Ο Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος ήταν σε εξέλιξη. Τις πρωινές ώρες της 9ης Δεκεμβρίου 1912 έξι τουρκικά πολεμικά εμφανίστηκαν στο στόμιο των Δαρδανελλίων στην πρώτη έξοδο του τουρκικού στόλου στο Αιγαίο μετά την ήττα του στη Ναυμαχία της Έλλης στις 3 Δεκεμβρίου.
Αμέσως έσπευσαν ελληνικά πλοία, τα οποία είχαν διαταγή να τα παρενοχλούν από απόσταση μέχρι την άφιξη των θωρηκτών του ελληνικού στόλου με επικεφαλής το «Αβέρωφ». Έπειτα από ένα τέταρτο, τα εχθρικά πλοία στράφηκαν προς νότο με κατεύθυνση προς τα Μαυρονήσια. Όταν φάνηκαν τα τουρκικά πλοία στον ορίζοντα, το «Δελφίν», που περιπολούσε στην περιοχή, καταδύθηκε και επιχείρησε να τορπιλίσει το «Μετζιτιέ» από απόσταση 500 μέτρων. Ο τορπιλλοβλητικός σωλήνας, όμως, έπαθε αφλογιστία και η τορπίλλη έπεσε στο βυθό, δίπλα στο υποβρύχιο, χωρίς να εκραγεί. Τα τουρκικά πλοία πέρασαν πάνω από το «Δελφίν» χωρίς να το αντιληφθούν.
Άδοξο τέλος στον Ναύσταθμο
Μετά την ανεπιτυχή επίθεση το υποβρύχιο «Δελφίν» καταδιώχθηκε από τα τουρκικά αντιτορπιλικά και για να ξεφύγει καταδύθηκε σε μεγάλο βάθος. Προσάραξε και για να απελευθερωθεί αναγκάστηκε να αφήσει τα βάρη ασφαλείας του. Πλέοντας στην επιφάνεια επέστρεψε στο Μούδρο στις 10 Δεκεμβρίου και δύο ημέρες αργότερα στάλθηκε στο Ναύσταθμο της Σαλαμίνας για επισκευές. Αυτό του στέρησε τη δυνατότητα συμμετοχής στις υπόλοιπες επιχειρήσεις μέχρι το τέλος του πολέμου. Στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο το ελληνικό υποβρύχιο κατασχέθηκε από τους Γάλλους (με το υποβρύχιο «ΞΙΦΙΑΣ»). Όταν γύρισαν στην Ελλάδα, το 1917, ήταν σε άθλια κατάσταση. Το 1920 το «Δελφίν» παροπλίστηκε.
H ναυπήγηση του «Δελφίν» ήταν αποτέλεσμα της αναδιοργάνωσης του ελληνικού στρατεύματος, που ακολούθησε το στρατιωτικό κίνημα στου Γουδή το 1909. Η παραγγελία για τη ναυπήγηση του πρώτου ελληνικού καταδυομένου (λέξη της εποχής για το υποβρύχιο) δόθηκε από την κυβέρνηση Δραγούμη στα γαλλικά ναυπηγεία Schneider τον Σεπτέμβριο του 1910. Η ναυπήγησή του άρχισε το 1911 και ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι του 1912. Ήταν 22 του Σεπτεμβρίου του 1912 όταν αξιωματικοί και ναύτες υποδέχτηκαν το υποβρύχιο «Δελφίν» στον Ναύσταθμο της Σαλαμίνας.
Ο Ελληνικός στόλος είχε αποκτήσει το πρώτο του υποβρύχιο από το 1880. Ήταν το «NORDENFELT-I», που είχε τρεις άνδρες πλήρωμα, αλλά που παρουσίασε σοβαρά προβλήματα κατά την κατάδυση και έμεινε παροπλισμένο.
Μετά την ανεπιτυχή επίθεση το υποβρύχιο «Δελφίν» καταδιώχθηκε από τα τουρκικά αντιτορπιλικά και για να ξεφύγει καταδύθηκε σε μεγάλο βάθος. Προσάραξε και για να απελευθερωθεί αναγκάστηκε να αφήσει τα βάρη ασφαλείας του. Πλέοντας στην επιφάνεια επέστρεψε στο Μούδρο στις 10 Δεκεμβρίου και δύο ημέρες αργότερα στάλθηκε στο Ναύσταθμο της Σαλαμίνας για επισκευές. Αυτό του στέρησε τη δυνατότητα συμμετοχής στις υπόλοιπες επιχειρήσεις μέχρι το τέλος του πολέμου. Στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο το ελληνικό υποβρύχιο κατασχέθηκε από τους Γάλλους (με το υποβρύχιο «ΞΙΦΙΑΣ»). Όταν γύρισαν στην Ελλάδα, το 1917, ήταν σε άθλια κατάσταση. Το 1920 το «Δελφίν» παροπλίστηκε.
H ναυπήγηση του «Δελφίν» ήταν αποτέλεσμα της αναδιοργάνωσης του ελληνικού στρατεύματος, που ακολούθησε το στρατιωτικό κίνημα στου Γουδή το 1909. Η παραγγελία για τη ναυπήγηση του πρώτου ελληνικού καταδυομένου (λέξη της εποχής για το υποβρύχιο) δόθηκε από την κυβέρνηση Δραγούμη στα γαλλικά ναυπηγεία Schneider τον Σεπτέμβριο του 1910. Η ναυπήγησή του άρχισε το 1911 και ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι του 1912. Ήταν 22 του Σεπτεμβρίου του 1912 όταν αξιωματικοί και ναύτες υποδέχτηκαν το υποβρύχιο «Δελφίν» στον Ναύσταθμο της Σαλαμίνας.
Ο Ελληνικός στόλος είχε αποκτήσει το πρώτο του υποβρύχιο από το 1880. Ήταν το «NORDENFELT-I», που είχε τρεις άνδρες πλήρωμα, αλλά που παρουσίασε σοβαρά προβλήματα κατά την κατάδυση και έμεινε παροπλισμένο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα