Επειδή η λήθη οδηγεί σε τύφλωση... Μην λέμε μετά ότι δεν τα ξέραμε...

Αυτοί κατέστρεψαν την χώρα....Και μας...κυβερνούν ακόμα....Με τις....πλάτες του Ευάγγελου... 

ΨΗΦΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ...

Η Ελλάδα και οι Έλληνες βιώνουν, εδώ και τέσσερα χρόνια, μια πολύ σκληρή πραγματικότητα, για την οποία κανένας δεν ήταν προετοιμασμένος στη χώρα, αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωζώνη, οι χώρες-μέλη των οποίων ήταν πολύ πιθανό να επηρεαστούν από μια μεγάλη κρίση που θα ξεσπούσε στη χώρα.
Η κρίση που ξέσπασε στην Ελλάδα, αντιμετωπίστηκε από το εγχώριο πολιτικό σύστημα, από τα κυρίαρχα ΜΜΕ και τους πολίτες, αποκλειστικά εκ του αποτελέσματος και αυτό είναι το πιο απογοητευτικό.
Κανένας, σχεδόν, δεν ασχολήθηκε με τα αίτια της κρίσης, ώστε να αντιμετωπιστούν και να μη ξαναβρεθούμε στο ίδιο σημείο.
Όλοι αντέδρασαν ως εάν η κρίση δεν είχε υπόβαθρο, ως να ξέσπασε ξαφνικά, μια στιγμή, εξαιτίας κάποιου λάθους ή κάποιων λαθών της τότε κυβέρνησης, τα οποία αν είχαν αποφευχθεί, δεν θα είχε ξεσπάσει η κρίση.
Και, γι αυτό, αναζητήθηκαν αποδιοπομπαίοι τράγοι, στους οποίου καταλογίσθηκε αποκλειστικά η ευθύνη για όλα τα δεινά που άρχισαν να βιώνουν οι πολίτες αυτής της χώρας.
Και επειδή κανένας, σχεδόν, δεν ασχολήθηκε με τα αίτια της κρίσης, εκείνοι που δημιούργησαν τα αίτια, έμειναν στο απυρόβλητο και απολαμβάνουν μέχρι και σήμερα την ηρεμία τους στη Ραφήνα ή στις Ιταλικές Άλπεις ή και σε κάποια χωριά της Ελλάδας,

αναμένοντας να κληθούν ως σωτήρες της χώρας, αναλαμβάνοντας το ύπατο αξίωμα, σε ένδειξη, προφανώς, αναγνώρισης του έργου τους, εκείνου που δημιούργησε όλες τις προϋποθέσεις για την καταστροφή της χώρας.
Από τους λίγους που ασχολήθηκαν με τα αίτια, έστω και με μεγάλη καθυστέρηση, είναι η «Καθημερινή» (όταν ξέσπασε η κρίση και εκείνη είχε ακολουθήσει τον συρμό) και συμμετείχε στο παιχνίδι απαλλαγής της κυρίαρχης οικονομικής τάξης του πολιτικού προσωπικού που δεν ήταν της αρεσκείας της, ίσως επειδή το συγκεκριμένο προσωπικό απλά συνεργαζόταν μαζί της, όπως και με άλλες κοινωνικές κατηγορίες και δεν τελούσε υπό τον έλεγχό της ή, τουλάχιστον, υπό τον απόλυτο έλεγχό της.
Δημοσιεύουμε το τμήμα που αφορά την περίοδο Απρίλιος 2009-Οκτώβριος 2009, περίοδο κατά την οποία η κρίση είχε κάνει την εμφάνισή της, αλλά οι τότε κυβερνώντες ήταν αμέριμνοι και καθησύχαζαν τους πάντες, μετερχόμενοι κάθε είδους ψεύδος, ενώ η κατάρρευση της οικονομίας είχε αρχίσει. Στο τμήμα αυτό γίνεται αναφορά και στην περίφημη φράση «λεφτά υπάρχουν» και πως αυτή στρεβλώθηκε.

“Tον Απρίλιο του 2009, η ελληνική οικονομία μπαίνει σε επιτήρηση άλλη μία φορά για υπερβολικό έλλειμμα. «Μας έδωσαν το φθινόπωρο του 2008 έναν προϋπολογισμό που προέβλεπε έλλειμμα για το 2009, 1,8%. Τον πρώτο κιόλας μήνα είχε ξεπεράσει το 3% του ΑΕΠ και τον Απρίλιο το έλλειμμα ήταν πάνω από 5%, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας» θυμάται ο αρμόδιος Επίτροπος Χοακίν Αλμούνια.

Στις 25 Ιουνίου, ο I. Παπαθανασίου παρουσιάζει τη νέα δέσμη μέτρων, που συνίσταται αποκλειστικά σε αυξήσεις φόρων, μεταξύ των οποίων ο ΕΦΚ στα καύσιμα, τα ποτά και τα τσιγάρα, οι φόροι στα κέρδη των λαχείων, τα τέλη κινητής τηλεφωνίας, σκαφών και οχημάτων μεγάλου κυβισμού. Η συνολική αξία του πακέτου ήταν 1% του ΑΕΠ, τα 3/4 του οποίου, όπως σημειώνουν οι υπηρεσίες της Κομισιόν, είναι μη μόνιμου αλλά πυροσβεστικού χαρακτήρα.

Στην Κομισιόν τα μέτρα αυτά αντιμετωπίζονται με δυσπιστία και ο επίτροπος αρμόδιος για Οικονομικές Υποθέσεις Χοακίν Αλμούνια παρουσιάζει μια έκθεση στις 2 Ιουλίου, όπου προειδοποιεί πως εάν δεν υιοθετηθούν άμεσα οι προτάσεις της, το έλλειμμα θα ξεπεράσει το 10%. Η έκθεση αυτή που θα φτάσει και στην ελληνική Βουλή εκτιμά ότι τα μέτρα που έχει λάβει η κυβέρνηση Καραμανλή «δεν φαίνεται να επαρκούν για να επαναφέρουν το έλλειμμα κοντά» στον στόχο του 3,7% του ΑΕΠ το 2009, «ιδιαίτερα δεδομένης της επιδεινούμενης κατάστασης των μακροοικονομικών προοπτικών της ελληνικής οικονομίας». Τα στοιχεία του α΄ τριμήνου, σημειώνει η Κομισιόν, προμηνύουν επιδόσεις ανάπτυξης χειρότερες από τις προγνώσεις της ελληνικής κυβέρνησης. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι στην εαρινή της πρόβλεψη για την Ελλάδα, που δεν συμπεριλάμβανε τα μέτρα του Ιουνίου, η Κομισιόν τοποθετούσε το έλλειμμα του 2009 μόλις στο 5,1% του ΑΕΠ.

Εκθεση του ΔΝΤ

Τον Αύγουστο του 2009 το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην ετήσια του έκθεση «Αρθρο ΙV», που κάνει για όλες τις χώρες, αποφασίζει και αυτό με τη σειρά του να χτυπήσει το καμπανάκι με τον πιο ηχηρό τρόπο. Ο Ολλανδός εισηγητής της έκθεσης Μπομπ Τράα, ειδικός σε στατιστικά θέματα χρέους, αναφέρει μεταξύ των άλλων προβλημάτων της οικονομίας το συνεχές αυξανόμενο χρέος της χώρας, την απώλεια ανταγωνιστικότητας και το μεγάλο έλλειμμά της.

Οταν στο υπουργείο Οικονομικών βλέπουν το προσχέδιο της έκθεσης αντιδρούν έντονα και ζητούν να μη δημοσιευθεί ό,τι αρνητικό υπάρχει σχετικά με την Ελλάδα και την αδυναμία της να βγει στις αγορές, καθώς και ό,τι σχετιζόταν με το ρίσκο της μετάδοσης της ελληνικής κρίσης στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης (τα δύο μόνα στοιχεία που είχε δικαίωμα η Ελλάδα να παρέμβει). Οντως η έκθεση βγαίνει με μερικές αναφορές σβησμένες. Ομως και γι’ αυτούς που δεν ήταν εξοικειωμένοι με τις εκθέσεις του ΔΝΤ, ο Τράα δημοσιεύει και μία συμπληρωματική που μάλλον δεν αντιλαμβάνεται το υπουργείο Οικονομικών. Γιατί εκεί αναφέρεται ξεκάθαρα ότι «αν η Ελλάδα ήταν εταιρεία, θα ήταν χρεοκοπημένη» καθώς τα έξοδά της ήταν κατά 51 δισ. περισσότερα από τα έσοδα.

Στο Eurogroup

Στις 2 Σεπτεμβρίου, στο τραπέζι του Eurogroup βάζουν μια καταληκτική ημερομηνία για τις 24 Οκτωβρίου, που η χώρα μας θα παρουσιάσει μέτρα διαρθρωτικών αλλαγών μείωσης του ελλείμματος. Στο μυαλό του Κ. Καραμανλή μήνες τώρα υπάρχει το δίλημμα να πάει σε εκλογές ώστε να μπορέσει να κάνει τις διαρθρωτικές αλλαγές και να πάρει μέτρα δύσκολα με καινούργια λαϊκή ετυμηγορία ή να προχωρήσει σε αυτά άμεσα με μία αδύναμη κυβέρνηση 151 βουλευτών όπου υπάρχει ο κίνδυνος κάθε βουλευτής να εκβιάζει για να ρίξει την κυβέρνηση. Αυτή η δέσμευση στο Eurogroup φαίνεται να βγάζει και τον Κ. Καραμανλή από το δίλημμα.

Σύμφωνα με τον Γιάννη Παπαθανασίου, η άμεση ανάγκη λήψης μέτρων ήταν που ώθησε τον πρωθυπουργό να προκηρύξει τις εκλογές. «Η θέση του ήταν ότι δεν είχαμε την πολιτική νομιμοποίηση να πάρουμε αυτά τα μέτρα. Θα έκανε λοιπόν προεκλογική εκστρατεία λέγοντας τη δυσάρεστη αλήθεια. Αν κέρδιζε, θα είχε τη νομιμοποίηση για τις περικοπές. Αν έχανε, οι άλλοι θα μπορούσαν να πατήσουν πάνω στα δικά μας λεγόμενα και να πάρουν τα κατάλληλα μέτρα».

Στο ερώτημα γιατί οι Ευρωπαίοι δεν πίεσαν περισσότερο την κυβέρνηση Καραμανλή να πάρει μέτρα πριν από τις εκλογές, ο τότε πρόεδρος του Eurogroup, Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ, μας απαντάει ότι «τότε οι Ελληνες συνάδελφοι δεν αναγνώριζαν αυτό που αργότερα έγινε προφανές και εγώ δεν ήθελα να επιτείνω τη νευρικότητα των αγορών. Θα ήταν πολύ δύσκολο, χωρίς κοινή ανάλυση και κοινή απάντηση (και από την ελληνική πλευρά), να παρέμβω σε αυτό το χάλι δίνοντας πληροφορίες. Η ελληνική κυβέρνηση δεν θα το είχε δεχθεί».

Η 5ετία σε αριθμούς

Ο Κώστας Καραμανλής παρέλαβε χρέος ύψους 183,2 δισεκατομμυρίων ευρώ, το 2004, και παρέδωσε χρέος 299,5 δισ. στο τέλος του 2009.

• Οι δημόσιες δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ, οι οποίες κυμαίνονταν μεταξύ 44 – 45% στο πρώτο μισό της περασμένης δεκαετίας, αυξήθηκαν μεταξύ του 2006 – 2009 από το 45,4% στο 54% του ΑΕΠ.

• Η αύξηση των δαπανών και η μείωση των εσόδων το 2009 σε σχέση με το 2008 ήταν οι μεγαλύτερες, σε ετήσια βάση, των τελευταίων 20 ετών.

• Το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2009 ξεπέρασε τα 36 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 24 ήταν το πρωτογενές έλλειμμα, και έκλεισε, κατόπιν και των αναθεωρήσεων του 2010, στο 15,7% του ΑΕΠ."

ΜΕ ΤΙΣ ΥΓΕΙΕΣ ΜΑΣ...
Agenda-news.gr