Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

Ανησυχεί το Μαξίμου για την εκ των έσω κριτική 25 βουλευτών

Του Κωνσταντινου Zουλα Ο παππούς του σημερινού πρωθυπουργού, ο Γεώργιος Παπανδρέου, είχε κάνει μια πολύ εύστοχη παρατήρηση για τους βουλευτές: «Από την επομένη της εκλογής τους» είχε πει «εργάζονται κυρίως για τη μετά από 4 χρόνια επανεκλογή τους».
Η υπόμνηση του αποφθέγματος ανήκει σε κορυφαίο υπουργό και εξηγεί με τον καλύτερο ίσως τρόπο την αγωνία που εκπέμπουν το τελευταίο διάστημα οι πράσινοι βουλευτές. Αγωνία που εκδηλώνεται πλέον σε κάθε επαφή τους με τους υπουργούς, όπως συνέβη την εβδομάδα που πέρασε στην ενημέρωση που έκανε ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου στον τομέα οικονομικών του ΠΑΣΟΚ. «Πείτε μας επιτέλους την αλήθεια για το τι μας περιμένει για να ξέρουμε και εμείς τι να λέμε στους πολίτες» ήταν μια από τις φράσεις που άκουσε πολλές φορές ο υπουργός Οικονομικών, ο οποίος μάλλον για πρώτη φορά αισθάνθηκε ότι η εκ των έσω κριτική αντιμετωπίζεται πολύ πιο δύσκολα από αυτήν της αντιπολίτευσης.

«Γιατί δεν βάζετε ”χέρι” στις τράπεζες και εξακολουθείτε και τις στηρίζετε, γιατί ανακοινώσατε ότι δεν θα πουλήσουμε σπιθαμή ελληνικής γης όταν όλοι καταλαβαίνουν ότι δεν μπορείτε αλλιώς να βρείτε τα 50 δισ. ευρώ που ζητάει η τρόικα, και τι θα γίνει αν η επιμήκυνση της αποπληρωμής των 110 δισ. ευρώ δεν συνοδευθεί και από καλύτερα επιτόκια», ήταν κάποια από τα ερωτήματα που δέχθηκε ο κ. Παπακωνσταντίνου ο οποίος θα θυμάται για καιρό και την παρατήρηση της κ. Βάσως Παπανδρέου. Οταν τον είδε να χάνει το χαμόγελο αυταρέσκειας που συνήθως τον «συνοδεύει», η πρώην υπουργός του είπε: «Γιώργο δεν ξέρω αν πρέπει να ανησυχούμε που σήμερα σε βλέπουμε μαζεμένο, αλλά τουλάχιστον χαιρόμαστε γιατί επιτέλους καταλάβατε ότι το Μνημόνιο δεν είναι μονόδρομος και ότι είχαμε δίκιο να σας προειδοποιούμε ότι η πολιτική σας οδηγεί σε αδιέξοδο»...
Για κάποιον τρίτο παρατηρητή η θυελλώδης αυτή συνεδρίαση –κράτησε 4,5 ώρες!– έχει δύο αναγνώσεις. Σύμφωνα με την πρώτη –που ταιριάζει με το προλογικό απόφθεγμα– οι αγωνιούντες βουλευτές σπεύδουν να διαφοροποιηθούν δημοσίως από κάποιες κυβερνητικές επιλογές, προκειμένου να έχουν το συγκεκριμένο «άλλοθι» έναντι των ψηφοφόρων τους. Η ανάγνωση αυτή, ωστόσο, δεν απηχεί όλη την εικόνα της κοινοβουλευτικής ομάδας. Ορθότερη, αλλά και ανησυχητικότερη είναι η ανάγνωση που περιλαμβάνει και μια άλλη ομάδα βουλευτών πολλοί εκ των οποίων «εκπέμπουν» ότι δεν «κόπτονται» καν για την επανεκλογή τους. Στελέχη όπως η Βάσω Παπανδρέου, ο Γιώργος Φλωρίδης, ο Πάρης Κουκουλόπουλος, ο Νάσος Αλευράς, ο Κ. Καρτάλης ή ακόμη και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Χρ. Πρωτόπαπας και ο πρώην πρόεδρος της Βουλής κ. Απ. Κακλαμάνης, με τις τελευταίες παρεμβάσεις τους μοιάζουν πλέον να αμφισβητούν όχι μόνον τις επιλογές κάποιων υπουργών, αλλά ακόμη και την πολιτική τους επάρκεια! Ας σημειωθεί δε, ότι και πολλοί εκ των λεγόμενων αγνώστων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ δεν διστάζουν εσχάτως να μιλούν με καθ’ όλα απαξιωτικό τρόπο για τη λεγόμενη «προσωπική» ομάδα του κ. Παπανδρέου (Γ. Παπακωνσταντίνου, Π. Γερουλάνος, Χ. Παμπούκης, Δημ. Δρούτσας, Τίνα Μπιρμπίλη κ.λπ.). Λένε συγκεκριμένα ότι μπορεί μεν αυτή η ομάδα να δημιούργησε στην αρχή ενθουσιασμό με τις νεωτερικές ιδέες της, πλην όμως προσγειώθηκε στην κρίση και μην έχοντας καμία διοικητική ή πολιτική εμπειρία είναι πλέον εμφανές ότι δεν μπορεί ούτε να την κατανοήσει, ούτε να τη διαχειρισθεί.
Αν λάβει κανείς υπ’ όψιν ότι οι εκφέροντες αυτές τις ανησυχίες υπερβαίνουν σήμερα τους 25 βουλευτές, μπορεί εύκολα να κατανοήσει και τις συνακόλουθες ανησυχίες στο Μαξίμου. Ο λόγος είναι απλός. Το τελευταίο διάστημα στο πρωθυπουργικό γραφείο έχουν πλέον συνειδητοποιήσει ότι η πολυπληθής αυτή ομάδα μπορεί μεν να μη λειτουργεί συντεταγμένα και να μην έχει κεντρική καθοδήγηση, αλλά δεν είναι διόλου απίθανο να προκαλέσει μείζον πρόβλημα στην κυβέρνηση ακόμη και στο εγγύς μέλλον. Αρκεί και μόνον να τονισθεί ότι πολλοί εκ των 25 περιγράφουν ήδη τον «ανώτατο» πήχυ στήριξής τους στην κυβέρνηση. Ενα νέο κύμα μέτρων κατά των εργαζομένων, που θα οφείλεται όχι σε έκτακτες ανάγκες που γέννησε η κρίση αλλά στις διαχειριστικές ανεπάρκειες συγκεκριμένων υπουργών, πιθανώς δεν θα περάσει «προβλέπουν» αρκετοί εξ αυτών και μοιάζουν να το εννοούν...

2 σχόλια:

  1. ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΚΟΤΕΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δελτίο Τύπου

    Το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών –Ίδρυμα Βούρου –Ευταξία και ο Σύλλογος των Φίλων του Μουσείου οργανώνουν την Τετάρτη 2 Μαρτίου και ώρα 19.30 μμ. διάλεξη του συγγραφέα-δημοσιογράφου κ. Γρήγορη Χαλιακόπουλου με θέμα:

    «Κωνσταντίνος Μπρουμίδης (1805-1880): Ο Μιχαήλ Άγγελος του Καπιτωλίου».

    Με τη διάλεξη αυτή ο κ. Γ. Χαλιακόπουλος θα παρουσιάσει τον Έλληνα ζωγράφο Κωνσταντίνο Μπρουμίδη, ο οποίος διακόσμησε τον τρούλο του Καπιτωλίου της Ουάσιγκτον τον 19ο αιώνα.

    Ο Έλληνας ζωγράφος του Καπιτωλίου καταγόταν από τα Φιλιατρά της Μεσσηνίας, όπου είχε γεννηθεί ο πατέρας του Σταύρος Μπρουμίδης, ενώ η μητέρα του Άννα Μπιανκίνι ήταν Ιταλίδα. Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, ο Κωνσταντίνος Μπρουμίδης, ως γιος έλληνα πολίτη που γεννήθηκε στο εξωτερικό, πολιτογραφήθηκε και αυτός Έλληνας. Μεγάλωσε στη Ρώμη, φοίτησε στην Academia di San Lucca όπου και δέχτηκε την επίδραση μεγάλων καλλιτεχνών. Σπούδασε ζωγραφική κοντά στον Baron Camuccini και γλυπτική με τους Canova και Thorwaldsen. Έμαθε τη μέθοδο «φρέσκο» και «secco» και εξοικειώθηκε αποκτώντας μεγάλη εμπειρία στις διορθώσεις των φθαρμένων από τον χρόνο αριστουργημάτων του Ραφαέλο.

    Στις 18 Σεπτεμβρίου του 1852 ο Κων/νος Μπρουμίδης έφθασε στη Νέα Υόρκη, η οποία ήδη αποτελούσε σημαντικό οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο. Εκεί, η μεγαλοφυΐα και το ταλέντο του συνάντησαν εύφορο έδαφος και αναδείχτηκε σύντομα σε τόσο σημαντικό ζωγράφο, ώστε τρία χρόνια αργότερα, το 1855, να αναλάβει τον εξωραϊσμό του Καπιτωλίου. Επρόκειτο για ύψιστη τιμή, δεδομένου ότι το Καπιτώλιο θεωρείται το πλέον μεγαλοπρεπές κτήριο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, στεγάζει τη Βουλή και τη Γερουσία και συμβολίζει για τους Αμερικανούς τις έννοιες της Δημοκρατίας και του Συντάγματος. Το γεγονός ότι ήταν ελληνικής καταγωγής και κατάφερε να βάλει τη σφραγίδα του σε ένα κτήριο μεγάλης συμβολικής αξίας για την χώρα που τον υποδέχτηκε και τον αναγνώρισε, προσδίδει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον στο έργο του.

    Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011, ώρα 19.30 στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών οδός Ι. Παπαρρηγοπούλου 7, Πλατεία Κλαυθμώνος, Αθήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα