Αξιότιμες κυρίες, αξιότιμοι κύριοι,
αγαπητοί φίλοι,
είμαι ευγνώμων για την ευκαιρία που μου δίνεται να απευθυνθώ σήμερα σε σας ως Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ως Γερμανός Ευρωβουλευτής.
Μου είναι οδυνηρό να βλέπω μια χώρα που ήταν κάποτε προσηλωμένη στην Ευρώπη, σήμερα να την αποστρέφεται, απογοητευμένη και οργισμένη. Οι εικόνες ανθρώπων που, στην απελπισία τους, καίνε σημαίες της ΕΕ στους δρόμους της Αθήνας με έχουν συγκλονίσει βαθειά. Το γεγονός ότι η ευρωπαϊκή σημαία – σύμβολο ενότητας και ειρήνης, δημοκρατίας και αλληλεγγύης – έγινε τώρα για κάποιους σύμβολο κηδεμονίας και ιδιοτέλειας, πρέπει να μας ανοίξει τα μάτια για την ένταση που επικρατεί εδώ και σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Μου είναι οδυνηρό να βλέπω την κρίση αυτή να δηλητηριάζει σιγά σιγά την καλή φιλία που υπάρχει μεταξύ Ελλήνων και Γερμανών εδώ και δεκαετίες. Η σχέση μας δεν ήταν ποτέ εύκολη. Ζωντανό παράδειγμα για τούτο, η ζωή του Προέδρου σας, του κ. Παπούλια: στα 14 του εντάχθηκε στον Ελληνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό, στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Ήπειρο, για να πολεμήσει τους Γερμανούς κατακτητές. Η χιτλερική Γερμανία είχε επιτεθεί στην Ελλάδα και διέπραττε τρομερές θηριωδίες. Αργότερα, στη δεκαετία του ’60, ο κ. Παπούλιας ήρθε στη Γερμανία και σπούδασε Νομικά. Από αγωνιστής της Αντίστασης έγινε φίλος της Γερμανίας. Αντιπροσωπεύει λοιπόν ο Πρόεδρός σας μια ολόκληρη γενιά, που συγχώρεσε στους Γερμανούς τις φρικαλέες πράξεις τους και έτεινε στους πρώην κατακτητές το χέρι για συμφιλίωση.
Εγώ, προσωπικά, έχω πολλούς φίλους εδώ στην Ελλάδα. Είναι επομένως βαθύτατη επιθυμία μου να γιατρευτούν οι πικρίες και οι πληγές, να ξαναφέρουμε τη σχέση μας στη βάση του σεβασμού, του διαλόγου και της συνεργασίας, αντί της έπαρσης, των αβάσιμων γενικεύσεων και της δυσφήμησης. Θέλω εμείς στην Ευρώπη να είμαστε εταίροι και όχι αντίπαλοι.
- 2 -
Καμιά φορά το πρόβλημα φαίνεται να είναι μάλλον το λανθασμένο ύφος παρά το περιεχόμενο. Γιατί πέρα από τις φραστικές επιθέσεις και τις από καθέδρας συμβουλές, και η δική μου πατρίδα, η Γερμανία, ανταποκρίνεται στο καθήκον της για αλληλεγγύη, παρέχοντας εγγυήσεις σε ύψος που φτάνει το μισό του ετήσιου προϋπολογισμού της.
Η Γερμανική Ομοσπονδιακή Βουλή ψήφισε χτες το δεύτερο πακέτο βοήθειας. Ποτέ όμως δεν πρέπει η βοήθεια του ενός να θέτει υπό αμφισβήτηση την αξιοπρέπεια του άλλου.
Εσάς αυτό σας φαίνεται ίσως αποκλειστικά ελληνογερμανικό πρόβλημα. Δυστυχώς, όμως, έχει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις. Από μια διαχείριση κρίσης που πολύ συχνά επιδείνωνε την κατάσταση, όπου αρχηγοί κυβερνήσεων έριχναν την ευθύνη ο ένας στον άλλον, φύτρωσε στην Ευρώπη ο σπόρος της διχόνοιας, του μίσους και των εθνικών εγωισμών. Ο Ιταλός πρωθυπουργός, Μάριο Μόντι, προειδοποίησε, στην ομιλία του ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ότι τα στερεότυπα, οι προκαταλήψεις, ακόμα και οι εχθρότητες, έρχονται πάλι στο προσκήνιο σε πολλά μέρη της Ευρώπης. Παρακαλώ όλους να μην ενδώσουν στα ίδια λάθη και στις ίδιες αντιλήψεις που μόνο δυστυχία έχουν φέρει στους λαούς της Ευρώπης.
Αξιότιμες συνάδελφοι, αξιότιμοι συνάδελφοι,
Σήμερα βρίσκομαι στην Αθήνα για να εκφράσω τον σεβασμό μου σε σας, τους εκπροσώπους του ελληνικού λαού. Γνωρίζουμε το βάρος που επωμίζεστε, τις δύσκολες αποφάσεις που χρειάστηκε να πάρετε τους τελευταίους μήνες και τις τελευταίες μέρες. Ως συνάδελφος κατανοώ πόσο δύσκολο είναι για έναν πολιτικό να λάβει αποφάσεις με χρονικό ορίζοντα που υπερβαίνει τα όρια της βουλευτικής του θητείας. Και μάλιστα γνωρίζοντας ότι οι αποφάσεις αυτές θα μπορούσαν ίσως να του στοιχίσουν την έδρα του στο κοινοβούλιο. Η κατάστασή σας είναι παρόμοια με εκείνη άλλων βουλευτών σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Βουλευτών που, εγκρίνοντας το νέο πακέτο βοήθειας, δεσμεύουν τους εθνικούς προϋπολογισμούς τους για δεκαετίες. Βουλευτών σε κράτη που μαστίζονται από την κρίση, οι οποίοι είναι αναγκασμένοι, ακριβώς όπως κι εσείς, να λαμβάνουν επώδυνες αλλά αναπόφευκτες αποφάσεις. Εσείς, ωστόσο, έχοντας επίγνωση όλων αυτών, αναλάβατε την ευθύνη για τους ανθρώπους της χώρας αυτής και ενεργήσατε με πατριωτισμό.
Κατανοώ επίσης απόλυτα τους ανθρώπους που βγαίνουν τώρα στο δρόμο. Ανθρώπους που εργάζονται σκληρά, συνταξιούχους που υφίστανται τη μία περικοπή μετά την άλλη, νέους ανθρώπους που νιώθουν να προδίδονται τα όνειρά τους για το μέλλον. Η Ελλάδα βρίσκεται σε βαθειά ύφεση, οι άνθρωποι χρειάζονται επιτέλους και πάλι την ελπίδα!
Δεν έχω, αντίθετα, καμιά κατανόηση για εκείνους που δεν πληρώνουν φόρους και βγάζουν τα χρήματά τους από τη χώρα – αντί να πράξουν το πατριωτικό τους καθήκον απέναντι στους συμπολίτες τους. Απευθύνω έκκληση στους πλούσιους αυτού του τόπου να δώσουν πίσω κάτι από αυτά που τους έχει δώσει η χώρα τους. Χρειάζεται η εσωτερική συνοχή ενός λαού, χρειάζεται μια πολιτική αντίληψη με γνώμονα το κοινό καλό, τόσο για την έξοδο από την κρίση όσο και για την αξιοποίηση της αλληλεγγύης της Ευρώπης.
Κυρίες και κύριοι,
Επιτρέψτε μου να εκφράσω ορισμένες θέσεις για την ορθότητα των οποίων είμαι βαθειά πεπεισμένος:
Η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στο ευρώ – και τούτο προς το συμφέρον τόσο της ίδιας της Ελλάδας όσο και της Ευρώπης. Βρισκόμαστε όλοι στο ίδιο πλοίο – μόνο μαζί μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτήν την καταιγίδα. Γιατί η Ευρώπη είναι το κοινό μας πεπρωμένο.
Πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να αποτρέψουμε την αποτυχία του ευρώ. Η σωτηρία του ευρώ δεν έχει να κάνει με το πώς θα μοιάζουν τα κέρματα και τα χαρτονομίσματα με τα οποία πληρώνουμε, ή με το αν θα πρέπει πάλι να αλλάζουμε συνάλλαγμα όταν πηγαίνουμε διακοπές στη γειτονική χώρα. Όχι, έχει να κάνει με το αν θα επιτρέψουμε, με μια αποτυχία του ευρώ, να μειωθεί δραματικά η πολιτική και οικονομική βαρύτητα της Ευρώπης. Πρέπει να είναι ξεκάθαρο σε όλους μας ότι στον οικονομικό ανταγωνισμό μεταξύ των ηπείρων θα επιβιώσουμε μόνο ως ισχυρή ήπειρος με σύμπνοια, ενώ ως διαιρεμένη ήπειρος θα βυθιστούμε στην ασημαντότητα.
Η σωτηρία του ευρώ έχει επίσης να κάνει με το αν είμαστε έτοιμοι να εξοπλίσουμε για το μέλλον την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, το συναρπαστικότερο πολιτικό εγχείρημα της εποχής μας.
Η σωτηρία του ευρώ είναι επίσης αλληλένδετη με τη σωτηρία της ευρωπαϊκής ιδέας. Μιας ιδέας που συνίσταται στην επίλυση συγκρούσεων με διάλογο και συναίνεση· στην υπερίσχυση της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έναντι του δικαίου του ισχυροτέρου· στην επικράτηση του κοινού συμφέροντος έναντι των επιμέρους συμφερόντων· καθώς και στη βούλησή μας να βάλουμε το συμφέρον του συνόλου πάνω από τα συμφέροντα μεμονωμένων κρατών και κομμάτων.
Αν ακολουθήσουμε αποκλειστικά μια πολιτική λιτότητας, θα κάνουμε οικονομίες μέχρι τελικής πτώσεως. Η δημοσιονομική σύνεση είναι βεβαίως αναγκαία για να τεθεί υπό έλεγχο το δημόσιο χρέος. Μάλιστα, η μείωση του χρέους είναι και ζήτημα δικαιοσύνης μεταξύ των γενεών – γιατί δεν θέλουμε να κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας τεράστια χρέη!
Δυστυχώς όμως η συζήτηση επικεντρώνεται σήμερα στα στενά πλαίσια μηχανισμών κυρώσεων και πακέτων μέτρων λιτότητας. Με τον τρόπο αυτό όμως υπάρχει κίνδυνος να οδηγηθεί σε ασφυξία η οικονομική μεγέθυνση σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Πώς είναι δυνατόν να εξοφλήσουν τα δάνειά τους χώρες των οποίων η οικονομία βρίσκεται υπό παράλυση, χώρες οι οποίες απειλούνται από ύφεση; Η Ελλάδα έχει ήδη καταβάλει υψηλό τίμημα. Η κατάσταση αυτή πρέπει να αλλάξει.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει υποστηρίξει ενεργά, ήδη από την έναρξη της κρίσης, την επίδειξη αλληλεγγύης και τη λήψη ισόρροπων μέτρων: λέμε ναι στη μείωση του χρέους, αλλά λέμε ναι και σε πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη. Εμείς, οι εκπρόσωποι των ευρωπαίων πολιτών, πιστεύουμε ακράδαντα ότι η δημοσιονομική εξυγίανση δεν πρέπει να γίνεται εις βάρος της κοινωνικής δικαιοσύνης. Δεν είναι δίκαιο να καλούνται οι πλέον αδύναμοι να φέρουν το βάρος της οικονομικής κρίσης. Εξαιτίας της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης τα ποσοστά φτώχειας και ανεργίας είναι ήδη πολύ υψηλά. Τώρα τα μέτρα λιτότητας γίνονται όλο και πιο σκληρά, και η κατάσταση επιδεινώνεται συνεχώς. Αυτό δεν μπορούμε να το ανεχτούμε πλέον! Η Ευρώπη δεν είναι κοινότητα λιτότητας - η Ευρώπη είναι κοινότητα αλληλεγγύης!
Αφού συμφωνήθηκε πριν μια εβδομάδα περίπου το αναγκαίο πακέτο βοήθειας, η Ελλάδα χρειάζεται τώρα αναπτυξιακές πρωτοβουλίες για να επιτύχει την ανάκαμψη της οικονομίας, να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, να τονώσει τη ζήτηση και να μπορέσει να εξυπηρετήσει ευκολότερα τα υπέρογκα χρέη. Οι άνθρωποι και η οικονομία χρειάζονται επιτέλους μια νέα προοπτική.
Επιτρέψτε μου να σας παρουσιάσω εν συντομία ορισμένα συγκεκριμένα μέτρα. Οι πόροι που υπάρχουν στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Συνοχής πρέπει να χρησιμοποιηθούν άμεσα για έργα που δημιουργούν θέσεις εργασίας, π.χ. έργα οδοποιίας. Πρέπει να διευκολυνθεί η πρόσβαση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων σε χρηματοδοτικούς πόρους. Πρέπει να επιταχυνθεί η ανάπτυξη μιας λειτουργικής δημόσιας διοίκησης στην υπηρεσία των πολιτών. Για τον σκοπό αυτό υπάρχουν ήδη ευρωπαϊκά κονδύλια! Απλώς, πρέπει να τα χρησιμοποιούμε σωστά! Όταν γίνει αντιληπτό ότι έχουν εξαλειφθεί τα δεσμά της γραφειοκρατίας, τότε θα γίνουν και πάλι ιδιωτικές επενδύσεις. Το ίδιο ισχύει και για τις επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, και φυσικά, στην ηλιόλουστη Ελλάδα, ιδιαίτερα επενδύσεις στην ηλιακή ενέργεια. Αναφέρω εδώ ενδεικτικά το φιλόδοξο πρόγραμμα Helios το οποίο, στο πλαίσιο της στρατηγικής «ΕΕ-2020», αποσκοπεί στη βιώσιμη παραγωγή ενέργειας και τη δημιουργία «πράσινων» θέσεων εργασίας. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τώρα, θα ήταν ένα έξυπνο βήμα να καθιερωθούν ομόλογα έργων για αναπτυξιακές πρωτοβουλίες.
Ένα σχέδιο, στο οποίο εγώ προσωπικά πιστεύω πολύ, είναι να ενισχυθεί η δυναμική της Ένωσης για τη Μεσόγειο. Πόσο θεαματικές αλλαγές έχουμε ζήσει από τότε που άρχισε η αραβική άνοιξη πριν από ένα χρόνο! Η Βόρεια Αφρική οδεύει προς ένα νέο μέλλον. Ο Νότος της Ευρώπης είναι ο φυσικός της εταίρος. Πρέπει τώρα να αναζωογονηθεί η Ένωση για τη Μεσόγειο, έτσι ώστε να γίνει πηγή ελπίδας για τους νέους ανθρώπους και στις δύο πλευρές της Μεσογείου. Η Ελλάδα μπορεί να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο σε αυτήν τη διαδικασία καθώς μάλιστα είναι σημείο συνάντησης με άλλες δυναμικές περιφέρειες στην άμεση ανατολική και νοτιοανατολική γειτονία μας. Η Ελλάδα πρέπει να αξιοποιήσει αυτό το δυναμικό, αναλαμβάνοντας π.χ. με τα λιμάνια που διαθέτει κεντρικό ρόλο στο εμπόριο.
Πρόκειται εδώ για έξυπνες επενδύσεις στο κοινό μας μέλλον. Και για το σκοπό αυτό αξίζει να διατεθούν χρήματα.
Αξιότιμες κυρίες, αξιότιμοι κύριοι,
Γίνεται πολύς λόγος σήμερα για την «κρίση του ευρώ». Όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι: το κοινό μας νόμισμα είναι σταθερό και εντός της Ένωσης και σε σχέση με άλλα νομίσματα. Πρέπει επίσης να σκεφτούμε ότι η Ευρώπη συνολικά έχει λιγότερα χρέη από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Οι ΗΠΑ όμως, αντίθετα από μας, δεν έχουν να αντιμετωπίσουν επιθέσεις κερδοσκόπων! Στην πραγματικότητα, ένα μέρος του προβλήματος είναι οι χρηματοπιστωτικές αγορές που δεν υπόκεινται σε ρυθμίσεις. Τους τελευταίους μήνες το ευρώ μπήκε επανειλημμένα στο στόχαστρο των κερδοσκόπων, οι οποίοι στοιχημάτιζαν στη διάλυση της ζώνης του ευρώ, επιτιθέμενοι στο μέλος που θεωρούσαν το πλέον αδύναμο. Για την αποτροπή τέτοιου είδους κερδοσκοπίας στο μέλλον, χρειαζόμαστε αυστηρές ρυθμίσεις και ολοκληρωμένη παρακολούθηση των χρηματοπιστωτικών αγορών. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει αναλάβει πρωτοπόρο ρόλο στη ρύθμιση των ακάλυπτων πωλήσεων και των συναλλαγών σε εξωχρηματιστηριακά παράγωγα. Πρέπει να επιβληθεί επιτέλους φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών! Οι υπαίτιοι για την κρίση πρέπει να συμμετάσχουν στα έξοδα που έχουν προκύψει από αυτήν: είναι ζήτημα δικαιοσύνης!
Όχι, η Ευρώπη δεν αντιμετωπίζει κρίση του νομίσματός της, η Ευρώπη αντιμετωπίζει κρίση διαχείρισης και κρίση εμπιστοσύνης. Για την καταπολέμησή τους πρέπει να κατανοήσουμε ότι δεν γίνεται να κυβερνήσουμε την Ευρώπη αποκλειστικά στη βάση συμφωνιών μεταξύ αρχηγών κρατών. Αντί γι’ αυτό η Ευρώπη χρειάζεται μεγαλύτερο συντονισμό της οικονομικής, της δημοσιονομικής και της κοινωνικής πολιτικής της, στο πλαίσιο της κοινοτικής μεθόδου. Αλλά και σε εθνικό επίπεδο χρειάζονται σοβαροί διαχειριστές κρίσεων, που δεν θα ενεργούν με γνώμονα ένα καλό αποτέλεσμα στις επόμενες εκλογές ή την υπεράσπιση των προνομίων μεμονωμένων ομάδων συμφερόντων, αλλά θα έχουν ως προτεραιότητα να βοηθήσουν τη χώρα τους και την κοινωνία στο σύνολό της να ορθοποδήσουν και πάλι.
Μια γνήσια δημοσιονομική και οικονομική ένωση δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς περισσότερο κοινοβουλευτισμό. Πετύχαμε να είναι τώρα η Τρόικα υποχρεωμένη να ενημερώνει τουλάχιστον το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Θέλουμε να προσδώσουμε μεγαλύτερη διαφάνεια στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων στην Ευρώπη, που έχουν συνέπειες μέχρι και για την τελευταία πτυχή της καθημερινής ζωής των ευρωπαίων πολιτών. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να είναι το φόρουμ στο οποίο θα συζητούνται οι προσανατολισμοί και το μέλλον της ΕΕ!
Η Ευρώπη των ανώνυμων αποφάσεων κλονίζει την εμπιστοσύνη των ανθρώπων στη δημοκρατία. Μόνον όταν οι άνθρωποι μπορούν να γνωρίζουν από ποιους, πού και πότε λαμβάνονται ποιες αποφάσεις, και οι αποφάσεις αυτές εξηγούνται στους πολίτες, μπορεί να ανακτηθεί η χαμένη εμπιστοσύνη στην πολιτική.
Τώρα ήρθε η στιγμή να ξανακοιτάξουμε προς τα εμπρός. Με τις αποφάσεις των τελευταίων ημερών, είναι πλέον γνωστά όλα τα δεδομένα. Δώσατε υποσχέσεις, και είναι εύλογο να υπάρχει η προσδοκία ότι θα τηρηθούν. Σας ζητώ να συνεχίσετε το πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων. Δεσμευτείτε προσωπικά, ανεξάρτητα από τις επόμενες εκλογές, ότι η νέα κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη, θα ακολουθήσει την οδό των μεταρρυθμίσεων που έχουν ξεκινήσει.
Λάβατε υποσχέσεις, και έχετε την εύλογη προσδοκία ότι θα τηρηθούν. Κάθε βήμα εκτός των συμφωνηθέντων θα επέτεινε την ανασφάλεια του κόσμου, και θα έκανε τους έλληνες πολίτες να διερωτώνται αν είχαν νόημα οι θυσίες που έχουν κάνει ως τώρα, και τους πολίτες των άλλων κρατών μελών να διερωτώνται αν έχει νόημα η αλληλεγγύη που έχουν επιδείξει. Ο ελληνικός λαός χρειάζεται εμπιστοσύνη, μια προοπτική ελπίδας που, με την προσδοκία για καλύτερους καιρούς, θα επιτρέψει στους ανθρώπους να ξεπεράσουν τη δύσκολη αυτή φάση. Τώρα είναι η ώρα των πράξεων. Τώρα πρέπει να γίνουν θαρραλέα βήματα προς το κοινό μας μέλλον.
Το μεγάλο και υπερήφανο έθνος σας έζησε τη θηριωδία της ναζιστικής κατοχής. Το μεγάλο και υπερήφανο έθνος σας έζησε τη φρίκη ενός εμφύλιου πολέμου. Το μεγάλο και υπερήφανο έθνος σας ελευθερώθηκε το 1974 από μια στρατιωτική δικτατορία, ανοίγοντας τον δρόμο για τον εκδημοκρατισμό της Νότιας Ευρώπης. Η χώρα σας χάρισε στην Ευρώπη μεγάλο μέρος της δημοκρατίας, όχι μόνο κατά την αρχαιότητα αλλά και στον 20ό αιώνα. Γι' αυτό η Ευρώπη έχει ένα χρέος απέναντί σας. Έχοντας επίγνωση του γεγονότος αυτού, οι Ευρωπαίοι πρέπει να διατηρήσουν την πίστη τους στο ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας σας.
αγαπητοί φίλοι,
είμαι ευγνώμων για την ευκαιρία που μου δίνεται να απευθυνθώ σήμερα σε σας ως Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ως Γερμανός Ευρωβουλευτής.
Μου είναι οδυνηρό να βλέπω μια χώρα που ήταν κάποτε προσηλωμένη στην Ευρώπη, σήμερα να την αποστρέφεται, απογοητευμένη και οργισμένη. Οι εικόνες ανθρώπων που, στην απελπισία τους, καίνε σημαίες της ΕΕ στους δρόμους της Αθήνας με έχουν συγκλονίσει βαθειά. Το γεγονός ότι η ευρωπαϊκή σημαία – σύμβολο ενότητας και ειρήνης, δημοκρατίας και αλληλεγγύης – έγινε τώρα για κάποιους σύμβολο κηδεμονίας και ιδιοτέλειας, πρέπει να μας ανοίξει τα μάτια για την ένταση που επικρατεί εδώ και σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Μου είναι οδυνηρό να βλέπω την κρίση αυτή να δηλητηριάζει σιγά σιγά την καλή φιλία που υπάρχει μεταξύ Ελλήνων και Γερμανών εδώ και δεκαετίες. Η σχέση μας δεν ήταν ποτέ εύκολη. Ζωντανό παράδειγμα για τούτο, η ζωή του Προέδρου σας, του κ. Παπούλια: στα 14 του εντάχθηκε στον Ελληνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό, στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Ήπειρο, για να πολεμήσει τους Γερμανούς κατακτητές. Η χιτλερική Γερμανία είχε επιτεθεί στην Ελλάδα και διέπραττε τρομερές θηριωδίες. Αργότερα, στη δεκαετία του ’60, ο κ. Παπούλιας ήρθε στη Γερμανία και σπούδασε Νομικά. Από αγωνιστής της Αντίστασης έγινε φίλος της Γερμανίας. Αντιπροσωπεύει λοιπόν ο Πρόεδρός σας μια ολόκληρη γενιά, που συγχώρεσε στους Γερμανούς τις φρικαλέες πράξεις τους και έτεινε στους πρώην κατακτητές το χέρι για συμφιλίωση.
Εγώ, προσωπικά, έχω πολλούς φίλους εδώ στην Ελλάδα. Είναι επομένως βαθύτατη επιθυμία μου να γιατρευτούν οι πικρίες και οι πληγές, να ξαναφέρουμε τη σχέση μας στη βάση του σεβασμού, του διαλόγου και της συνεργασίας, αντί της έπαρσης, των αβάσιμων γενικεύσεων και της δυσφήμησης. Θέλω εμείς στην Ευρώπη να είμαστε εταίροι και όχι αντίπαλοι.
- 2 -
Καμιά φορά το πρόβλημα φαίνεται να είναι μάλλον το λανθασμένο ύφος παρά το περιεχόμενο. Γιατί πέρα από τις φραστικές επιθέσεις και τις από καθέδρας συμβουλές, και η δική μου πατρίδα, η Γερμανία, ανταποκρίνεται στο καθήκον της για αλληλεγγύη, παρέχοντας εγγυήσεις σε ύψος που φτάνει το μισό του ετήσιου προϋπολογισμού της.
Η Γερμανική Ομοσπονδιακή Βουλή ψήφισε χτες το δεύτερο πακέτο βοήθειας. Ποτέ όμως δεν πρέπει η βοήθεια του ενός να θέτει υπό αμφισβήτηση την αξιοπρέπεια του άλλου.
Εσάς αυτό σας φαίνεται ίσως αποκλειστικά ελληνογερμανικό πρόβλημα. Δυστυχώς, όμως, έχει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις. Από μια διαχείριση κρίσης που πολύ συχνά επιδείνωνε την κατάσταση, όπου αρχηγοί κυβερνήσεων έριχναν την ευθύνη ο ένας στον άλλον, φύτρωσε στην Ευρώπη ο σπόρος της διχόνοιας, του μίσους και των εθνικών εγωισμών. Ο Ιταλός πρωθυπουργός, Μάριο Μόντι, προειδοποίησε, στην ομιλία του ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ότι τα στερεότυπα, οι προκαταλήψεις, ακόμα και οι εχθρότητες, έρχονται πάλι στο προσκήνιο σε πολλά μέρη της Ευρώπης. Παρακαλώ όλους να μην ενδώσουν στα ίδια λάθη και στις ίδιες αντιλήψεις που μόνο δυστυχία έχουν φέρει στους λαούς της Ευρώπης.
Αξιότιμες συνάδελφοι, αξιότιμοι συνάδελφοι,
Σήμερα βρίσκομαι στην Αθήνα για να εκφράσω τον σεβασμό μου σε σας, τους εκπροσώπους του ελληνικού λαού. Γνωρίζουμε το βάρος που επωμίζεστε, τις δύσκολες αποφάσεις που χρειάστηκε να πάρετε τους τελευταίους μήνες και τις τελευταίες μέρες. Ως συνάδελφος κατανοώ πόσο δύσκολο είναι για έναν πολιτικό να λάβει αποφάσεις με χρονικό ορίζοντα που υπερβαίνει τα όρια της βουλευτικής του θητείας. Και μάλιστα γνωρίζοντας ότι οι αποφάσεις αυτές θα μπορούσαν ίσως να του στοιχίσουν την έδρα του στο κοινοβούλιο. Η κατάστασή σας είναι παρόμοια με εκείνη άλλων βουλευτών σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Βουλευτών που, εγκρίνοντας το νέο πακέτο βοήθειας, δεσμεύουν τους εθνικούς προϋπολογισμούς τους για δεκαετίες. Βουλευτών σε κράτη που μαστίζονται από την κρίση, οι οποίοι είναι αναγκασμένοι, ακριβώς όπως κι εσείς, να λαμβάνουν επώδυνες αλλά αναπόφευκτες αποφάσεις. Εσείς, ωστόσο, έχοντας επίγνωση όλων αυτών, αναλάβατε την ευθύνη για τους ανθρώπους της χώρας αυτής και ενεργήσατε με πατριωτισμό.
Κατανοώ επίσης απόλυτα τους ανθρώπους που βγαίνουν τώρα στο δρόμο. Ανθρώπους που εργάζονται σκληρά, συνταξιούχους που υφίστανται τη μία περικοπή μετά την άλλη, νέους ανθρώπους που νιώθουν να προδίδονται τα όνειρά τους για το μέλλον. Η Ελλάδα βρίσκεται σε βαθειά ύφεση, οι άνθρωποι χρειάζονται επιτέλους και πάλι την ελπίδα!
Δεν έχω, αντίθετα, καμιά κατανόηση για εκείνους που δεν πληρώνουν φόρους και βγάζουν τα χρήματά τους από τη χώρα – αντί να πράξουν το πατριωτικό τους καθήκον απέναντι στους συμπολίτες τους. Απευθύνω έκκληση στους πλούσιους αυτού του τόπου να δώσουν πίσω κάτι από αυτά που τους έχει δώσει η χώρα τους. Χρειάζεται η εσωτερική συνοχή ενός λαού, χρειάζεται μια πολιτική αντίληψη με γνώμονα το κοινό καλό, τόσο για την έξοδο από την κρίση όσο και για την αξιοποίηση της αλληλεγγύης της Ευρώπης.
Κυρίες και κύριοι,
Επιτρέψτε μου να εκφράσω ορισμένες θέσεις για την ορθότητα των οποίων είμαι βαθειά πεπεισμένος:
Η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στο ευρώ – και τούτο προς το συμφέρον τόσο της ίδιας της Ελλάδας όσο και της Ευρώπης. Βρισκόμαστε όλοι στο ίδιο πλοίο – μόνο μαζί μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτήν την καταιγίδα. Γιατί η Ευρώπη είναι το κοινό μας πεπρωμένο.
Πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να αποτρέψουμε την αποτυχία του ευρώ. Η σωτηρία του ευρώ δεν έχει να κάνει με το πώς θα μοιάζουν τα κέρματα και τα χαρτονομίσματα με τα οποία πληρώνουμε, ή με το αν θα πρέπει πάλι να αλλάζουμε συνάλλαγμα όταν πηγαίνουμε διακοπές στη γειτονική χώρα. Όχι, έχει να κάνει με το αν θα επιτρέψουμε, με μια αποτυχία του ευρώ, να μειωθεί δραματικά η πολιτική και οικονομική βαρύτητα της Ευρώπης. Πρέπει να είναι ξεκάθαρο σε όλους μας ότι στον οικονομικό ανταγωνισμό μεταξύ των ηπείρων θα επιβιώσουμε μόνο ως ισχυρή ήπειρος με σύμπνοια, ενώ ως διαιρεμένη ήπειρος θα βυθιστούμε στην ασημαντότητα.
Η σωτηρία του ευρώ έχει επίσης να κάνει με το αν είμαστε έτοιμοι να εξοπλίσουμε για το μέλλον την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, το συναρπαστικότερο πολιτικό εγχείρημα της εποχής μας.
Η σωτηρία του ευρώ είναι επίσης αλληλένδετη με τη σωτηρία της ευρωπαϊκής ιδέας. Μιας ιδέας που συνίσταται στην επίλυση συγκρούσεων με διάλογο και συναίνεση· στην υπερίσχυση της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έναντι του δικαίου του ισχυροτέρου· στην επικράτηση του κοινού συμφέροντος έναντι των επιμέρους συμφερόντων· καθώς και στη βούλησή μας να βάλουμε το συμφέρον του συνόλου πάνω από τα συμφέροντα μεμονωμένων κρατών και κομμάτων.
Αν ακολουθήσουμε αποκλειστικά μια πολιτική λιτότητας, θα κάνουμε οικονομίες μέχρι τελικής πτώσεως. Η δημοσιονομική σύνεση είναι βεβαίως αναγκαία για να τεθεί υπό έλεγχο το δημόσιο χρέος. Μάλιστα, η μείωση του χρέους είναι και ζήτημα δικαιοσύνης μεταξύ των γενεών – γιατί δεν θέλουμε να κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας τεράστια χρέη!
Δυστυχώς όμως η συζήτηση επικεντρώνεται σήμερα στα στενά πλαίσια μηχανισμών κυρώσεων και πακέτων μέτρων λιτότητας. Με τον τρόπο αυτό όμως υπάρχει κίνδυνος να οδηγηθεί σε ασφυξία η οικονομική μεγέθυνση σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Πώς είναι δυνατόν να εξοφλήσουν τα δάνειά τους χώρες των οποίων η οικονομία βρίσκεται υπό παράλυση, χώρες οι οποίες απειλούνται από ύφεση; Η Ελλάδα έχει ήδη καταβάλει υψηλό τίμημα. Η κατάσταση αυτή πρέπει να αλλάξει.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει υποστηρίξει ενεργά, ήδη από την έναρξη της κρίσης, την επίδειξη αλληλεγγύης και τη λήψη ισόρροπων μέτρων: λέμε ναι στη μείωση του χρέους, αλλά λέμε ναι και σε πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη. Εμείς, οι εκπρόσωποι των ευρωπαίων πολιτών, πιστεύουμε ακράδαντα ότι η δημοσιονομική εξυγίανση δεν πρέπει να γίνεται εις βάρος της κοινωνικής δικαιοσύνης. Δεν είναι δίκαιο να καλούνται οι πλέον αδύναμοι να φέρουν το βάρος της οικονομικής κρίσης. Εξαιτίας της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης τα ποσοστά φτώχειας και ανεργίας είναι ήδη πολύ υψηλά. Τώρα τα μέτρα λιτότητας γίνονται όλο και πιο σκληρά, και η κατάσταση επιδεινώνεται συνεχώς. Αυτό δεν μπορούμε να το ανεχτούμε πλέον! Η Ευρώπη δεν είναι κοινότητα λιτότητας - η Ευρώπη είναι κοινότητα αλληλεγγύης!
Αφού συμφωνήθηκε πριν μια εβδομάδα περίπου το αναγκαίο πακέτο βοήθειας, η Ελλάδα χρειάζεται τώρα αναπτυξιακές πρωτοβουλίες για να επιτύχει την ανάκαμψη της οικονομίας, να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, να τονώσει τη ζήτηση και να μπορέσει να εξυπηρετήσει ευκολότερα τα υπέρογκα χρέη. Οι άνθρωποι και η οικονομία χρειάζονται επιτέλους μια νέα προοπτική.
Επιτρέψτε μου να σας παρουσιάσω εν συντομία ορισμένα συγκεκριμένα μέτρα. Οι πόροι που υπάρχουν στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Συνοχής πρέπει να χρησιμοποιηθούν άμεσα για έργα που δημιουργούν θέσεις εργασίας, π.χ. έργα οδοποιίας. Πρέπει να διευκολυνθεί η πρόσβαση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων σε χρηματοδοτικούς πόρους. Πρέπει να επιταχυνθεί η ανάπτυξη μιας λειτουργικής δημόσιας διοίκησης στην υπηρεσία των πολιτών. Για τον σκοπό αυτό υπάρχουν ήδη ευρωπαϊκά κονδύλια! Απλώς, πρέπει να τα χρησιμοποιούμε σωστά! Όταν γίνει αντιληπτό ότι έχουν εξαλειφθεί τα δεσμά της γραφειοκρατίας, τότε θα γίνουν και πάλι ιδιωτικές επενδύσεις. Το ίδιο ισχύει και για τις επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, και φυσικά, στην ηλιόλουστη Ελλάδα, ιδιαίτερα επενδύσεις στην ηλιακή ενέργεια. Αναφέρω εδώ ενδεικτικά το φιλόδοξο πρόγραμμα Helios το οποίο, στο πλαίσιο της στρατηγικής «ΕΕ-2020», αποσκοπεί στη βιώσιμη παραγωγή ενέργειας και τη δημιουργία «πράσινων» θέσεων εργασίας. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τώρα, θα ήταν ένα έξυπνο βήμα να καθιερωθούν ομόλογα έργων για αναπτυξιακές πρωτοβουλίες.
Ένα σχέδιο, στο οποίο εγώ προσωπικά πιστεύω πολύ, είναι να ενισχυθεί η δυναμική της Ένωσης για τη Μεσόγειο. Πόσο θεαματικές αλλαγές έχουμε ζήσει από τότε που άρχισε η αραβική άνοιξη πριν από ένα χρόνο! Η Βόρεια Αφρική οδεύει προς ένα νέο μέλλον. Ο Νότος της Ευρώπης είναι ο φυσικός της εταίρος. Πρέπει τώρα να αναζωογονηθεί η Ένωση για τη Μεσόγειο, έτσι ώστε να γίνει πηγή ελπίδας για τους νέους ανθρώπους και στις δύο πλευρές της Μεσογείου. Η Ελλάδα μπορεί να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο σε αυτήν τη διαδικασία καθώς μάλιστα είναι σημείο συνάντησης με άλλες δυναμικές περιφέρειες στην άμεση ανατολική και νοτιοανατολική γειτονία μας. Η Ελλάδα πρέπει να αξιοποιήσει αυτό το δυναμικό, αναλαμβάνοντας π.χ. με τα λιμάνια που διαθέτει κεντρικό ρόλο στο εμπόριο.
Πρόκειται εδώ για έξυπνες επενδύσεις στο κοινό μας μέλλον. Και για το σκοπό αυτό αξίζει να διατεθούν χρήματα.
Αξιότιμες κυρίες, αξιότιμοι κύριοι,
Γίνεται πολύς λόγος σήμερα για την «κρίση του ευρώ». Όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι: το κοινό μας νόμισμα είναι σταθερό και εντός της Ένωσης και σε σχέση με άλλα νομίσματα. Πρέπει επίσης να σκεφτούμε ότι η Ευρώπη συνολικά έχει λιγότερα χρέη από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Οι ΗΠΑ όμως, αντίθετα από μας, δεν έχουν να αντιμετωπίσουν επιθέσεις κερδοσκόπων! Στην πραγματικότητα, ένα μέρος του προβλήματος είναι οι χρηματοπιστωτικές αγορές που δεν υπόκεινται σε ρυθμίσεις. Τους τελευταίους μήνες το ευρώ μπήκε επανειλημμένα στο στόχαστρο των κερδοσκόπων, οι οποίοι στοιχημάτιζαν στη διάλυση της ζώνης του ευρώ, επιτιθέμενοι στο μέλος που θεωρούσαν το πλέον αδύναμο. Για την αποτροπή τέτοιου είδους κερδοσκοπίας στο μέλλον, χρειαζόμαστε αυστηρές ρυθμίσεις και ολοκληρωμένη παρακολούθηση των χρηματοπιστωτικών αγορών. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει αναλάβει πρωτοπόρο ρόλο στη ρύθμιση των ακάλυπτων πωλήσεων και των συναλλαγών σε εξωχρηματιστηριακά παράγωγα. Πρέπει να επιβληθεί επιτέλους φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών! Οι υπαίτιοι για την κρίση πρέπει να συμμετάσχουν στα έξοδα που έχουν προκύψει από αυτήν: είναι ζήτημα δικαιοσύνης!
Όχι, η Ευρώπη δεν αντιμετωπίζει κρίση του νομίσματός της, η Ευρώπη αντιμετωπίζει κρίση διαχείρισης και κρίση εμπιστοσύνης. Για την καταπολέμησή τους πρέπει να κατανοήσουμε ότι δεν γίνεται να κυβερνήσουμε την Ευρώπη αποκλειστικά στη βάση συμφωνιών μεταξύ αρχηγών κρατών. Αντί γι’ αυτό η Ευρώπη χρειάζεται μεγαλύτερο συντονισμό της οικονομικής, της δημοσιονομικής και της κοινωνικής πολιτικής της, στο πλαίσιο της κοινοτικής μεθόδου. Αλλά και σε εθνικό επίπεδο χρειάζονται σοβαροί διαχειριστές κρίσεων, που δεν θα ενεργούν με γνώμονα ένα καλό αποτέλεσμα στις επόμενες εκλογές ή την υπεράσπιση των προνομίων μεμονωμένων ομάδων συμφερόντων, αλλά θα έχουν ως προτεραιότητα να βοηθήσουν τη χώρα τους και την κοινωνία στο σύνολό της να ορθοποδήσουν και πάλι.
Μια γνήσια δημοσιονομική και οικονομική ένωση δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς περισσότερο κοινοβουλευτισμό. Πετύχαμε να είναι τώρα η Τρόικα υποχρεωμένη να ενημερώνει τουλάχιστον το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Θέλουμε να προσδώσουμε μεγαλύτερη διαφάνεια στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων στην Ευρώπη, που έχουν συνέπειες μέχρι και για την τελευταία πτυχή της καθημερινής ζωής των ευρωπαίων πολιτών. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να είναι το φόρουμ στο οποίο θα συζητούνται οι προσανατολισμοί και το μέλλον της ΕΕ!
Η Ευρώπη των ανώνυμων αποφάσεων κλονίζει την εμπιστοσύνη των ανθρώπων στη δημοκρατία. Μόνον όταν οι άνθρωποι μπορούν να γνωρίζουν από ποιους, πού και πότε λαμβάνονται ποιες αποφάσεις, και οι αποφάσεις αυτές εξηγούνται στους πολίτες, μπορεί να ανακτηθεί η χαμένη εμπιστοσύνη στην πολιτική.
Τώρα ήρθε η στιγμή να ξανακοιτάξουμε προς τα εμπρός. Με τις αποφάσεις των τελευταίων ημερών, είναι πλέον γνωστά όλα τα δεδομένα. Δώσατε υποσχέσεις, και είναι εύλογο να υπάρχει η προσδοκία ότι θα τηρηθούν. Σας ζητώ να συνεχίσετε το πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων. Δεσμευτείτε προσωπικά, ανεξάρτητα από τις επόμενες εκλογές, ότι η νέα κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη, θα ακολουθήσει την οδό των μεταρρυθμίσεων που έχουν ξεκινήσει.
Λάβατε υποσχέσεις, και έχετε την εύλογη προσδοκία ότι θα τηρηθούν. Κάθε βήμα εκτός των συμφωνηθέντων θα επέτεινε την ανασφάλεια του κόσμου, και θα έκανε τους έλληνες πολίτες να διερωτώνται αν είχαν νόημα οι θυσίες που έχουν κάνει ως τώρα, και τους πολίτες των άλλων κρατών μελών να διερωτώνται αν έχει νόημα η αλληλεγγύη που έχουν επιδείξει. Ο ελληνικός λαός χρειάζεται εμπιστοσύνη, μια προοπτική ελπίδας που, με την προσδοκία για καλύτερους καιρούς, θα επιτρέψει στους ανθρώπους να ξεπεράσουν τη δύσκολη αυτή φάση. Τώρα είναι η ώρα των πράξεων. Τώρα πρέπει να γίνουν θαρραλέα βήματα προς το κοινό μας μέλλον.
Το μεγάλο και υπερήφανο έθνος σας έζησε τη θηριωδία της ναζιστικής κατοχής. Το μεγάλο και υπερήφανο έθνος σας έζησε τη φρίκη ενός εμφύλιου πολέμου. Το μεγάλο και υπερήφανο έθνος σας ελευθερώθηκε το 1974 από μια στρατιωτική δικτατορία, ανοίγοντας τον δρόμο για τον εκδημοκρατισμό της Νότιας Ευρώπης. Η χώρα σας χάρισε στην Ευρώπη μεγάλο μέρος της δημοκρατίας, όχι μόνο κατά την αρχαιότητα αλλά και στον 20ό αιώνα. Γι' αυτό η Ευρώπη έχει ένα χρέος απέναντί σας. Έχοντας επίγνωση του γεγονότος αυτού, οι Ευρωπαίοι πρέπει να διατηρήσουν την πίστη τους στο ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα