«Ώρα για νέο κόμμα»

Πρόταση-βόμβα από τον πρώην υπουργό και επί 40 χρόνια βουλευτή Τρικάλων της Νέας Δημοκρατίας.

Ο Σωτήρης Χατζηγάκης με επιστολή του προς την διεύθυνση της εφημερίδας «Καθημερινή», αφού υπογραμμίζει τα τραγικά λάθη των δυο πάλαι ποτέ (;) μεγάλων κομμάτων Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ και την έλλειψη εγκαίρως, συνεννόησης μεταξύ τους, διερωτάται «μήπως έφτασε ο καιρός δημιουργίας ενός προοδευτικού πολιτικού κινήματος, με ήπια φυσιογνωμία που θα μπορούσε να καλύψει τα κενά της απουσίας εθνικής συνεννόησης και ν’ αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα σημερινά οικονομικά, κοινωνικά και ιδεολογικά αδιέξοδα της πατρίδας μας;». Σε επιστολή του προς την διεύθυνση της εφημερίδας «Η Καθημερινή», με αφορμή άρθρο αυτής αναφέρεται σε όσα θα έπρεπε να γίνουν για να αποφύγουμε τη κρίση και όσα… επιβάλλεται να γίνουν από εδώ και πέρα για να βγούμε από αυτή. Αναλυτικά:

«Κύριε διευθυντά… Σε άρθρο του προς την έγκριτη εφημερίδα σας («Η Καθημερινή, 30 Ιουνίου 2013), ο κύριος Ανδρέας Δρυμιώτης, διερωτάται «γιατί χρειάστηκε να περάσει ένας ολόκληρος χρόνος για να καταλήξουμε εκεί που μπορούσαμε να είμαστε από τον Ιούνιο του 2012». Κατά την άποψή μας, ποτέ δεν υπήρξε πρόθεση από τις ηγεσίες των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) για μια ειλικρινή «εθνική συνεννόηση» και για συγκρότηση μιας πραγματικής κυβέρνησης συνεργασίας σε προγραμματική βάση. Υπενθυμίζω στους αναγνώστες σας πως την εθνική αυτή ανάγκη για συνεννόηση των κομμάτων, την υποστηρίζω συνεχώς και αδιαλείπτως από το 2010 (αλλά και παλαιότερα, με δημόσιες παρεμβάσεις μου, αλλά και στο βιβλίο μου «Χωρίς Συμβιβασμούς», Εκδόσεις Λαβύρινθος, 1996). Τα τελευταία, μάλιστα, τρία χρόνια, με ιδιαίτερη επιμονή. Συγκεκριμένα:

1. Σε δηλώσεις μου σ’ όλα τα εθνικά τηλεοπτικά δίκτυα (7/9/11) υπογράμμιζα σταθερά πως «θεωρώ ότι όλο το πολιτικό σύστημα, και κυρίως η ΝΔ, θα πρέπει να ‘βάλουμε πλάτη’ για να βγούμε από το εθνικό αδιέξοδο…»

2. Σε άρθρο μου στην έγκριτη εφημερίδα σας («Η Καθημερινή», 19/11/11) τόνιζα –δίδοντας, μάλιστα, και ιδεολογική διάσταση στο ζήτημα αυτό– «πως το πολιτικό μας σύστημα θα πρέπει «να περάσει» σ’ ένα νέο (για τα ελληνικά δεδομένα) στάδιο, όπου τα κόμματα, ανταποκρινόμενα στις επιταγές των καιρών, θα πρέπει να συνασπίζονται μεταξύ τους και να έχουν έναν κεντρικό προγραμματικό άξονα».

3. Επίσης, σε συνέντευξή μου στο κεντρικό δελτίο του ΣΚΑΪ, συνέδεσα άμεσα την πρότασή μου για «εθνική συνεννόηση» με την υποστολή του άγονου και ακραίου «αντιμνημονιακού λαβάρου», που όρθωνε τότε με φανατισμό η ηγεσία της ΝΔ. Γιατί, όπως από τότε υποστήριζα, το κύριο διακύβευμα για τη χώρα μας δεν είναι «μνημόνιο-αντιμνημόνιο», αλλά «Ευρώπη και ευρώ ή επιστροφή στη δραχμή»;

4. Σε άρθρο μου, τέλος, στην έγκριτη εφημερίδα «Το Βήμα της Κυριακής» (14/08/2011) με τίτλο «Μονόδρομος η συνεννόηση των κομμάτων» ανέφερα χαρακτηριστικά πως «τα σημερινά αδιέξοδα για να ξεπεραστούν, έχουν ανάγκη από την οικοδόμηση ενός ουσιαστικού πεδίου εθνικής συνεννόησης…».

Η προσπάθειά μου εκείνη για επιστροφή στη σύνεση και στην ιδεολογική συνέπεια, αλλά και στη λογική, είχε ως κατάληξη τη διαγραφή μου από τη παράταξη που επί 38 χρόνια υπηρέτησα με συνέπεια, με αγάπη και μαχητικότητα. Το τραγελαφικό είναι, πως λίγο καιρό αργότερα διαγράφτηκε από τη Κ.Ο. της ΝΔ το ένα τέταρτο του δυναμικού της (περίπου 22-23 βουλευτές), γιατί υποστήριζε με συνέπεια τις προ ολίγων εβδομάδων θέσεις της ηγεσίας του, η οποία ξαφνικά άλλαξε στάση (σωστά μεν, αλλά καθυστερημένα και κυνικά). Έτσι οδηγήθηκε η παράταξη στη πολυδιάσπαση.

Η έλλειψη συνεννόησης, όμως, είχε και ένα άλλο δραματικό αποτέλεσμα: την παράλειψη εκπόνησης οποιουδήποτε εθνικού σχεδίου εξόδου της χώρας από τη κρίση. Αντίθετα, και τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα, εστίαζαν άδικα όλες τις προσπάθειές τους στη μεταφορά των ευθυνών μιας παγκόσμιας συστημικής κρίσης –που έπληξε μια αδύναμη χώρα, όπως η Ελλάδα, με διαχρονικά διαρθωτικά προβλήματα, αλλά και στη κοινωνία, στην οικονομία και στη Δημόσια Διοίκηση κλπ.– στη πενταετή διακυβέρνηση της ΝΔ (2004-2009).

Η απουσία, τέλος, της έγκαιρης συνεννόησης των δύο τότε μεγάλων κομμάτων, είχε ως πρόσθετο αποτέλεσμα, την εγκατάλειψη ενός μεγάλου ζωτικού πολιτικού χώρου, τον οποίο εκμεταλλεύθηκε και νέμεται σήμερα σε μεγάλο βαθμό ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και το έκτρωμα της Χρυσής Αυγής, η οποία γιγαντώθηκε δραματικά από την εγκληματική ανοχή ορισμένων «ακροδεξιών σταγονιδίων», που εκκολάπτονταν επί τέσσερα χρόνια στο προεδρικό περιβάλλον της ΝΔ και διέχεαν στη κοινωνία έναν δηλητηριώδη «εθισμό» σε τέτοια παρά φύση μορφώματα. Διερωτώμαι, όμως, μήπως έφτασε ο καιρός δημιουργίας ενός προοδευτικού πολιτικού κινήματος, με ήπια φυσιογνωμία που θα μπορούσε να καλύψει τα κενά της απουσίας εθνικής συνεννόησης και ν’ αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα σημερινά οικονομικά, κοινωνικά και ιδεολογικά αδιέξοδα της πατρίδας μας;

Με εκτίμηση,

Σωτήρης Χατζηγάκης».

trikalavoice.gr