλλίας από τους Γερμανούς στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και την κατάρρευση της αποικιακής αυτοκρατορίας της στην Ανατολή, τα εθνικιστικά κινήματα στη Γαλλική Ινδοκίνα πολέμησαν τα ιαπωνικά στρατεύματα ελπίζοντας πως στο τέλος του πολέμου θα κέρδιζαν την ανεξαρτησία τους. Όταν όμως οι Ιάπωνες παραδόθηκαν το 1945, οι Γάλλοι δεν έδειξαν διάθεση να χάσουν τις αποικίες τους. Στο Βιετνάμ συνάντησαν σκληρή αντίσταση από τους Βιετμίνχ, ένα καθοδηγούμενο από τους κομμουνιστές εθνικιστικό κίνημα. Τον Σεπτέμβριο του 1945 ο Χο ανακήρυξε τη Λαοκρατική Δημοκρατία του Βιετνάμ, την οποία οι Γάλλοι αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν. Οι αντάρτες υπό τις διαταγές του καθηγητή Ιστορίας Βο Νγκουγιέν Γκιάπ αναλαμβάνουν δράση. Επί οκτώ χρόνια ο πόλεμος μαινόταν σε ολόκληρο το Βιετνάμ.
Στις 20 Νοεμβρίου του 1953, Γάλλοι, Αφρικανοί και Βιετναμέζοι αλεξιπτωτιστές προσγειώθηκαν γύρω από το χωριό Ντιεν Μπιέν Φου και έπειτα από σκληρή μάχη με τους αντάρτες κατέλαβαν την κοιλάδα. Το σχέδιο του Γάλλου στρατηγού Ναβάρ ήταν να δημιουργήσει προκεχωρημένη βάση στα βουνά του Βιετνάμ με σκοπό να υποχρεώσει τον στρατηγό Γκιαπ να σταματήσει τον ανταρτοπόλεμο και να βγει στο πεδίο της μάχης, απέναντι στα γαλλικά άρματα μάχης. Η φρουρά του Ντιέν Μπιέν Φου θα δρούσε σαν δόλωμα για τους αντάρτες του Γκιάπ. Η παγίδα που πήγε να στήσει ο Ναβάρ στον Γκιάπ περίμενε τον ίδιο… Το βράδυ της 1ης Μαΐου ο Γκιαπ διέταξε γενική επίθεση. Μέχρι τις 7 Μαΐου κάθε αντίσταση είχε καμφθεί Οι Γάλλοι κατεβάζουν τα όπλα, ο στρατηγός ντε Καστρί, που υπερασπιζόταν το Ντιέν Μπιέν Φου, φοράει τη μεγάλη στολή του με όλα τα παράσημα και περιμένει τους Βιετμίνχ. Όλα έχουν τελειώσει.