Ένα μήνα μετά τον σχηματισμό της πρώτης κυβέρνησης της Ένωσης Κέντρου και πριν αρχίσει τις εργασίες της η νέα Βουλή, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, τότε αρχηγός της ΕΡΕ, εγκατέλειψε αιφνιδιαστικά την Ελλάδα και αποχώρησε της πολιτικής ζωής του τόπου· προσωρινά, όπως αποδείχθηκε από την μετέπειτα πορεία του. Ο Καραμανλής έφυγε, αφού είχε ορίσει ως αρχηγό του κόμματος τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο. Ουδέποτε εξήγησε, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, τους λόγους που οδήγησαν να φύγει ένα πρωί σαν κυνηγημένος.
Οι θεωρίες συνωμοσίας θέριεψαν τότε σαν πυρκαγιά που δυναμώνει από σφοδρούς ανέμους: «Ο Καραμανλής διέφυγε πανικόβλητος, για να μη δολοφονηθεί από τους μπιστικούς της Φρειδερίκης!». «Ταξίδεψε με το ψευδώνυμο Τριανταφυλλίδης (λες και στο αεροδρόμιο δεν θα αναγνώριζαν τον Καραμανλή, εκτός και αν ήταν μεταμφιεσμένος σε ιερέα…). Την επομένη της αναχώρησης του αρχηγού της ΕΡΕ η εφημερίδα «Ελευθερία» του Πάνου Κόκκα (σημαία του Ανένδοτου και δεκανίκι των αποστατών) κυκλοφόρησε με βασικό τίτλο: «Ο κ. Καραμανλής ώχετο απιών», δηλαδή ο Καραμανλής όπου φύγει φύγει! Και στο άρθρο που συνόδευε τον τίτλο ξεχώριζαν οι αράδες: ««Εξήλθε χθες του δημοσίου βίου από την θύραν της υπηρεσίας όπως ακριβώς είχε εισέλθη»…
Δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς
Ο καθηγητής Ιστορίας του Μεταπολεμικού Κόσμου στο Τμήμα Ιστορίας – Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Ευάνθης Χατζηβασιλείου έγραφε στην «Καθημερινή» το 2016: «Ο Καραμανλής επέβαλε στον εαυτό του την αποχώρηση και την αυτοεξορία, επειδή θεωρούσε ότι τίποτε δεν μπορούσε να γίνει χωρίς την αναμόρφωση και τον εκσυγχρονισμό του Συντάγματος του 1952, που είχε αποτελέσει προϊόν του Εμφυλίου Πολέμου· δεν θα γυρνούσε εάν δεν εξασφαλιζόταν αυτή η προϋπόθεση. Υπήρχε όμως και ένας ακόμη λόγος, εξίσου, αν όχι και πιο σημαντικός. Η αποχώρηση του Καραμανλή από την Ελλάδα, τον Δεκέμβριο του 1963, υπαγορεύθηκε και από τη θεμελιώδη αντίληψή του, διαμορφωμένη ήδη από τον Μεσοπόλεμο, για την ανάγκη αποφυγής ενός νέου εθνικού διχασμού. Ο Καραμανλής ανατράπηκε από τα Ανάκτορα τον Ιούνιο του 1963. Επιπλέον, τα Ανάκτορα του αρνήθηκαν τη διάλυση της Βουλής και τη διενέργεια εκλογών, παρά το γεγονός ότι διέθετε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Με απλά λόγια, από τη στιγμή που τα Ανάκτορα είχαν παρέμβει για να ρίξουν τον Καραμανλή, ήταν φανερό ότι είχαν ίδιον συμφέρον να μην τον αφήσουν να επανέλθει στην Αρχή. Επομένως, εάν ήθελε να μείνει και να συνεχίσει τον αγώνα, θα έπρεπε να συγκρουστεί με τον ανώτατο άρχοντα – να ξεκινήσει ένα καινούργιο 1915. Με άλλα λόγια, ο Καραμανλής δεν έφυγε από την Ελλάδα επειδή δείλιασε· έφυγε επειδή δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς».
«Εμένα θα μ’ αδικήσει η Ιστορία, γιατί δεν έκανα ούτε επαναστάσεις ούτε πολέμους», είχε πει ο Καραμανλής· δεν τον αδίκησε η Ιστορία!
Ο καθηγητής Ιστορίας του Μεταπολεμικού Κόσμου στο Τμήμα Ιστορίας – Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Ευάνθης Χατζηβασιλείου έγραφε στην «Καθημερινή» το 2016: «Ο Καραμανλής επέβαλε στον εαυτό του την αποχώρηση και την αυτοεξορία, επειδή θεωρούσε ότι τίποτε δεν μπορούσε να γίνει χωρίς την αναμόρφωση και τον εκσυγχρονισμό του Συντάγματος του 1952, που είχε αποτελέσει προϊόν του Εμφυλίου Πολέμου· δεν θα γυρνούσε εάν δεν εξασφαλιζόταν αυτή η προϋπόθεση. Υπήρχε όμως και ένας ακόμη λόγος, εξίσου, αν όχι και πιο σημαντικός. Η αποχώρηση του Καραμανλή από την Ελλάδα, τον Δεκέμβριο του 1963, υπαγορεύθηκε και από τη θεμελιώδη αντίληψή του, διαμορφωμένη ήδη από τον Μεσοπόλεμο, για την ανάγκη αποφυγής ενός νέου εθνικού διχασμού. Ο Καραμανλής ανατράπηκε από τα Ανάκτορα τον Ιούνιο του 1963. Επιπλέον, τα Ανάκτορα του αρνήθηκαν τη διάλυση της Βουλής και τη διενέργεια εκλογών, παρά το γεγονός ότι διέθετε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Με απλά λόγια, από τη στιγμή που τα Ανάκτορα είχαν παρέμβει για να ρίξουν τον Καραμανλή, ήταν φανερό ότι είχαν ίδιον συμφέρον να μην τον αφήσουν να επανέλθει στην Αρχή. Επομένως, εάν ήθελε να μείνει και να συνεχίσει τον αγώνα, θα έπρεπε να συγκρουστεί με τον ανώτατο άρχοντα – να ξεκινήσει ένα καινούργιο 1915. Με άλλα λόγια, ο Καραμανλής δεν έφυγε από την Ελλάδα επειδή δείλιασε· έφυγε επειδή δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς».
«Εμένα θα μ’ αδικήσει η Ιστορία, γιατί δεν έκανα ούτε επαναστάσεις ούτε πολέμους», είχε πει ο Καραμανλής· δεν τον αδίκησε η Ιστορία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα