Η Ιερά Μονή Εσφιγμένου, προτάθηκε να ανταλλάξει μέρος της σκηνής του Ναπολέοντα, προκειμένου να μειώσει μέρος του Ελληνικού χρέους ……..

Γράφει ο Κώστας Διαμαβολίτης
Τελικά η συνήθεια στην Ελλάδα να θυσιάζει αυτούς που προσφέρουν θα επαναλαμβάνεται πάντα. Ο λόγος είναι για την Ιερά Μονή Εσφιγμένου που έκανε πρόταση να δώσει ένα από τα πολυτιμότερα κειμήλια προκειμένου να ορθοποδήσει η πατρίδα μας. Το 1819 στην Μονή δωρίστηκε από τον Πατριάρχη Γρηγόριο τον Έ ένα μέρος της σκηνής του Ναπολέοντα Βοναπάρτη που πριν την είχε στην κατοχή του ο Λουδοβίκος ΙΣΤ´. Γι αυτό το πολύ μεγάλης σημασίας κειμήλιο στο …….παρελθόν κυβερνητικοί κύκλοι της Γαλλίας είχαν δείξει ενδιαφέρον για την απόκτηση του. Το 1993 είχα επισκεφτεί την Μονή και είδα από κοντά αυτά τα δυο τεράστια χρυσοποίκιλτα χαλιά που χώριζαν την κρεβατοκάμαρα, από την υπόλοιπη σκηνή του Βοναπάρτη. Η Γαλλία στο παρελθόν είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για την απόκτηση των χαλιών ως αντάλλαγμα τον προϋπολογισμό της Ελλάδος. Ο ηγούμενος της μονής π.Μεθόδιος σε αυτές της δύσκολες ώρες που περνάει η Ελλάδα , έκανε κάποιες επαφές και μέσο κυβερνητικού στελέχους, ειδικοί από το μουσείο του Λούβρου θα έρθουν τους επόμενους μήνες για να εξετάσουν το θέμα. Οι δηλώσεις του αρχιμανδρίτη Μεθοδίου στην εφημερίδα Δημοκρατία και στο κανάλι ΕΤ3 ήταν ξεκάθαρες «το κάνουμε για να σωθεί η Ελλάδα δε ζητάμε κανένα αντάλλαγμα».
Και το λέει αυτό ο εκπρόσωπος των μοναχών που έχουν κυνηγηθεί τόσο, όσο καμιά άλλη μερίδα του κλήρου στην Ελλάδα, γιατί την Ορθοδοξία και τις βαρύτατες δογματικές και θεολογικές έννοιες της δεν τις βάζουν στο ζύγι ούτε της διαπραγματεύονται γιατί η πίστη δεν είναι πολιτική. Το ελληνικό κράτος και το Πατριαρχείο, έχουν καταδικάσει 117 πατέρες που ζουν μέσα στη ΜονήΕσφιγμένου σε θάνατο, αφού έχουν κάνει εμπάργκο και δεν αφήνουν να περάσουν μέσα φάρμακα, τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης. Το θέμα του Εσφιγμένουέχει έρθει στο προσκήνιο πολλές φορές αλλάχωρίςκανένα αποτέλεσμα, μόνο όταν πάει κανείς και δει από κοντά τις δύσκολες συνθήκες που υπάρχουν στο μοναστήρι, λόγο της απομόνωσης θα καταλάβει τι έγκλημα διαπράττεται εις βάρος αυτών των αγωνιστών της ορθοδοξίας, που δε παίρνουν ούτε ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, ούτε μισθώματα από το κράτος, ούτε έχουν έσοδα από ακίνητη περιουσία, αφού την έχουν κατασχέσει οι «συνεχιστές» Εκείνου που περπάτησε ξυπόλητος και δίδαξε την αγάπη. Οι Εσφιγμενίτες δεν μνημονεύουν τον πατριάρχη γιατί κηρύττει την αίρεση του παπισμού, μέσα από τις συναναστροφές του, σε πνευματικό πάντα επίπεδο με τον Πάπα και αυτό η θρησκευτική «ευθιξία» της εκκλησίας της Ελλάδος δεν το άντεξε.Η απόφαση ήταν εξόντωση με κάθε μέσο· αποκλεισμός από είδη πρώτης ανάγκης, δικαστήρια για έξωση από την μονή στην οποία εδώ και 1500 χρόνια συνεχίζεται η κατά παράδοση παρουσία αυτών των μοναχών, δυσφήμηση με κάθε τρόπο, απαγόρευση εισόδου στον κάθε επισκέπτη, κ.α. Για την πολυπολιτισμικότητά όμως,τους Ιαχωβάδες, τους Σατανιστές, τα τζαμιά καθώς και όλα τα υπόλοιπα δόγματα υπάρχει ελαστικότητα και κατανόηση. Αυτοί οι καλόγεροιόμως που διώκονται, πέταξαν τη καλή τους προαίρεση για βοήθεια, σε μια Ελλάδα που προδίδεται από παντού. Στην ιστορία μας όμως πάντα κάποιοι πεινασμένοι και ξυπόλητοι κλέφτες έκαναν τη διαφορά ανάμεσα στον ραγιά και στον ελεύθερο έλληνα.Το ίδιο επαναλήφθηκε και στο πόλεμο του 1940 και το ίδιο θα επαναλαμβάνεται σε όλα τα μεγάλα ραντεβού που θα έχουμε με την ιστορία.