ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ...
απο τον ΦΕΛΝΙΚΟ
στο MATRIX24
Αφού εκθείασαν τα γαλλικά του Βενιζέλου, που μεταξύ μας είναι λίγο καλύτερα από τα αγγλικά του. Αφού θαύμασαν την ενασχόληση του ανδρός με την ποίηση, που μεταξύ μας είναι κατά τι μεγαλύτερη από την αφοσίωσή του στην υφαντουργία. Αφού είπαν και έγραψαν πολλά για την ευστοχία του να παρομοιάσει τον Γ. Παπανδρέου με τον Υδραίο στρατηγό του Εγγονόπουλου που βρέθηκε στη Λάρισα -μάλιστα κάποιοι περισπούδαστοι αναλυτές έφτασαν στο σημείο να μας εξηγούν γιατί ο Γιώργος είναι ο (ξεπεσμένος!!!) στρατηγός, η Λάρισα η ΔΗΜΑΡ και η Ύδρα το ΠΑΣΟΚ-ελιά. Κι αφού μας ζάλισαν τα ούμπαλα με τον «Μπολιβάρ» που, μεταξύ μας, πολύ αμφιβάλλω αν οι περισσότεροι το έχουν διαβάσει, ήρθε η ώρα που ο Βενιζέλος την έκανε γυριστή και τους άφησε όλους ξερούς.
Μιλώντας χθες στο thetoc της φίλης μου της Έλλης Στάη είπε ότι αποτελεί αυθαίρετη δημοσιογραφική ερμηνεία η συσχέτιση του Γιώργου Παπανδρέου με τον στρατηγό του Εγγονόπουλου. Ανοίγω εδώ μια παρένθεση: είδατε συνάδελφοι τι παθαίνει όποιος εμπιστεύεται τον Βενιζέλο και τους διερμηνείς συνεργάτες του; Κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να γίνει ρόμπα. Άντε τώρα να τους ζητήσετε τα ρέστα. Εγώ φυσικά σας δικαιολογώ επειδή οι περισσότεροι δεν ξέρετε ότι το όνομα του Βενιζέλου δεν είναι το πραγματικό. Δεν τον λένε Βαγγέλη, αλλά ...Ρίζο, και τούτο επειδή στην περίπτωσή του ισχύει το γνωστό: «εμένα με λένε Ρίζο κι όπως θέλω τα γυρίζω». Κλείνει η παρένθεση.
Μάλιστα ο αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως προχώρησε και ένα βήμα παραπέρα λέγοντας ότι ίσως είναι αυτός ο Υδραίος στρατηγός λόγω του ότι υφίσταται πολλά!!! Καλώς τονε τον ποιητή. Τώρα έμαθε, ο κύριος Ευάγγελος, ότι η ερώτηση στον στρατηγό, για το τι γύρευε στη Λάρισα αυτός ένας Υδραίος, δεν ήταν επιτίμηση, αλλά έπαινος. Τώρα έμαθε για τον θαυμασμό του Εγγονόπουλου στον Οδυσσέα Ανδρούτσο; Τώρα πληροφορήθηκε ότι το ποίημα γράφτηκε στη γερμανική Κατοχή και σ' αυτό περιέχονται και αυτοαναφορές του ποιητή;
Έπρεπε να του πει κάποιος, που διάβασε το άρθρο μου της Τρίτης (29/4), γιατί αυτό λένε οι πληροφορίες μου και είναι πολύ καλές, ότι «ξέρεις Βαγγέλη δεν είναι έτσι όπως τα είπες με τον στρατηγό του Εγγονόπουλου»; Έπρεπε να γράψω εγώ 3.000 λέξεις γιατί διάλεξε λάθος στίχο για να επιτεθεί στον Παπανδρέου και για το πως αναλύει η λογοτεχνική κριτική τον «Μπολιβάρ»;
Έπρεπε εγώ να ξενυχτήσω γράφοντας, κι αυτός να χάσει απ' τον πολύτιμο χρόνο του διαβάζοντας, ότι ο Εγγονόπουλος στο πρόσωπο του στρατηγού (Μπολιβάρ και Ανδρούτσου) υμνεί τον άνθρωπο που τα έβαλε με το πολιτικό κατεστημένο, τη διαφθορά και την υποκριτική λατρεία του «έθνους»;
Έπρεπε να καταφύγω στην Koudacki για να συνειδητοποιήσει ο Βενιζέλος πως στο ποίημα κυριαρχεί η άποψη του Εγγονόπουλου ότι οι θυσίες των Ελλήνων εξυπηρετούσαν κυρίως το παρασιτικό σινάφι των πολιτικών της χώρας, οι οποίοι αμέτοχοι από το πεδίο της μάχης απολάμβαναν ποικιλοτρόπως τα οφέλη της εξουσίας;
Έπρεπε πρώτα να πει την παρόλα του και μετά να μάθει πως ο πόλεμος του «στρατηγού» ήταν για το έθνος, που ενώ θα έπρεπε να αποτελεί μια ιερή αξία, γίνεται στα χέρια των πολιτικών και των δυνατών εν γένει, μέσο χειραγώγησης και κάποτε φανατισμού των πολιτών, οι οποίοι αδυνατούν να διακρίνουν ότι για τους ιθύνοντες όλο αυτό δεν είναι παρά ένα κενό γράμμα, που το χρησιμοποιούν μόνο για να πλουτίζουν και ν’ απολαμβάνουν τα οφέλη της δύναμης που τους χαρίζει η θέση τους;
Έπρεπε η υπερρεαλιστική γραφή να του γίνει μασημένη τροφή για να αντιληφθεί την προσπάθεια του ποιητή, δια μέσου του «Μπολιβάρ», να αιτηθεί μια δικαιότερη πολιτεία, με τους πολίτες απαλλαγμένους από την παρασιτική παρουσία του σαθρού πολιτικού συστήματος.
Έπρεπε να του το πει κάποιος για να μάθει πως με την αινιγματική ερώτηση προς τον υποτιθέμενο Υδραίο στρατηγό, αναρωτιέται ο ίδιος ο ποιητής σχετικά με την πρόθεσή του να εμπλακεί σ’ ένα θέμα δύσκολα διαχειρίσιμο, όπως είναι η διεκδίκηση μιας ελευθερίας πληρέστερης και ουσιαστικότερης απ’ τη συνήθως εννοούμενη εθνική ανεξαρτησία.
Κι αφού τα έμαθε, έστω και αργά, όλα αυτά, έπρεπε να εμφανιστεί στην φίλη μου την Έλλη σαν ...Ρίζος και να διεκδικήσει να είναι αυτός ο Υδραίος στρατηγός; Τι φοβήθηκε; Μήπως τα παράσημα, που καρφιτσώνει, με τους στίχους του ο Εγγονόπουλος, στον στρατηγό, τα πάρει ο Παπανδρέου; Ειλικρινά τέτοιο (πολιτικό στριφο)γύρισμα ανδρός θα το ζήλευαν ακόμη και οι Σούφι της Ανατολής...
απο τον ΦΕΛΝΙΚΟ
στο MATRIX24
Αφού εκθείασαν τα γαλλικά του Βενιζέλου, που μεταξύ μας είναι λίγο καλύτερα από τα αγγλικά του. Αφού θαύμασαν την ενασχόληση του ανδρός με την ποίηση, που μεταξύ μας είναι κατά τι μεγαλύτερη από την αφοσίωσή του στην υφαντουργία. Αφού είπαν και έγραψαν πολλά για την ευστοχία του να παρομοιάσει τον Γ. Παπανδρέου με τον Υδραίο στρατηγό του Εγγονόπουλου που βρέθηκε στη Λάρισα -μάλιστα κάποιοι περισπούδαστοι αναλυτές έφτασαν στο σημείο να μας εξηγούν γιατί ο Γιώργος είναι ο (ξεπεσμένος!!!) στρατηγός, η Λάρισα η ΔΗΜΑΡ και η Ύδρα το ΠΑΣΟΚ-ελιά. Κι αφού μας ζάλισαν τα ούμπαλα με τον «Μπολιβάρ» που, μεταξύ μας, πολύ αμφιβάλλω αν οι περισσότεροι το έχουν διαβάσει, ήρθε η ώρα που ο Βενιζέλος την έκανε γυριστή και τους άφησε όλους ξερούς.
Μιλώντας χθες στο thetoc της φίλης μου της Έλλης Στάη είπε ότι αποτελεί αυθαίρετη δημοσιογραφική ερμηνεία η συσχέτιση του Γιώργου Παπανδρέου με τον στρατηγό του Εγγονόπουλου. Ανοίγω εδώ μια παρένθεση: είδατε συνάδελφοι τι παθαίνει όποιος εμπιστεύεται τον Βενιζέλο και τους διερμηνείς συνεργάτες του; Κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να γίνει ρόμπα. Άντε τώρα να τους ζητήσετε τα ρέστα. Εγώ φυσικά σας δικαιολογώ επειδή οι περισσότεροι δεν ξέρετε ότι το όνομα του Βενιζέλου δεν είναι το πραγματικό. Δεν τον λένε Βαγγέλη, αλλά ...Ρίζο, και τούτο επειδή στην περίπτωσή του ισχύει το γνωστό: «εμένα με λένε Ρίζο κι όπως θέλω τα γυρίζω». Κλείνει η παρένθεση.
Μάλιστα ο αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως προχώρησε και ένα βήμα παραπέρα λέγοντας ότι ίσως είναι αυτός ο Υδραίος στρατηγός λόγω του ότι υφίσταται πολλά!!! Καλώς τονε τον ποιητή. Τώρα έμαθε, ο κύριος Ευάγγελος, ότι η ερώτηση στον στρατηγό, για το τι γύρευε στη Λάρισα αυτός ένας Υδραίος, δεν ήταν επιτίμηση, αλλά έπαινος. Τώρα έμαθε για τον θαυμασμό του Εγγονόπουλου στον Οδυσσέα Ανδρούτσο; Τώρα πληροφορήθηκε ότι το ποίημα γράφτηκε στη γερμανική Κατοχή και σ' αυτό περιέχονται και αυτοαναφορές του ποιητή;
Έπρεπε να του πει κάποιος, που διάβασε το άρθρο μου της Τρίτης (29/4), γιατί αυτό λένε οι πληροφορίες μου και είναι πολύ καλές, ότι «ξέρεις Βαγγέλη δεν είναι έτσι όπως τα είπες με τον στρατηγό του Εγγονόπουλου»; Έπρεπε να γράψω εγώ 3.000 λέξεις γιατί διάλεξε λάθος στίχο για να επιτεθεί στον Παπανδρέου και για το πως αναλύει η λογοτεχνική κριτική τον «Μπολιβάρ»;
Έπρεπε εγώ να ξενυχτήσω γράφοντας, κι αυτός να χάσει απ' τον πολύτιμο χρόνο του διαβάζοντας, ότι ο Εγγονόπουλος στο πρόσωπο του στρατηγού (Μπολιβάρ και Ανδρούτσου) υμνεί τον άνθρωπο που τα έβαλε με το πολιτικό κατεστημένο, τη διαφθορά και την υποκριτική λατρεία του «έθνους»;
Έπρεπε να καταφύγω στην Koudacki για να συνειδητοποιήσει ο Βενιζέλος πως στο ποίημα κυριαρχεί η άποψη του Εγγονόπουλου ότι οι θυσίες των Ελλήνων εξυπηρετούσαν κυρίως το παρασιτικό σινάφι των πολιτικών της χώρας, οι οποίοι αμέτοχοι από το πεδίο της μάχης απολάμβαναν ποικιλοτρόπως τα οφέλη της εξουσίας;
Έπρεπε πρώτα να πει την παρόλα του και μετά να μάθει πως ο πόλεμος του «στρατηγού» ήταν για το έθνος, που ενώ θα έπρεπε να αποτελεί μια ιερή αξία, γίνεται στα χέρια των πολιτικών και των δυνατών εν γένει, μέσο χειραγώγησης και κάποτε φανατισμού των πολιτών, οι οποίοι αδυνατούν να διακρίνουν ότι για τους ιθύνοντες όλο αυτό δεν είναι παρά ένα κενό γράμμα, που το χρησιμοποιούν μόνο για να πλουτίζουν και ν’ απολαμβάνουν τα οφέλη της δύναμης που τους χαρίζει η θέση τους;
Έπρεπε η υπερρεαλιστική γραφή να του γίνει μασημένη τροφή για να αντιληφθεί την προσπάθεια του ποιητή, δια μέσου του «Μπολιβάρ», να αιτηθεί μια δικαιότερη πολιτεία, με τους πολίτες απαλλαγμένους από την παρασιτική παρουσία του σαθρού πολιτικού συστήματος.
Έπρεπε να του το πει κάποιος για να μάθει πως με την αινιγματική ερώτηση προς τον υποτιθέμενο Υδραίο στρατηγό, αναρωτιέται ο ίδιος ο ποιητής σχετικά με την πρόθεσή του να εμπλακεί σ’ ένα θέμα δύσκολα διαχειρίσιμο, όπως είναι η διεκδίκηση μιας ελευθερίας πληρέστερης και ουσιαστικότερης απ’ τη συνήθως εννοούμενη εθνική ανεξαρτησία.
Κι αφού τα έμαθε, έστω και αργά, όλα αυτά, έπρεπε να εμφανιστεί στην φίλη μου την Έλλη σαν ...Ρίζος και να διεκδικήσει να είναι αυτός ο Υδραίος στρατηγός; Τι φοβήθηκε; Μήπως τα παράσημα, που καρφιτσώνει, με τους στίχους του ο Εγγονόπουλος, στον στρατηγό, τα πάρει ο Παπανδρέου; Ειλικρινά τέτοιο (πολιτικό στριφο)γύρισμα ανδρός θα το ζήλευαν ακόμη και οι Σούφι της Ανατολής...
Αναρτήθηκε από alzap
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα