Σαν σήμερα 22/12, Το «Μολών Λαβέ» των Αμερικανών ήταν μια μικρή λέξη: «Nuts» - Πώς με τέσσερα γράμματα γράφτηκε ολόκληρη ιστορία

«Nuts»: κυριολεκτικά σημαίνει: «καρύδια», μεταφορικά όμως… σε «…ίδια» τελειώνει η λέξη. Ε, με αυτά τα τέσσερα γράμματα οι Αμερικανοί έγραψαν ιστορία· ήταν το «Μολών Λαβέ» τους!
Πριν από 79 χρόνια, στις 16 Δεκεμβρίου 1944, ο Αδόλφος Χίτλερ έδωσε τη διαταγή για γενική επίθεση στις ορεινές περιοχές του Βελγίου: αυτή θα ήταν τελικά η τελευταία μεγάλη επίθεση του Γ’ Ράιχ. Το σχέδιο- σύμφωνα με κατοπινές συνεντεύξεις βετεράνων του Β' Παγκοσμίου Πολέμου- φαινόταν ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει θετικά για τους Ναζί, όμως τίποτα σε μια μάχη δεν εξελίσσεται όπως διαφαίνεται στην αρχή…
Ο Γερμανικός Στρατός σχεδίαζε να εξοντωθούν τα αμερικανικά στρατεύματα με την συνήθη επιτυχημένη τακτική: blitzkrieg- κεραυνοβόλος πόλεμος δηλαδή. Το πυκνό δάσος των Αρδενών που εκτεινόταν στο Λουξεμβούργο και το Βέλγιο ήταν η ιδανική τοποθεσία. Ο χειμώνας ήταν απάνθρωπα σκληρός και οι δρόμοι είχαν γίνει απροσπέλαστοι ακόμα κι για τα βαριά τεθωρακισμένα οχήματα.

Οι Σύμμαχοι είχαν εκτιμήσει λάθος τους Ναζί, που μετακίνησαν ταχύτατα πάνω από 250.000 στρατιώτες και περικύκλωσαν δύο συμμαχικές μεραρχίες. Τότε, η Κόλαση, αν είχε όνομα, θα την αποκαλούσαν Μπαστόν (Bastogne)… Έπειτα από μια εβδομάδα λυσσαλαίων αναμετρήσεων υπό πολικές θερμοκρασίες, μια μέρα σαν σήμερα, 22 Δεκεμβρίου του 1944, στις 11:30 το πρωί, τέσσερις Γερμανοί στρατιώτες, κυματίζοντας λευκές σημαίες, πλησίασαν στις αμερικανικές γραμμές. Ο ταγματάρχης Βάγκνερ ζήτησε να δει τον Αμερικανό διοικητή· είχε ένα γραπτό μήνυμα να του δώσει.

Ο Άντονι ΜακΌλιφ, ο «Λεωνίδας» των Αμερικανών... 

Ο ταξίαρχος Άντονι ΜακΌλιφ παρέλαβε την επιστολή που έγραφε ανάμεσα σε άλλα: «Η έκβαση του πολέμου αλλάζει. Οι δυνάμεις των ΗΠΑ μέσα και πλησίον της Μπαστόν έχουν περικυκλωθεί από ισχυρές γερμανικές τεθωρακισμένες μονάδες. Σας παραχωρείται διορία δύο ωρών, μετά την παράδοση της περικυκλωμένης πόλης για να παραδοθείτε κι εσείς. Υπάρχει μόνο μία πιθανότητα να σωθούν τα στρατεύματά σας: παραδοθείτε!».
Ο αντισυνταγματάρχης των αμερικανικών δυνάμεων Χάρι Κίναρντ, ρώτησε αφελώς: «Τι ζητούν; Θέλουν να παραδοθούν;» για να πάρει την απάντηση από τον αντισυνταγματάρχη Νεντ Μουρ: «Όχι κύριε, θέλουν εμείς να παραδοθούμε».
Καθώς οι ώρα στο ρολόι του πεπρωμένου κυλούσε αργά, οι Γερμανοί αξιωματικοί περίμεναν την απάντηση από τον ΜακΌλιφ. Εν τω μεταξύ, μπροστά στο επιτελείο του, ο Ταξίαρχος μονολογούσε: «Λοιπόν, δεν ξέρω τι να τους πω». Και ο Κίναρντ έδωσε τη λύση: «Κύριε, να τους απαντήσετε: “nuts” (δηλαδή αρχ…δια)! Και η απάντηση διατυπώθηκε επίσημα: «Προς τον Γερμανό Διοικητή: NUTS! O Αμερικανός Διοικητής».

Οι Γερμανοί, που δεν κατάλαβαν, ρώτησαν αν αυτό είναι καταφατική ή αρνητική απάντηση. Και τους εξήγησαν επακριβώς: «Η απάντηση, σίγουρα δεν είναι καταφατική. Και αν συνεχίσετε αυτή την ανόητη επίθεση, οι απώλειές σας θα είναι τεράστιες».
Ο στρατηγός Πάτον, ενημερώθηκε για το γεγονός και υποσχέθηκε, ότι μέσα σε τρεις ημέρες θα στείλει ισχυρές ενισχύσεις στα στρατεύματα της Μπαστόν· κι’ όσο κι’ αν αυτό φαινόταν αδύνατον, τα κατάφερε. Εκείνη η μικρή λεξούλα με τα τέσσερα γράμματα: «Nuts», έδωσε δύναμη και κουράγιο στους αμερικανούς στρατιώτες να αντέξουν στο ψύχος και το σφυροκόπημα των Ναζί.
Οι αψιμαχίες κράτησαν 35 ημέρες με τους νεκρούς, συνολικά και από τις δύο πλευρές, να ανέρχονται σε περισσότερους από 175.000· σκοτώνονταν κατά μέσο όρο, περίπου 5.000 την ημέρα! Οι Σύμμαχοι κατατρόπωσαν τους Ναζί. Ο Χίτλερ δεν είχε πλέον στη διάθεσή του, παρά μια σφαίρα για τον κρόταφό του…