Τίτλοι τέλους για το Νέλσον Μαντέλα

Την τελευταία του πνοή άφησε πριν λίγη ώρα ο πρώην πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής, Νέλσον Μαντέλα, όπως ανακοίνωσε ο νυν πρόεδρος της χώρας, Τζέικομπ Ζούμα.

Ο μαχητής κατά του καθεστώτος του Απαρτχαίντ «έφυγε» ήρεμα, στην οικία του στο Γιοχάνεσμπουργκ, έπειτα από πολύμηνη «μάχη» εναντίον λοίμωξης του αναπνευστικού συστήματος σε ηλικία 95 ετών. Αυλαία για έναν σπουδαίο αγωνιστή που ενέπνευσε ανθρωπιστικά κινήματα σε ολόκληρο τον πλανήτη.
«Χάσαμε το σπουδαιότερο γιο μας», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Ζούμα.

Ο Νέλσον Μαντέλα (Nelson Rolihlahla Mandela) γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου του 1918 στην Τράνσκεΐ της Νότιας Αφρικής και απεβίωσε στις 5 Δεκεμβρίου 2013. Δικηγόρος στο Γιοχάνεσμπουργκ, έγινε μέλος του ANC το 1944. Πήγε στο Γιοχάνεσμπουργκ επειδή οι γονείς του ήθελαν να τον παντρέψουν χωρίς να το θέλει αυτός.

Για 20 χρόνια τέθηκε επικεφαλής στη μεγάλη εκστρατεία κατά της ρατσιστικής πολιτικής της κυβέρνησης της Νότιας Αφρικής. Ήταν ο πρώτος έγχρωμος, δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος της Νότιας Αφρικής. Πριν να εκλεγεί πρόεδρος, ήταν από τους επικεφαλής του κινήματος κατά του Άπαρτχαϊντ και ενεργό μέλος του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου ANC (African National Congress). Φυλακίστηκε για 27 χρόνια από το καθεστώς των λευκών.

Ο Νέλσον Μαντέλα αποφυλακίστηκε το Φεβρουάριο του 1990, αφού ο πρόεδρος Φρεντερίκ ντε Κλερκ αναγνώρισε το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο και ανέστειλε τις εκτελέσεις. Ο Νέλσον Μαντέλα αμέσως παρότρυνε τις ξένες δυνάμεις να μην ελαττώσουν την πίεση που ασκούσαν στη νοτιοαφρικανική κυβέρνηση για συνταγματική μεταρρύθμιση. Η απελευθέρωσή του το 1990 σημάδεψε την απαρχή θεμελιακών αλλαγών στο αφρικανικό κράτος, που οδήγησαν στην πτώση του ρατσιστικού του καθεστώτος.

Έγινε ο πρώτος πρόεδρος του αφρικάνικου λαού το 1994.

Κατέκτησε το Νόμπελ Ειρήνης που το μοιράστηκε με τον Φρεντερίκ Ντε Κλερκ. 

Έχασε τον ένα γιο του από AIDS και τον άλλο σε τροχαίο ατύχημα, το 1969 (σε τροχαίο έχασε και τη δισέγγονή του, το 2010). Από τότε ο Νέλσον Μαντέλα έγινε εξαιρετικά δραστήριος κατά του AIDS. Ο ίδιος δήλωνε ότι ο μόνος τρόπος να αναδείξουμε το AIDS ως φυσιολογική ασθένεια είναι να μην το κρύβουμε και να κάνουμε τους ανθρώπους να σταματήσουν να το θεωρούν κάτι που χτυπά ορισμένα άτομα τα οποία πηγαίνουν στην κόλαση και όχι στον παράδεισο.