Απόφαση - ράπισμα σε servicer με αιχμές για αισχροκέρδεια

Ηττημένες και με αυστηρές αποφάσεις φεύγουν από τις δικαστικές αίθουσες όλο και συχνότερα οι εταιρείες διαχείρισης δανείων, καθώς οι δικαστές χάνουν την υπομονή τους με τις επιθετικές εισπρακτικές τακτικές που ακολουθούν, αφού σε ορισμένες περιπτώσεις αποφεύγουν με κάθε τρόπο να ρυθμίσουν τις οφειλές, επιδιώκοντας να βγάλουν «στο σφυρί» ακίνητα των οφειλετών.
Όπως υποστηρίζουν οι εκπρόσωποι των servicers, οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί δεν αποτελούν τον κανόνα στην πρακτική τους, αφού, όπως λένε χαρακτηριστικά, «δεν συμφέρουν κανένα». Σε κάθε 30 ρυθμίσεις οφειλών αντιστοιχεί μόνο ένας πλειστηριασμός, τονίζουν.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, όμως, που φθάνουν όλο και πιο συχνά στα δικαστήρια, οι servicers υιοθετούν άκρως επιθετικές τακτικές και προσπαθούν με διαταγές πληρωμής και κατασχέσεις ακινήτων να επιταχύνουν και να μεγιστοποιήσουν την ανάκτηση οφειλών, ακόμη και όταν έχουν απέναντί τους συνεργάσιμους δανειολήπτες, οι οποίοι πασχίζουν να φθάσουν σε μια ρύθμιση των χρεών τους.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση πρόσφατης απόφασης Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης (απόφαση 539/2025), όπου η Intrum, μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες διαχείρισης δανείων της χώρας, είδε να ακυρώνονται από το δικαστήριο διαταγή πληρωμής και έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης ακίνητης περιουσίας και μάλιστα να γίνεται δεκτός ο λόγος ανακοπής του δανειολήπτη, όπου αναφερόταν, μεταξύ άλλων, ότι ενήργησε αισχοκερδώς, προσπαθώντας να «βάλει στο χέρι» την κύρια κατοικία του.
Η υπόθεση ανάγεται στο μακρινό παρελθόν και σε δάνειο που είχε χορηγηθεί πριν την κρίση σε εργολάβο για οικοδομή στη Θεσσαλονίκη από τη Millenium, το οποίο πέρασε αργότερα στην Πειραιώς και στη συνέχεια τιτλοποιήθηκε, για να περάσει στη διαχείριση της Intrum, η οποία κλιμάκωσε πέρυσι τις δικαστικές ενέργειες για την είσπραξη της οφειλής.
Ο δανειολήπτης είχε κατ' επανάληψη προσπαθήσει να ρυθμίσει το χρέος, αλλά είχε δεχθεί αρνητική απάντηση όταν προσέφυγε στον Εξωδικαστικό Μηχανισμό. Μάλιστα, πρότεινε στην εταιρεία διαχείρισης να πουλήσει ο ίδιος ένα διαμέρισμα σε αγοραστή που είχε βρει και να εξοφλήσει την οφειλή του, αλλά ούτε αυτό έγινε δεκτό.
Το δικαστήριο δέχθηκε τον λόγο ανακοπής που προέβαλε ο οφειλέτης, αναφέροντας ότι «πρέπει ο δεύτερος λόγος της υπό κρίση ανακοπής να γίνει δεκτός και ως ουσιαστικά βάσιμος και να ακυρωθούν οι προσβαλλόμενες πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης».
Ο λόγος ανακοπής που έγινε δεκτός αναφέρει τα ακόλουθα:

• Ο ανακόπτων επικαλείται ότι η επίσπευση από την καθ' ης της προσβαλλόμενης εκτελεστικής διαδικασίας σε βάρος του είναι καταχρηστική, διότι μετά την έκδοση της υπ' αριθμ. 4547/2021 διαταγής πληρωμής, επιχείρησε εκ νέου, όπως και παλιότερα, να ρυθμίσει τις οφειλές του προς την καθ' ης, προτείνοντας σε αυτήν εύλογους τρόπους αποπληρωμής, όπως αυτοί παρατίθενται στο υπό κρίση δικόγραφο, πλην όμως η καθ' ης αναιτιολόγητα απέρριψε αυτούς.
• Ότι δυνάμει της ανωτέρω διαταγής πληρωμής, επιβλήθηκε προγενέστερη κατάσχεση σε έτερο ακίνητο ιδιοκτησίας του, η οποία ακυρώθηκε με την υπ' αριθμ. 8212/2023 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, ως καταχρηστικώς επιβαλλόμενη.
• Ότι η καθ' ης, παρά την ύπαρξη δικαστικής κρίσης σχετικά με την καταχρηστικότητα της προηγούμενης εκτελεστικής διαδικασίας που επίσπευσε σε βάρος του δυνάμει του ίδιου εκτελεστού τίτλου με την προσβαλλόμενη εν προκειμένω εκτελεστική διαδικασία, συνέχισε να επιδεικνύει καταχρηστική συμπεριφορά και προχώρησε στην προσβαλλόμενη επιταγή προς πληρωμή και στην προσβαλλόμενη κατασχετήρια έκθεση, επιβάλλοντας κατάσχεση στην κύρια κατοικία του.
• Ότι η καθ' ης, ενεργώντας αισχροκερδώς και αδιαφορώντας για την ιδιαίτερα υψηλή αγοραία αξία που θα μπορούσε να επιτευχθεί αν το κατασχεθέν ακίνητο πωλούσε ο ίδιος, επέβαλε την προσβαλλόμενη κατάσχεση, παρότι αυτό θα εκπλειστηριασθεί μετά βεβαιότητας σε σημαντικά χαμηλότερη τιμή, λόγω των βέβαιων αρχικών ματαιώσεων ελλείψει πλειοδοτών, σύμφωνα με την πάγια τακτική των υποψήφιων πλειοδοτών προκειμένου να πετύχουν τη μείωση της τιμής πρώτης προσφοράς.
• Ότι ο ίδιος, μετά την απόρριψη της πρώτης αίτησής του στις 29-08-2021 για υπαγωγή στον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης των οφειλών του, εξαιτίας της αναιτιολόγητης απόρριψης εκ μέρους της καθ' ης της πρότασής του και χωρίς καμία προσπάθεια εκ μέρους της τελευταίας προς εξεύρεση λύσης, επιχείρησε εκ νέου και μόλις το σύστημα του το επέτρεψε την δημιουργία νέας αίτησης στις 27-05-2024 και ενώ αυτή βρισκόταν στο στάδιο άντλησης στοιχείων (και ως εκ τούτου δεν είχε ολοκληρωθεί χωρίς δική του υπαιτιότητα), η καθ' ης καταχρηστικά του κοινοποίησε στις 21-06-2024 την προσβαλλόμενη κατασχετήρια έκθεση.