Ελαιολαδο: Β. Κοζομπόλης "Τυποποιήστε και πουλήστε..."

Να παρακάμψουν τους μεσάζοντες, πουλώντας οι ίδιοι το λάδι τους στους καταναλωτές, καλεί τους παραγωγούς ο πρόεδρος της ΕΑΣ Μεσσηνίας. «Το δικό μου λάδι, δεν τους το χαρίζω 2 ευρώ. Θα το πουλήσω εγώ στον καταναλωτή. Αν συμβάλλουν σε αυτό και οι άλλοι παραγωγοί, μπορούμε μόνοι μας να το διαθέσουμε στη λιανική. Να καταφέρουμε να εξαφανίσουμε τις πωλήσεις από το ράφι. Κανένας καταναλωτής στην Ελλάδα να μην ψωνίζει λάδι από το ράφι» ήταν τα λόγια του Βασίλη Κοζομπόλη στη συζήτηση που κάναμε χθες με αφορμή το κατρακύλισμα των τιμών του προϊόντος. Και, όταν λέει να το πουλήσουν μόνοι τους, δεν εννοεί φυσικά «χύμα» σε ντενεκέ, αλλά τυποποιημένο από το συνεταιρισμό τους. Εάν ο συνεταιρισμός δεν έχει τυποποιητήριο, μπορούν να απευθυνθούν στην Ένωση.   Πώς βλέπετε την πρόταση της Εθνικής Τράπεζας, για αντιμετώπιση της κρίσης με στήριξη του πρωτογενούς τομέα και, κυρίως, του ελαιολάδου; Δείχνει το αυτονόητο, αυτό που φωνάζουμε εμείς χρόνια. Δηλαδή, ότι το προϊόν έχει δυναμική και πρέπει να θεωρείται εθνικό, γιατί πάνω του μπορεί να βασιστεί η εθνική οικονομία. Αυτή τη στιγμή, δε βουλιάζουμε μόνο εμείς ως αγρότες ελαιοπαραγωγοί, σε ατομικό ή οικογενειακό επίπεδο, αλλά η ίδια η χώρα. Το λάδι είναι προϊόν που εξάγεται, άρα χάνει εισόδημα η Ελλάδα.  Εμείς δεν έχουμε βιομηχανία. Πρωτογενή παραγωγή έχουμε, όπου τον πρώτο ρόλο παίζει το ελαιόλαδο. Η κεντρική εξουσία πρέπει να δει ότι στα χέρια της έχει χρυσάφι και το πουλάει για υποβαθμισμένο μέταλλο. Γιατί το ελληνικό λάδι μπαίνει σε σύγκριση με το ισπανικό, ενώ είναι άλλης ποιότητας;Η Ισπανία παράγει μεγάλη ποσότητα, αλλά μόνο ένα μικρό μέρος της μπορεί να συγκριθεί με το δικό μας λάδι. Εμείς, αντί να δώσουμε αξία στο προϊόν μας, το «σκοτώνουμε» μόνοι μας, βάζοντάς το στην ίδια κατηγορία με το ισπανικό ή το τυνησιακό. Η διαφορά τιμής σήμερα από την Ισπανία είναι μόνο 15-20 λεπτά προς τα πάνω, ενώ θα έπρεπε να είναι πολύ μεγαλύτερη. Το πρόβλημα είναι η προβολή;Φταίνε πολλά. Όταν υπάρξει πολιτική βούληση να δουν το θέμα, θα κάτσουμε κάτω να τα πούμε. Πιστεύω, όμως, ότι δεν υπάρχει πολιτική βούληση. Δεν μπορεί να ζητάμε χρηματοδότηση για το λάδι και να μη δίνεται, αλλά πριν δυο χρόνια να δίνει η Αγροτική άτοκο δάνειο 100 εκ. για τα καλαμπόκια, προκειμένου να πληρώσουν τους παραγωγούς. Δε συμβάλλουν οι τράπεζες, δε χρηματοδοτούν. Δίνουν άτοκα δάνεια για το καλαμπόκι, τη στιγμή που το εθνικό μας προϊόν είναι το λάδι. Φέτος η ΕΑΣ αγοράζει μόνο με 2,20;Στα 2,20 διαμορφώνεται η αγορά. Το άσχημο είναι ότι υπάρχουν και περσινά αποθέματα στις αποθήκες των παραγωγών, των συνεταιρισμών, των εμπόρων, παντού. Και ο κόσμος τώρα κινητοποιείται να το πουλήσει. Πρέπει να πάρουμε προληπτικά μέτρα, όχι ενέσεις για τον άρρωστο. Το θέμα είναι ποιος κάνει τη διαχείριση. Θα έπρεπε να γίνεται πιο συγκεντρωτικά. Με τις προτάσεις που κάνουμε τόσα χρόνια, σε αυτό προσβλέπουμε και όχι στο να κερδίσει η Ένωση εις βάρος των παραγωγών. Προσβλέπουμε σε μια αντίσταση στην κατάρρευση των τιμών, μέσα από κοινή διαχείριση του προϊόντος. Σήμερα, είναι ακόμα πιο αναγκαίο να εφαρμοστούν οι προτάσεις μας. Να υπάρχει ένας φορέας, που θα συγκεντρώνει το λάδι και θα αποφασίζει πότε θα πουλήσει και πόσο. Για να γίνει αυτό, χρειάζονται κάποια κεφάλαια, ώστε ο παραγωγός να πάρει μια προκαταβολή τουλάχιστον 2 ευρώ, για να βγάλει τα πρώτα έξοδα και να προσβλέπει σε μια εκκαθάριση που θα είναι προς όφελός του. Έχουμε εμείς τη δυνατότητα να κάνουμε κάτι τέτοιο, όταν η Μεσσηνία παράγει 30 και 40 χιλ. τόνους; Για τη συνέχεια τι εκτιμάτε;Εκτίμηση δεν μπορώ να κάνω, αλλά το δικό μου λάδι, σε προσωπικό επίπεδο, δεν τους το χαρίζω 2 ευρώ. Θα το πουλήσω εγώ. Αν συμβάλλουν σε αυτό και οι άλλοι παραγωγοί, μπορούμε μόνοι μας να το διαθέσουμε στη λιανική. Να καταφέρουμε να εξαφανίσουμε τις πωλήσεις από το ράφι. Κανένας καταναλωτής στην Ελλάδα να μην ψωνίζει λάδι από το ράφι. Να μην το παίρνει 4 και 5 ευρώ από το σούπερ μάρκετ, αλλά 3 από τον παραγωγό. Να τυποποιηθεί το λάδι του παραγωγού με δοχείο της Ένωσης και να μπει επάνω η ετικέτα του, που θα λέει ότι τυποποιήθηκε από την Ένωση για λογαριασμό του τάδε. Να το πάει ο κάθε παραγωγός επώνυμα να το πουλήσει. Εγώ σκέφτομαι να βγάλω άδεια και να πηγαίνω στις λαϊκές αγορές να πουλάω το δικό μου τυποποιημένο. Πρέπει να αντισταθούμε και να πάμε το λάδι στον καταναλωτή εμείς οι ίδιοι, χωρίς τους μεσάζοντες. Τυποποιημένο και επώνυμο. Η Ένωση έχει τη δυνατότητα να προσφέρει αυτό το πράγμα και οι πρωτοβάθμιοι συνεταιρισμοί που έχουν τυποποίηση. Το δικό μου λάδι το πουλάω τυποποιημένο από το συνεταιρισμό μου. Στην Αβία το κάνουμε χρόνια, τα λάδια μας δεν τα πουλάμε ποτέ «χύμα». Όποιος παραγωγός θέλει, η Ένωση θα τον στηρίξει. Φορτώνουμε τα αγροτικά μας και πάμε και το πουλάμε. Εγώ, άμεσα, άλλο πιο «πυροσβεστικό» μέτρο δε βλέπω. Πουλάμε εμείς το λάδι μας και καρπωνόμαστε εμείς το κέρδος. Για να το κάνει αυτό ο παραγωγός, απαιτείται κάποια διαδικασία;Υπάρχει σχετική νομοθεσία και ο συνεταιρισμός κόβει δελτίο παροχής υπηρεσιών για τα έξοδα τυποποίησης. Μπορεί να το κάνει ο παραγωγός με το ΑΦΜ και τα στοιχεία του, με μια αυτοκόλλητη ετικέτα πάνω στο δοχείο κ.λπ. Ανώνυμο δε μπορεί το πουλάει. Αλλά για να γίνει αυτό, πρέπει να κουραστούμε κι εμείς λίγο, να κινηθούμε. Δεn μπορούμε να περιμένουμε να πέσει το μάννα από τον ουρανό. Της Μαρίας Νίκα

Β. Κοζομπόλης