Έτος 1823, δυο χρόνια στη φωτιά της Επανάστασης και οι εμφύλιες διαμάχες υπέβοσκαν στο στρατόπεδο των Αγωνιστών. Τότε ήταν που Σουλτάνος διέταξε γενική αντεπίθεση. Οι Πασάδες που δραστηριοποιούνταν στον ελλαδικό χώρο πήραν εντολή να σβήσουν τις εστίες της Επανάστασης με κάθε κόστος.Ο Δερβίς Πασάς κίνησε από την Λάρισα και τράβηξε προς την Λαμία εσωτερικά αποφεύγοντας το στενό των Θερμοπυλών και στρατοπέδευσε έξω από την πόλη. Οι Γιουσούφ Πασά Μπερκόφτζαλη και Αμπάζ Πασά Ντίμπρα με 6000 πεζούς και 3000 καβαλάρηδες πέρασαν τη Γραβιά και από εκεί κατευθύνθηκαν προς την Άμφισσα (τότε Σάλωνα).
Ο Πανουργιάς περίμενε, με τους άντρες του, οχυρωμένος στην Άμπλιανη. Οι ένοπλοι του Πανουργιά δεν επαρκούσαν αριθμητικά για να ανακόψουν την ορμή των Τούρκων. Γρήγορα έφθασαν ενισχύσεις από το Σούλι. Ακολούθησαν ο Κίτσος Τζαβέλας, ο Πανούτσος Νοταράς και ο Δήμος Σκαλτσάς με τους άνδρες τους. Έτσι κοντά στους 2000 Επαναστάτες περίμεναν τους Τούρκους, που μια μέρα σαν σήμερα, 14 Ιουλίου, τρεις ώρες μετά την ανατολή του ήλιου επιτέθηκαν με 12.000 στρατιώτες και με ομοβροντίες από δύο κανόνια. Η μάχη κράτησε μέχρι το απόγευμα. Οι Σουλιώτες λίγο πριν από το σούρουπο έτρεψαν τους Τούρκους σε φυγή. Οι Επαναστάτες καταδίωξαν τους, μέχρι πριν από λίγην ώρα, επιτιθέμενους· πήραν λάφυρα τα δύο κανόνια, όπλα, πολεμοφόδια, άλογα και την πολυτελή σκηνή του Μπερκόφτζαλη.
Πολλοί Οθωμανοί πάνω στον πανικό τους να μην συλληφθούν γκρεμίστηκαν από τα βράχια. Οι Τούρκοι μέτρησαν πάνω από 500 νεκρούς (πολλές πηγές ανεβάζουν τις απώλειές τους έως και 2000 άνδρες). Οι Επαναστάτες, κατέγραψαν νεκρούς και τραυματίες περίπου 40. Η οχύρωση της διάβασης της Άμπλιανης ήταν το κλειδί της νίκης. Οι περισσότεροι από τους Πασάδες αποκεφαλίστηκαν από τους δημίους του Σουλτάνου λίγο καιρό μετά και η Ρούμελη ξαπόστασε για λίγο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα