Οι τρεις εορταστικοί πονοκέφαλοι του Κ. Μητσοτάκη και η δύσκολη εξίσωση

Με πολλούς τρόπους προσπάθησε ο πρωθυπουργός να καταπολεμήσει την τάση των υπουργών και συνεργατών του για την εορταστική τους ξεκούραση, κι ένας από αυτούς ήταν να ορίσει την τελευταία συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου τη Δευτέρα, 23 Δεκεμβρίου, προπαραμονή Χριστουγέννων, ενώ μπορούσε να την προγραμματίσει για την Παρασκευή, 20 Δεκεμβρίου.
Ωστόσο το πρόγραμμα της συνεδρίασης «ελάφρυνε» λίγο, ώστε μερικά από τα θέματά του να μεταφερθούν στο πρώτο υπουργικό της νέας χρονιάς, που θα γίνει μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Ιανουαρίου.
Η δύσκολη εξίσωση
Η ανησυχία του Κυριάκου Μητσοτάκη αφορά στα επόμενα πολιτικά του βήματα, δηλαδή στην εφαρμογή του πολιτικού του σχεδίου για την εκλογική ανάκαμψη της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές του 2027. Σε αυτό το πεδίο, έχει τρία θέματα που πρέπει να λύσει γρήγορα και με τρόπο που θα του προσπορίσουν πολιτικά οφέλη. Δύσκολη η εξίσωση…
Το πρώτο είναι η επιλογή Προέδρου της Δημοκρατίας που θα ανταποκρίνεται στις δικές του προδιαγραφές, δηλαδή θα δυσκολέψει πολύ το «όχι» του ΠΑΣΟΚ, άρα προφανώς θα προέρχεται από το χώρο της Κεντροαριστεράς, με αποτέλεσμα οι βουλευτές του που δεν θέλουν να υπερψηφίσουν μια τέτοια υποψηφιότητα θα πρέπει από πριν να έχουν εντοπιστεί και να τους ασκηθούν πιέσεις ώστε να μην δοθεί προς τα έξω η εικόνα μιας παράταξης που κυβερνά τον τόπο, αλλά που έχει διαφορές οι οποίες δεν παραμένουν «εντός των τειχών». Κάτι τέτοιο δευτερογενώς θα έπληττε το επιχείρημα του κ. Μητσοτάκη περί πολιτικής σταθερότητας στη χώρα που εξασφαλίζει η πρωθυπουργία του.
Το δεύτερο είναι η ακρίβεια, που πλέον, παρά το ότι οι τιμές έχουν σταματήσει να αυξάνονται, μετατρέπεται ήδη σε πολιτικό πρόβλημα για την κυβέρνηση λόγω της παρατεταμένης διάρκειας του φαινομένου, που συμπαρασύρει κι άλλους, κρίσιμους δείκτες, όπως το ερώτημα αν η χώρα πορεύεται στη σωστή κατεύθυνση («στη λάθος» απαντά μια μεγάλη πλειοψηφία των ερωτωμένων στα γκάλοπ, από 65% έως 75%). Κι αυτό δε δεύτερη φάση πλήττει τον πυρήνα της πρωθυπουργικής επιχειρηματολογίας για την ανάγκη επανεκλογής της Νέας Δημοκρατίας και του ιδίου του κ. Μητσοτάκη, το 2027.
Τέλος, το τρίτο είναι τα νέα δεδομένα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Αυτό το πρόβλημα έχει δυο διαστάσεις: Η πρώτη είναι η άρνηση της Τουρκίας να μετακινηθεί έστω και κατ’ ελάχιστο από τις αναθεωρητικές της θέσεις σε ό,τι αφορά στο Αιγαίο και τις σχέσεις της με την Ελλάδα, παρά το ότι αυτές οι θέσεις σε μεγάλο βαθμό αντιστρατεύονται το Διεθνές Δίκαιο. Αυτή η στάση αναγκαστικά «παγώνει» την πολιτική προσέγγισης στην οποία επένδυσε η Ελλάδα και φαίνεται στα μάτια της κοινής γνώμης ως μια πολιτική χωρίς αποτέλεσμα. Η δεύτερη διάσταση είναι η ξαφνική αύξηση του ειδικού βάρους της Τουρκίας λόγω των εξελίξεων στη Συρία και της προνομιακής σχέσης που έχει η Άγκυρα με το νέο καθεστώς της Δαμασκού. Ακόμα η εξέλιξη αυτού του θέματος είναι απροσδιόριστη, γιατί στην εξίσωση μπαίνουν πολλές χώρες με ζωτικά ενδιαφέροντα στην περιοχή, όπως το Ισραήλ, η Αίγυπτος, το Κατάρ και βέβαια οι Ηνωμένες Πολιτείες με τη νέα τους ηγεσία που αναλαμβάνει στις 20 Ιανουαρίου.
Σκάκι
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παίζει αυτές τις ημέρες ένα «σιμουλτανέ» παιχνίδι σκάκι σε αυτές τις τρεις σκακιέρες: των θεσμών, της οικονομίας και της εξωτερικής πολιτικής. Μάλλον οι γιορτές του δεν θα είναι και τόσο ανέμελες…