....τη διετία 2008-2009 προστέθηκε χρέος 57 δισ. ευρώ, σχεδόν τριπλάσιο απ' ό,τι συνήθως.....
Η τελευταία του φωτογραφία είναι από «παπαράτσο». Σε μικρό αεροσκάφος, σε θέση δίπλα στο παράθυρο. Με καπέλο τζόκεϊ, με κλήση προς τα μάτια και κεφάλι σκυμμένο, σκεπτικό ή μισοκοιμισμένο.
Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής αποφεύγει τις αναμνηστικές φωτογραφίες. Τα Σαββατοκύριακα της ανάπαυλας και της οικογενειακής θαλπωρής περνάνε «σεμνά και ταπεινά» στα ρεπορτάζ των εφημερίδων ή στο ίντερνετ. Συνήθως περιγράφουν μια ήσυχη παρέα σε μια ταβέρνα, κάποιους όχι πάντα επώνυμους φίλους, μια γενικώς ανθρώπινη έξοδο, απόλυτα συντονισμένη με την εποχή, μακριά από οποιαδήποτε χλιδή.
Η αλήθεια είναι πως ακόμα κι όταν κρατούσε το τιμόνι της χώρας, κανείς δεν βρέθηκε να χαλάσει αυτό το προφίλ, του οικείου και χαλαρού. Και μπορεί κι έτσι να ΄ναι.
Ο Κώστας Καραμανλής κυβέρνησε τη χώρα από τον Μάρτη του 2004 έως τον Οκτώβρη του 2009. Από την είσοδο της χώρας στην ΟΝΕ ως το 2007, κάθε χρόνο, το χρέος αυξανόταν λιγότερο απ' ό,τι το ΑΕΠ. Σύμφωνα με ρεπορτάζ, τη διετία 2008-2009 προστέθηκε χρέος 57 δισ. ευρώ, σχεδόν τριπλάσιο απ' ό,τι συνήθως. Την ίδια στιγμή το ΑΕΠ παρέμεινε στάσιμο εξαιτίας της ύφεσης. Έτσι το δημόσιο χρέος άρχισε να αυξάνεται ως ποσοστό του ΑΕΠ και διογκώθηκε σε σημείο που η χώρα βρέθηκε εκτός αγορών. Η διόγκωση του χρέους κατά 23 δισ. ευρώ το 2008 ήταν συγκρίσιμη με ό,τι έγινε και σε άλλες χώρες που δόθηκαν πακέτα διάσωσης, η εκτόξευσή του όμως το 2009, κατά 34 δισ. ευρώ, έβαλε την ταφόπλακα στην ελληνική οικονομία όπως εκείνη την εποχή την βιώναμε. Σήμανε το τέλος εποχής.
Όμως στον καιρό της περισυλλογής και του κομματικού διαλογισμού, αρθρογράφοι, αναλυτές, οικονομολόγοι, δημοσιογράφοι, καφενόβιοι, τραπέζια φίλων και γνωστών, στο δρόμο, στο ταξί, παντού, στο ραδιόφωνο, όλοι μιλούν για τα δύο εθνικά λάθη: τον Ανδρέα Παπανδρέου, ως τον πρωτομάστορα της διαπλοκής - αρχιερέα της μίζας και τον Κώστα Σημίτη, τον «λογιστή» που κάλυψε τον Άκη και υπέγραψε με πλαστά στοιχεία την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Δημαγωγοί πασόκοι που ένα πράγμα λογάριαζαν μονάχα: τη μάσα και να την βγάλουν καθαρή. Αυτοί και η παρέα τους. Ο Ανδρέας Παπανδρέου πέθανε το 1996 και ο Κώστας Σημίτης ήταν πρωθυπουργός μέχρι το 2004. Μεσολαβεί ένα κενό συλλογικής μνήμης, με την αμέριστη πάντα βοήθεια τύπου και πολιτικών, για να επανέλθει το γαϊτανάκι της απόδοσης ευθυνών στους κυβερνήτες, μετά τον Σεπτέμβριο του ΄09, με Γιώργο Παπανδρέου, Λουκά Παπαδήμο και Ευάγγελο Βενιζέλο να κατηγορούνται για όλον τον πολιτικό και Ποινικό Κώδικα.
Στις μέρες μας ακούγονται σοβαρές κατηγορίες για τον Μιχάλη Λιάπη, τον ΄Αγγελο Φιλιππίδη, τον Πάνο Καμένο, τον Γεράσιμο Γιακουμάτο, τον Χάρη Τομπούλογλου και άλλους της επέλασης των σεμνών και ταπεινών. Την ευγενή μακαριότητα, όμως, του κατοίκου της Ραφήνας, ουδείς σκέφτηκε να διαταράξει, κάνοντας -έστω- μια απλή μνεία του ονόματός του.
Η τελευταία του φωτογραφία είναι από «παπαράτσο». Σε μικρό αεροσκάφος, σε θέση δίπλα στο παράθυρο. Με καπέλο τζόκεϊ, με κλήση προς τα μάτια και κεφάλι σκυμμένο, σκεπτικό ή μισοκοιμισμένο.Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής αποφεύγει τις αναμνηστικές φωτογραφίες. Τα Σαββατοκύριακα της ανάπαυλας και της οικογενειακής θαλπωρής περνάνε «σεμνά και ταπεινά» στα ρεπορτάζ των εφημερίδων ή στο ίντερνετ. Συνήθως περιγράφουν μια ήσυχη παρέα σε μια ταβέρνα, κάποιους όχι πάντα επώνυμους φίλους, μια γενικώς ανθρώπινη έξοδο, απόλυτα συντονισμένη με την εποχή, μακριά από οποιαδήποτε χλιδή.
Η αλήθεια είναι πως ακόμα κι όταν κρατούσε το τιμόνι της χώρας, κανείς δεν βρέθηκε να χαλάσει αυτό το προφίλ, του οικείου και χαλαρού. Και μπορεί κι έτσι να ΄ναι.
Ο Κώστας Καραμανλής κυβέρνησε τη χώρα από τον Μάρτη του 2004 έως τον Οκτώβρη του 2009. Από την είσοδο της χώρας στην ΟΝΕ ως το 2007, κάθε χρόνο, το χρέος αυξανόταν λιγότερο απ' ό,τι το ΑΕΠ. Σύμφωνα με ρεπορτάζ, τη διετία 2008-2009 προστέθηκε χρέος 57 δισ. ευρώ, σχεδόν τριπλάσιο απ' ό,τι συνήθως. Την ίδια στιγμή το ΑΕΠ παρέμεινε στάσιμο εξαιτίας της ύφεσης. Έτσι το δημόσιο χρέος άρχισε να αυξάνεται ως ποσοστό του ΑΕΠ και διογκώθηκε σε σημείο που η χώρα βρέθηκε εκτός αγορών. Η διόγκωση του χρέους κατά 23 δισ. ευρώ το 2008 ήταν συγκρίσιμη με ό,τι έγινε και σε άλλες χώρες που δόθηκαν πακέτα διάσωσης, η εκτόξευσή του όμως το 2009, κατά 34 δισ. ευρώ, έβαλε την ταφόπλακα στην ελληνική οικονομία όπως εκείνη την εποχή την βιώναμε. Σήμανε το τέλος εποχής.
Όμως στον καιρό της περισυλλογής και του κομματικού διαλογισμού, αρθρογράφοι, αναλυτές, οικονομολόγοι, δημοσιογράφοι, καφενόβιοι, τραπέζια φίλων και γνωστών, στο δρόμο, στο ταξί, παντού, στο ραδιόφωνο, όλοι μιλούν για τα δύο εθνικά λάθη: τον Ανδρέα Παπανδρέου, ως τον πρωτομάστορα της διαπλοκής - αρχιερέα της μίζας και τον Κώστα Σημίτη, τον «λογιστή» που κάλυψε τον Άκη και υπέγραψε με πλαστά στοιχεία την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Δημαγωγοί πασόκοι που ένα πράγμα λογάριαζαν μονάχα: τη μάσα και να την βγάλουν καθαρή. Αυτοί και η παρέα τους. Ο Ανδρέας Παπανδρέου πέθανε το 1996 και ο Κώστας Σημίτης ήταν πρωθυπουργός μέχρι το 2004. Μεσολαβεί ένα κενό συλλογικής μνήμης, με την αμέριστη πάντα βοήθεια τύπου και πολιτικών, για να επανέλθει το γαϊτανάκι της απόδοσης ευθυνών στους κυβερνήτες, μετά τον Σεπτέμβριο του ΄09, με Γιώργο Παπανδρέου, Λουκά Παπαδήμο και Ευάγγελο Βενιζέλο να κατηγορούνται για όλον τον πολιτικό και Ποινικό Κώδικα.
Στις μέρες μας ακούγονται σοβαρές κατηγορίες για τον Μιχάλη Λιάπη, τον ΄Αγγελο Φιλιππίδη, τον Πάνο Καμένο, τον Γεράσιμο Γιακουμάτο, τον Χάρη Τομπούλογλου και άλλους της επέλασης των σεμνών και ταπεινών. Την ευγενή μακαριότητα, όμως, του κατοίκου της Ραφήνας, ουδείς σκέφτηκε να διαταράξει, κάνοντας -έστω- μια απλή μνεία του ονόματός του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα