![]() |
Το (Ιουλιανό) ημερολόγιο έγραφε 29 Μαρτίου 1896. Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, όταν ο Σπύρος Λούης, ένας φτωχός νερουλάς από το Μαρούσι, θα περνούσε στις σελίδες της Ιστορίας ως ο πρώτος νικητής μαραθωνίου δρόμου σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
Η Ιστορία γράφτηκε, όμως πολλά έχουν ειπωθεί από τότε, άλλα τόσα έχουν γραφτεί και 129 χρόνια μετά έχει μείνει- σε όσους το έχουν ψάξει- μια αμφιβολία: νίκησε τίμια ο Λούης;Να πιάσουμε την άκρη του (μαραθώνιου) νήματος από την αρχή του: υπεύθυνος για τους προκριματικούς αγώνες ήταν ο συνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδιαμαντόπουλος, ο οποίος ήταν διοικητής του Λούη όταν ο τελευταίος υπηρετούσε τη στρατιωτική θητεία του. Κατά τον προκριματικό μαραθώνιο που έγινε στις 10 Μαρτίου, ο Λούης τερμάτισε 5ος και καταϊδρωμένος και- φυσικά- μακριά από τον χρόνο που είχαν ορίσει ως όριο οι διοργανωτές. Πρώτος είχε τερματίσει ο Χαρίλαος Βασιλάκος (κρατείστε αυτό το όνομα). Ο συνταγματάρχης Παπαδιαμαντόπουλος έθεσε βέτο και ο Λούης- αν και εκτός ορίων- μπήκε στη λίστα των δρομέων του μαραθωνίου των Ολυμπιακών Αγώνων. Και, έτσι, για τα μάτια του κόσμου, σ’ εκείνη τη λίστα συμπεριλήφθηκε και ο 6ος Σταμάτης Μασούρης.
Και μια μέρα σαν σήμερα, ο συνταγματάρχης Παπαδιαμαντόπουλος έβγαλε το πιστόλι του και πυροβόλησε γεμάτος καμάρι δίνοντας την εκκίνηση στον πρώτο Ολυμπιακό Μαραθώνιο της Ιστορίας.
Με κάρο στη... Μαραθωνος
Στην αφετηρία στάθηκαν 17 δρομείς, τη γραμμή του τερματισμού πέρασαν εννιά. Πρώτος μπήκε στο στάδιο ο Σπύρος Λούης και πίσω του ακολούθησε ο Χαρίλαος Βασιλάκος. Ο Σταμάτης Μασούρης τερμάτισε 8ος… Και οι εικασίες λένε από τότε ότι ο Λούης, με κάποιο τρόπο, προσπέρασε τους συναθλητές του από τα χωράφια. Ο Χαρίλαος Βασιλάκος δεν είχε δει ποτέ τον Λούης να τον προσπερνάει! Ο τρίτος νικητής, ο Σπύρος Μπελόκας έχασε το μετάλλιό του, όταν πολλοί κατέθεσαν ότι τον είδαν πάνω σε κάρο κατά τη διαδρομή!
Χρόνια μετά, ο εγγονός του Χαρίλαου Βασιλάκου, Χαρίλαος επίσης, είχε διηγηθεί το τι είχε πει στον Λούη ο παππούς του: «Πήγα στα αποδυτήρια χαρούμενος που τερμάτισα, αλλά σκεπτικός για την θέση που τερμάτισα. Μπήκα στον χώρο των αποδυτηρίων και αναζήτησα τον Λούη, που έμαθα πως είχε έρθει πρώτος. Του μίλησα. Του είπα ότι αυτό που έκανε ήταν άδικο. Σεβάστηκα την ημέρα και τον κόσμο που πανηγύριζε. Του είπα του Λούη πως δεν θα κάνω ένσταση. Εσένα όμως ας σε κρίνει ο Θεός, του ψιθύρισα στο αυτί»… Ο Βασιλάκος δεν σταμάτησε να λέει μέχει που πέθανε: «…ο Λούης δεν με νίκησε· έκανε τη μισή διαδρομή πάνω σε κάρο»!
Ο Λούης δεν έτρεξε ποτέ ξανά σε μαραθώνιο, ούτε σε άλλο δρομικό αγώνισμα, αντίθετα ο Βασιλάκος πήρε μέρος σε πολλούς επίσημους μαραθωνίους. Αυτή είναι η ιστορία, αυτές και οι εικασίες… Και 129 χρόνια μετά η σκόνη των καιρών έχει γίνει βουνό απρόσιτο. Ποιος νοιάζεται έναν σβώλο χώματος αλήθειας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα