Σαν σήμερα 29 /7, η γέννηση του μεγάλου συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη - Το πρώτο βραβείο, η αντιστασιακή οργάνωση και ο θάνατός του

Ο Μίκης Θεοδωράκης, Κρητικός στην καταγωγή, είχε γεννηθεί μια μέρα σαν σήμερα, 29 Ιουλίου του 1925 στη Χίο.
Τα παιδικά του χρόνια τα είχε περάσει σε διάφορες πόλεις της ελληνικής επαρχίας όπως στη Μυτιλήνη, στα Γιάννενα, στην Κεφαλονιά, στον Πύργο, στην Πάτρα και κυρίως στην Τρίπολη. Στην Τρίπολη, μόλις 17 ετών, έδωσε την πρώτη του συναυλία παρουσιάζοντας το έργο του Κασσιανή και πήρε μέρος στην αντίσταση κατά των κατακτητών. Στη μεγάλη διαδήλωση της 25ης Μαρτίου 1943 συνελήφθη από τους Ιταλούς και βασανίζεται.
Διέφυγε στην Αθήνα, όπου οργανώθηκε στο ΕΑΜ και αγωνίστηκε κατά των Γερμανών κατακτητών. Συγχρόνως σπούδαζε στο Ωδείο Αθηνών. Ο Θεοδωράκης λόγω των προοδευτικών του ιδεών, στη διάρκεια του Εμφυλίου, διώχθηκε από τις αστυνομικές αρχές. Συνελήφθη και στάλθηκε εξορία στην Ικαρία και στη συνέχεια στη Μακρόνησο. Αποφοίτησε από το Ωδείο το 1950 με δίπλωμα στην αρμονία, αντίστιξη και φούγκα.
Πρώτο βραβείο για τον Μίκη
Το 1954 πήγε με υποτροφία στο Παρίσι, όπου εγγράφηκε στο Conservatoire και σπούδασε μουσική ανάλυση.
Η περίοδος 1954-1960 ήταν μια εποχή έντονης δραστηριότητας για τον Θεοδωράκη στο χώρο της Ευρωπαϊκής μουσικής. Συνέθεσε μουσική για το μπαλέτο της Ludmila Tcherina, το Covent Garden, Stuttgart Ballet και επίσης για τον κινηματογράφο.
Το 1957 του απονεμήθηκε το πρώτο βραβείο του Φεστιβάλ της Μόσχας από τον Schostakovitch για το έργο του, «Suite No 1» για πιάνο και ορχήστρα.
Το 1960 επέστρεψε στην Ελλάδα. Μελοποίησε τον «Επιτάφιο» του Γιάννη Ρίτσου, που σηματοδοτεί την στροφή του προς το λαϊκό τραγούδι. Συνέθεσε δεκάδες κύκλους τραγουδιών που βρίσκουν βαθύτατη απήχηση μέσα στον ελληνικό λαό.
Ίδρυσε την Μικρή Συμφωνική Ορχήστρα Αθηνών και έδωσε πολλές συναυλίες σ΄ όλη την Ελλάδα.
Το 1963 μετά τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη ιδρύθηκε η «Νεολαία Λαμπράκη», της οποίας εκλέχθηκε Πρόεδρος. Την ίδια εποχή εκλέχθηκε Βουλευτής της ΕΔΑ.



Την 21η Απριλίου του 1967 πέρασε στην παρανομία. Τον Μάιο του 1967 ίδρυσε μαζί με άλλους την πρώτη αντιστασιακή οργάνωση κατά της Δικτατορίας, το ΠΑΜ και εκλέχθηκε πρόεδρός του.
Συνελήφθη τον Αύγουστο του 1967. Εκτοπίστηκε με την οικογένεια στη Ζάτουνα Αρκαδίας και σε στρατόπεδο του Ωρωπού.
Στον Ωρωπό η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε.
Στο εξωτερικό ξεσηκώθηκε θύελλα διαμαρτυριών. Προσωπικότητες, όπως ο Arthur Miller, Laurence Olivier, Yves Montand κ.λ.π. δημιούργησαν επιτροπές για την απελευθέρωσή του. Τελικά, αποφυλακίστηκε και έφυγε στο Παρίσι τον Απρίλιο του 1970.
Το 1974 με την πτώση της Δικτατορίας γύρισε στην Ελλάδα.
Έδωσε πολλές συναυλίες τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Παράλληλα, συμμετείχε στα κοινά είτε ως απλός πολίτης, είτε ως βουλευτής.
Το 1983 του απονεμήθηκε το βραβείο Λένιν για την Ειρήνη.
Το 1993 ανέλαβε Γενικός Διευθυντής Μουσικών Συνόλων της ΕΡΤ, όμως παραιτήθηκε τον επόμενο χρόνο.
Το 2000 ήταν υποψήφιος για το Νόμπελ Ειρήνης. Σύσσωμη η πολιτική και η πνευματική ηγεσία Ελλάδας και Κύπρου στήριξε την υποψηφιότητα, ενώ στη Νορβηγία, στα γραφεία της Επιτροπής για το Νόμπελ έφθαναν συνεχώς επιστολές από όλα τα μέρη του κόσμου από προσωπικότητες, φορείς και απλούς ανθρώπους.
Ο Μίκης Θεοδωράκης είχε γράψει όλα τα είδη της μουσικής: όπερες, συμφωνική μουσική, μουσική δωματίου, ορατόρια, μπαλέτα, χορωδιακή εκκλησιαστική μουσική, μουσική για αρχαίο δράμα, για θέατρο, για κινηματογράφο, έντεχνο λαϊκό τραγούδι. Επίσης είχε γράψει πολλά βιβλία, που έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες.
Ο θάνατός του
Στις 26 Φεβρουαρίου 2019, ο Θεοδωράκης νοσηλεύτηκε λόγω καρδιολογικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε και στις 8 Μαρτίου χειρουργήθηκε, όπου και του τοποθετήθηκε βηματοδότης. Έφυγε από τη ζωή στις 2 Σεπτεμβρίου 2021 σε ηλικία 96 ετών στο σπίτι του στην Αθήνα, από καρδιακή ανακοπή.
Η σορός του εκτέθηκε σε τριήμερο λαϊκό προσκύνημα στο παρεκκλήσι του Μητροπολιτικού Ναού Αθηνών και στη συνέχεια ταξίδεψε με πλοίο στα Χανιά και τελικό προορισμό την κωμόπολη Γαλατάς, τόπο καταγωγής του.