Τώρα Φοβάμαι...

Φοβάμαι και ειλικρινά δεν ξέρω πια τι φοβάμαι περισσότερο...
Τον ιό; (κατασκευασμένο ή όχι, πραγματικό ή ανύπαρκτο ), την «ανευθυνότητα» των απείθαρχων, τον παγκόσμιο εθελούσιο εγκλεισμό, τα δισεκατομμύρια που ρίχνονται στο τραπέζι για τη σωτηρία μας, τα δικτατορικά φασιστικά μέτρα που παίρνονται για το καλό μας.. ή
τους άδειους δρόμους, τα σπίτια φυλακές, την υπερπληροφόρηση – παραπληροφόρηση, την εφιαλτική αδυναμία μας απέναντι σε έναν απρόσωπο εχθρό, τον τρόμο χωρίς σύνορα που πλανάται πάνω από πόλεις και χωριά, την «υπευθυνότητα» των πειθαρχημένων..
“Θα βγάλει στρατό”
“Έτσι είπε;” “Πρέπει”
“Μακάρι”

Όχι δεν πρόκειται για έναν φανταστικό διάλογο ..
Ανταλλαγή διαδικτυακών μηνυμάτων είναι μεταξύ νέων παιδιών που βιώνουν μια παράδοξη, σουρεαλιστική και αδιέξοδη κατάσταση.
“Πριν πουλήσεις το Φάρμακο, πρέπει να πουλήσεις την Αρρώστια ” λένε.. Είναι μόνο αυτό ή κάτι πολύ μεγαλύτερο αυτό που μας ξημερώνει..
barbarafilippopoulou.