Η 3η Σεπτεμβρίου του 1843 έφερε μια αλλαγή στην Ελλάδα. Κυρίως έφερε το Σύνταγμα!
Στον επικήδειο του Μακρυγιάννη το 1864 ο συγγραφέας Αναστάσιος Γούδας είπε ανάμεσα στα άλλα: «Σμικρόν τι εκινήθη κατά την αξιομνημόνευτον 3η Σεπτεμβρίου ο Μακρυγιάννης και τα πάντα έκλινον υπέρ του έθνους». Η κρίση του Γούδα ήταν απόλυτα σωστή. Ο Ιωάννης Μακρυγιάννης πρώτος τόλμησε να αντιταχθεί στη βαυαρική τυραννία από τα χρόνια ακόμα της αντιβασιλείας, όταν ακόμα ο Όθων ήταν ανήλικος.
Όταν ο Όθων ενηλικιώθηκε και ανέλαβε τα βασιλικά του καθήκοντα ο Μακρυγιάννης ήλπιζε πως ίσως κάτι να άλλαζε από την αφόρητη ξενοκρατία που κυριαρχούσε στα χρόνια της αντιβασιλείας οι ελπίδες του όμως δεν άργησαν να αποδειχθούν μάταιες. Το πνεύμα της απολυταρχίας βρήκε την τέλεια ενσάρκωση του στην «ελέω Θεού» βασιλεία του Όθωνα. Ο Μακρυγιάννης τότε σκέφτηκε πως ο μόνος τρόπος που απέμενε ήταν να διεκδικήσουν δυναμικά οι Έλληνες τα δικαιώματά τους.
Οκτώ χρόνια μετά την ενηλικίωση του Όθωνα, η κατάσταση στον ελλαδικό χώρο ήταν δραματική: Η χώρα είχε περιέλθει σε δεινή οικονομική θέση, λόγω αδυναμίας αποπληρωμής του δανείου 60 εκατομμυρίων γαλλικών φράγκων που είχε λάβει το 1833 με την εγγύηση των τριών προστάτιδων δυνάμεων. Ο βασιλιάς Όθων είχε υποχρεωθεί σε σκληρή οικονομική πολιτική. Επίσης ο απολυταρχικός τρόπος άσκησης της εξουσίας του παλατιού πολλές φορές οδηγούσε σε εξεγέρσεις, οι οποίες καταστέλλονταν αμέσως από τον κυβερνητικό στρατό. Το παλάτι συγκέντρωνε το γενικό μίσος και αποτελούσε τον στόχο της πολιτικής και κοινωνικής πάλης.
Το 1840, ο Μακρυγιάννης ίδρυσε μια - κατά τον Όθωνα - παράνομη οργάνωση, με σκοπό την επιβολή συντάγματος. Στην οργάνωση σύντομα μυήθηκαν οπλαρχηγοί και αγωνιστές του '21, οι οποίοι είχαν παραγκωνισθεί από τους Βαυαρούς. Για να επιτύχει όμως το κίνημα χρειαζόταν και η συνεργασία του στρατού. Για τον λόγο αυτό μύησαν τον συνταγματάρχη Δημήτριο Καλλέργη.
Η αρχική ημερομηνία εκδήλωσης του κινήματος είχε ορισθεί να είναι η 25η Μαρτίου 1844, για να συμπίπτει με τον εορτασμό της επανάστασης. Ο ενθουσιώδης όμως Μακρυγιάννης διέδωσε το μυστικό σε πολλούς, με αποτέλεσμα να επισπευσθεί η εκδήλωση του κινήματος. Το κίνημα είχε αποφασισθεί να ξεσπάσει στους στρατώνες, έτσι ώστε να ακινητοποιηθούν άμεσα τα στελέχη του Οθωνικού καθεστώτος. Έτσι, τη νύχτα της 2ης προς 3ης Σεπτεμβρίου πολλά σημαίνοντα στελέχη του κινήματος κατευθύνθηκαν προς το σπίτι του Μακρυγιάννη για να δώσουν το τελικό σύνθημα.
Το γνώριζε ο Όθωνας, αλλά δεν έκανε τίποτα
Ο βασιλιάς Όθωνας, το απόγευμα ήταν ανήσυχος. Μια περίεργη αϋπνία τον ταλαιπωρούσε και προτίμησε να εργαστεί στο γραφείο του παρά να κοιμηθεί. Εκεί κατά τις 10 το βράδυ καταφθάνει γεμάτος αγωνία ο Βαυαρός υπολοχαγός Βέμπερ και ζητεί να δει επειγόντως τον βασιλέα. «Μεγαλειότατε...», του λέει «...πριν από λίγο συνάντησα ομάδα Ελλήνων αξιωματικών που συζητούσαν μεγαλόφωνα. Δεν με είδαν στο σκοτάδι. Από όσα άκουσα κατάλαβα πως μεταβαίνουν στους στρατώνες τους για να εξεγείρουν τον στρατό. Μπορείτε να προλάβετε τους συνωμότες. Το Σύνταγμα που ζητούν, να το παραχωρήσετε εσείς, Μεγαλειότατε, με διάταγμά σας»...
Οι αξιωματικοί στασιαστές δεν σταματούν πια και εισβάλουν ξέφρενα στις σελίδες της Ιστορίας με ένα σύνθημα: «Εθνική Συνέλευση – Σύνταγμα»! Το πρώτο Ελληνικό Σύνταγμα γεννιέται. Το ημερολόγιο δείχνει 3η Σεπτεμβρίου του 1843. Ο λαός και ο στρατός διαλύθηκαν στις 3 το μεσημέρι, αφού πληροφορήθηκαν ότι όλα τα αιτήματα έγιναν αποδεκτά. Με βασιλικά διατάγματα η 3η Σεπτεμβρίου ανακηρυσσόταν σε μέρα εθνικής γιορτής, ενώ ο Δημήτριος Καλλέργης παρασημοφορούνταν, ως αρχηγός του επαναστατικού κινήματος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα