Τι μπορεί να συμβεί στην κυβέρνηση τον Σεπτέμβρη ή από το Σεπτέμβρη και μετά…!!!

Του Αλέξη ΠαπαχελάΕμείς οι δημοσιογράφοι βιαζόμαστε να γίνουμε προφήτες και, όπως είναι φυσικό, πέφτουμε συνήθως έξω.
Αντηχούν ακόμη στα αυτιά μου περισπούδαστες διαπιστώσεις του τύπου «ο Καραμανλής πάει για τρίτη τετραετία» ή «ο Παπανδρέου τους καθάρισε όλους, θα είναι παντοδύναμος». Ολες οι προβλέψεις έλιωσαν μέσα στο καμίνι της πολιτικής και της σκληρής πραγματικότητας, ειδικά των τελευταίων ετών.
Τώρα, λοιπόν, έχουμε αρχίσει τις προφητείες για το πόσο θα κρατήσει η σημερινή κυβέρνηση. «Κυβέρνηση θέρους» λέει ο ένας, «κυβέρνηση ενός έτους μέχρι τις ευρωεκλογές» λέει ο άλλος.
«Κανείς δεν μπορεί να ξέρει» είναι προφανώς η σωστή απάντηση, γιατί το μόνο που μπορούμε να δούμε είναι ποιοι είναι οι παράγοντες οι οποίοι θα επηρεάσουν τη βιωσιμότητα αυτής της κυβέρνησης.

Πρώτος και βασικός παράγων, όσο και αν τον υποτιμούμε, είναι η δυναμική των προσωπικών σχέσεων της ηγετικής κυβερνητικής ομάδας. Αν οι σχέσεις μεταξύ Ευάγγελου Βενιζέλου και Γιάννη Στουρνάρα και κατ’ επέκταση ανάμεσα στον Αντώνη Σαμαρά και τον Βενιζέλο στραβώσουν με την πρώτη δύσκολη διαπραγμάτευση, τα πράγματα θα είναι οριακά. Ο κ. Σαμαράς δεν έχει περιθώρια για «τσαλάκωμα» από τον κ. Βενιζέλο.

Δεύτερος κρίσιμος παράγων είναι η μεταβλητή που λέγεται εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Προσωπικοί εγωισμοί και συγκρούσεις μπορεί να τινάξουν την κυβέρνηση στον αέρα αν κάποιος τραβήξει το σχοινί λίγο πιο άγαρμπα από όσο πρέπει. Και το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα είναι ένα ΠΑΣΟΚ το οποίο θα διαλυθεί λόγω διαφόρων άρρωστων «εγώ».

Τρίτος παράγων είναι βεβαίως η στάση που θα τηρήσουν οι εταίροι και δανειστές μας. Αν για κάποιο λόγο αποφασίσουν το φθινόπωρο ότι θα «τραβήξουν το καλώδιο» ζητώντας νέα μέτρα ύψους 4 δισ. ευρώ, το μέλλον της κυβέρνησης θα καταστεί αυτομάτως αβέβαιο, αν όχι σκοτεινό. Κάτι τέτοιο δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα. Δεν μπορούμε, όμως, να ξέρουμε αν κάποιες δυσκολίες κρύβονται κάτω από το χαλί ενόψει των γερμανικών εκλογών του Σεπτεμβρίου και επίσης δεν μπορούμε να μαντέψουμε πού το πάει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αν δηλαδή για κάποιο λόγο θέλει να απαγκιστρωθεί από το ελληνικό πρόγραμμα. Θα βρεθούμε σε ένα οριακό, κομβικό σημείο μετά τον Σεπτέμβριο, αυτό είναι το μόνο βέβαιο. Εως τότε οι προβλέψεις όλων μας μάλλον θα πρέπει να διαβάζονται σαν ένα ευχάριστο καλοκαιρινό ανάγνωσμα
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ