Σύστημα προειδοποίησης σεισμών: Πώς λειτουργεί και πόσο πιθανή είναι η χρήση του στην Ελλάδα

Στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το σύστημα προειδοποίησης σεισμών αναφέρθηκε ο ακαδημαϊκός, καθηγητής Φυσικών Καταστροφών στο Πολυτεχνείο Κρήτης, Κωνσταντίνος Συνολάκης, μιλώντας στο κανάλι της Ναυτεμπορικής την Πέμπτη, στον απόηχο της ισχυρής δόνησης των 7,6 Ρίχτερ στην Ιαπωνία την Πρωτοχρονιά.
Ο κ. Συνολάκης ανέφερε ότι τέτοια συστήματα δεν λειτουργούν μόνο στην Ιαπωνία, αλλά και στην Καλιφόρνια, την Ταϊβάν, τη Νότια Κορέα και σε πιλοτικό στάδιο στο Μεξικό.
Ο καθηγητής εξήγησε ότι αν κάποιος είναι ακριβώς δίπλα από το επίκεντρο, το σύστημα δεν έχει χρόνο να τον προειδοποιήσει. Ωστόσο, σε όσο μεγαλύτερη απόσταση βρίσκεται κάποιος από το επίκεντρο, μπορεί να έχει χρόνο περισσότερο να προετοιμαστεί.
Για παράδειγμα, όπως είπε, αν βρίσκεται κάποιος σε 100 χιλιόμετρα απόσταση και εφόσον η προειδοποίηση βγει αμέσως, θα έχει στη διάθεσή του 20 δευτερόλεπτα. «Είναι ένας μεγάλος χρόνος που δίνει την ευκαιρία να σταματήσουν τρένα, να προετοιμαστούν νοσοκομεία, να σταματήσουν ασανσέρ, να ξεκινήσουν γεννήτριες, οι άνθρωποι να πάνε κάτω από τραπέζια ή να απομακρυνθούν από μπαλκόνια» εξήγησε και πρόσθεσε ότι όσο περισσότερο αυτό το σύστημα δοκιμαστεί, τόσο μπορεί να βελτιωθεί.

Περιγράφοντας πώς λειτουργεί ο σύστημα, ο κ. Συνολάκης είπε ότι βασίζεται σε επιταχυνσιόμετρα, που είναι σαν τους σεισμογράφους, αλλά μετράνε την παραμόρφωση του εδάφους. Όταν ο μετρητής διαπιστώσει μία παραμόρφωση στο έδαφος που ξεπερνά ένα ορισμένο όριο, στέλνει σήμα στο κέντρο προειδοποίησης.
Ο κ. Συνολάκης επεσήμανε ότι στην Ελλάδα έχουμε περίπου 200 τέτοιους μετρητές, ενώ τόνισε ότι χρειαζόμαστε τουλάχιστον 2.000. Όπως διευκρίνισε, «το κόστος δεν φτάνει τα δισεκατομμύρια, είναι της τάξης των δεκάδων εκατομμυρίων».
Εξέφρασε, δε, την εκτίμηση ότι το σύστημα πρέπει να υιοθετηθεί «γιατί κάποια στιγμή αυτό θα το βρούμε μπροστά μας». «Χρειάζεται να αρχίσει να γίνεται, για να αρχίσει να δοκιμάζεται το σύστημα. Όσο καθυστερούμε, τόσο περισσότερο θα αργήσει η υλοποίηση του συστήματος» επεσήμανε. Τόνισε, δε, ότι όσο περισσότερο δουλεύει το 112, τόσο θα χρειάζεται να είναι πιο στοχευμένο.
Τι ανέφερε για τις πιλοτές
Ερωτηθείς για την Ελλάδα και τα κτήρια με πιλοτές, είπε ότι «όσα κτήρια έχουν χτιστεί με παλαιότερους οικοδομικούς κανονισμούς, με πιλοτή, ίσως δεν έχουν τις αντοχές που χρειάζονται για να αντισταθούν σε έναν μεγάλο σεισμό». Εξήγησε ότι «σε μία πιλοτή υπάρχουν κολόνες αλλά όχι τοιχοποιία. Αν αστοχήσει μία κολόνα, το φορτίο δεν μπορεί να μεταφερθεί σε μία άλλη κολόνα και το κτήριο μπορεί να κινδυνεύσει».
Όπως τόνισε, αυτό φάνηκε στην Καλιφόρνια πριν από σχεδόν 30 χρόνια και ξεκίνησε ένα μεγάλο πρόγραμμα για να ενισχυθούν οι πιλοτές. Πλέον το 75% έχει ενισχυθεί, σημείωσε ο κ. Συνολάκης.
Ευθ. Λέκκας: Ανάγκη εκπαίδευσης του πληθυσμού
Την Τρίτη, μιλώντας στο κανάλι της Ναυτεμπορικής, ο κ. Λέκκας είχε σημειώσει για την Ιαπωνία ότι η αντισεισμική τεχνολογία αλλά και η εκπαίδευση του πληθυσμού είναι σε υψηλό επίπεδο.

Σε ό,τι αφορά το σύστημα προειδοποίησης για σεισμούς, είπε ότι γίνεται ο σεισμός, καταγράφεται και έπειτα από επεξεργασία λίγων δευτερολέπτων, φεύγει το σήμα προς τους πολίτες. «Αν είναι κοντινές περιοχές, δεν προλαβαίνει να πάει πρώτο το σήμα (σ.σ. πριν γίνει αισθητός ο σεισμός). Αν όμως είναι μακρινές περιοχές, επειδή το σήμα τρέχει πιο γρήγορα από τα σεισμικά κύματα, φτάνει πρώτο» σημείωσε.
Στάθηκε, δε, στην ανάγκη εκπαίδευσης του πληθυσμού. Όπως τόνισε, σε μια αντίστοιχη περίπτωση που βίωσε στο Μεξικό το 2019, «ήρθε το σήμα, ο σεισμός ήρθε μετά, δεν έγινε σχεδόν αντιληπτός, ωστόσο επειδή δεν ήταν εκπαιδευμένοι πάνω στη διαχείριση αυτών των σημάτων οι κάτοικοι του Μεξικού, είχαμε 125 νεκρούς. Προκύπτουν δηλαδή τεράστια θέματα που πρέπει να τα δούμε».