Ουσιαστικά δολοφονήθηκε από τον προπονητή της. Το τέλος της αθλήτριας Υελένας Μούχινα ήταν τραγικό.
«Ονειρευόμουν ότι θα ερχόταν κάποια στιγμή που θα μπορούσα να ξαπλώνω και να κοιμάμαι όσο θέλω, να διαβάζω και κανείς να μην με ενοχλεί ή να με αγγίζει. Η ευχή έγινε πραγματικότητα. Τώρα είμαι ξαπλωμένη μόνιμα, διαβάζω και κανείς δεν με πλησιάζει». Λόγια που κρύβουν μια τραγωδία. Λόγια της σοβιετικής γυμνάστριας Υελένας Μούχινα!
Τούτη τη φράση την είπε η Μούχινα δεκαπέντε χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας που τους είδε από την τηλεόραση γιατί ένας σοβαρός τραυματισμός την είχε καθηλώσει στο κρεβάτι. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της, η Μούχινα προσγειώθηκε άσχημα και υπέστη κάταγμα στη σπονδυλική στήλη. Ήταν κατακαλόκαιρο, 3 Ιουλίου του 1980 και ουδείς γνώριζε ότι μόλις έμπαινε ο βαρύς χειμώνας στη ζωή μιας υπέροχης αθλήτριας.
Η Υελένα Μούχινα, ορφανή από μικρή, με τον πατέρα να παραδίδεται στο αλκοόλ και τη μητέρα να πεθαίνει σε πυρκαγιά, βρήκε διέξοδο στη Γυμναστική. Ήταν 14 χρονών όταν πήγε στη Μόσχα, στα κλειστά γυμναστήρια της ΤΑ.Σ.ΚΑ. για να συναντηθεί με τον μοιραίο άνθρωπο της ζωής της, τον Μιχαήλ Κλιμένκο. Ο Κλιμένκο ήταν ο προπονητής που εργαζόταν με τον μαθητή στα όριά του· εστίαζε στη μέγιστη δυσκολία, κάνοντας τον αθλητή να εκτελέσει ασκήσεις που κανένας άλλος στον Κόσμο δεν είχε τολμήσει.
Νίκησε την Κομανέτσι!
Η Μούχινα είχε όλα τα στοιχεία για να λάβει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1976 στο Μόντρεαλ, αλλά η ηγεσία της Ομοσπονδίας και το προπονητικό επιτελείο δεν την συμπεριέλαβαν στην ομάδα, παρόλο που εκτελούσε τα πιο δύσκολα προγράμματα. Το 1978, η Μούχινα κατέπληξε τους πάντες στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Γυμναστικής στο Στρασβούργο: αναδείχθηκε πρωταθλήτρια, νικώντας τον θρύλο του αθλήματος, τη Νάντια Κομανέτσι! Και μετά στόχος ήταν η Μόσχα και οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Ο Μιχαήλ Κλιμένκο, που είχε ανεβάσει την αθλήτριά του στην κορυφή του Κόσμου, τώρα στόχευε να εντυπωσιάσει μπροστά στο κοινό της Μόσχας. Τι κι’ αν η Υελένα υπέφερε από συνεχείς τραυματισμούς, ο προπονητής την πίεζε συνεχώς να συνεχίσει.
Η τελική σύνθεση της ομάδας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες θα κρινόταν στο Μινσκ. Εκεί, στις 3 Ιουλίου του 1980, η Υελένα Μούχινα τραυματίστηκε σοβαρά: εκτελώντας μια άσκηση στο έδαφος προσγειώθηκε με το κεφάλι! Η Μούχινα έμεινε για πάντα ανάπηρη!
Η άτυχη γυμνάστρια διακομίστηκε σε στρατιωτικό νοσοκομείο, όπου δεν τολμούσαν να την χειρουργήσουν για καιρό. Η ζωή της Μούχινα μπορεί να σώθηκε, αλλά δεν ξανασηκώθηκε ποτέ από το κρεβάτι. Κάποιοι πιστεύουν ότι ο προπονητής Μιχαήλ Κλιμένκο και η απάνθρωπη επιμονή του είναι ο μόνος ένοχος, κάποιοι άλλοι λένε ότι η ίδια η αθλήτρια φταίει που διακινδύνευσε να κάνει την άσκηση μόνη της κι’ άλλοι αποδίδουν τα πάντα στην κακή τύχη και τη μοίρα.
Η Υελένα Μουχίνα πέθανε μια μέρα σαν σήμερα, στις 22 Δεκεμβρίου 2006, σε ηλικία 46 χρονών· από τα 20 της ήταν καθηλωμένη σε ένα κρεβάτι. Ένα χρόνο αργότερα πέθανε κι’ ο προπονητής της Μιχαήλ Κλιμένκο, ο οποίος μετά την τραγωδία έφυγε στην Ιταλία και δεν επισκέφτηκε ποτέ τη Μούχινα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα