Τριφυλία : Άκρως επικίνδυνες «παιδικές χαρές»

Απαράδεκτη και άκρως επικίνδυνη είναι η κατάσταση που επικρατεί στις, κατ’ όνομα μόνο, «παιδικές χαρές» του Δήμου Τριφυλίας. Στους λιγοστούς, έστω, αυτούς χώρους ψυχαγωγίας, άθλησης και παιχνιδιού, τους «παιδότοπους», δυστυχώς, η εικόνα που αντικρίζει κανείς είναι θλιβερή, τραγική, αποκαρδιωτική. Ξεχαρβαλωμένα παιχνίδια, σπασμένα ξύλινα παγκάκια, σκουριασμένα σίδερα, σωλήνες και βίδες που εξέχουν, ξεραμένα κλαριά και χορτάρια, γυαλιά, σκουπιδαριό και το έδαφος, επιεικώς, ακατάλληλο, με χαλίκι ή ακόμη και τσιμέντο, που αυξάνει τις πιθανότητες πρόκλησης ατυχημάτων. «Παιδικές χαρές» που, υποτίθεται, πως «λειτουργούν», χωρίς, ωστόσο, να πληρούν ούτε στο ελάχιστο τους βασικούς κανόνες ασφάλειας! Χωρίς επαρκή (ή και καθόλου) φωτισμό, με κολώνες των οποίων τα καλώδια κρέμονται στον αέρα και είναι προσβάσιμα στα παιδιά, χωρίς φύλαξη και στοιχειώδη συντήρηση! Χώροι που, σε κάποιες περιπτώσεις, έχουν καταντήσει «άβατο» για γονείς και μικρά παιδιά, καθώς και για νεαρόκοσμο που θα επιθυμούσε να τις επισκεφθεί, αφού χρησιμοποιούνται αποκλειστικά από αλλοδαπούς. Για τουαλέτες ή αποδυτήρια, δε χρειάζεται να κάνουμε καν αναφορά, αφού αυτά ήταν και είναι, φαίνεται, εγκαταστάσεις «πολυτελείας» στη λογική των τοπικών αρχόντων, αρμοδίων και υπευθύνων! Αλλά, θα σκεφτείτε, «εδώ δε μεριμνούν για την καθαριότητα και τη στοιχειώδη ασφάλεια των χώρων και των παιχνιδιών, για τουαλέτες και αποδυτήρια θα νοιαστούν;». Και, πράγματι, θα έχετε δίκιο. Μετά από προτροπές πολλών γονιών της περιοχής, οι οποίοι δεν έχουν ένα χώρο να πάνε τα παιδάκια τους να παίξουν και να χαρούν, πέραν των ιδιωτικών, όπου αυτοί υπάρχουν και λειτουργούν, τις προηγούμενες μέρες με το φακό του «Θ» κάναμε μια βόλτα στην Τριφυλία και επισκεφθήκαμε «παιδικές χαρές» της περιοχής. Δε στενοχωρήθηκα, μόνο, από τις εικόνες που είδα, αλλά, ειλικρινά, θύμωσα και αγανάκτησα. Τριτοκοσμικές εικόνες, απαράδεκτη και άκρως επικίνδυνη κατάσταση για τη σωματική ακεραιότητα και την ίδια την υγεία των παιδιών αλλά και των συνοδών τους, γονέων και γιαγιάδων - παππούδων, συνήθως. Μετά την, αρχική, δυσάρεστη έκπληξη που με περίμενε επισκεπτόμενος τις «παιδικές χαρές», συνειδητοποίησα πως, επειδή η κατάσταση είναι όπως σας την περιγράφω (μπορεί και ακόμη χειρότερη), ελάχιστοι πάνε με τα παιδιά τους εκεί. Συνάντησα μητέρες οι οποίες μου είπαν χαρακτηριστικά: «Αναγκαστικά φέρνουμε τα παιδιά μας εδώ βόλτα, αλλά φοβόμαστε και προσέχουμε πολύ γιατί είναι επικίνδυνα». Όπως, δε, μου είπε κάτοικος σε γειτονικό, από παιδική χαρά, σπίτι, «συχνά συμβαίνουν και μικρά ατυχήματα, από τα γυαλιά που είναι στο χώμα και τις βίδες που εξέχουν από τα παιχνίδια, αφού είναι χαλασμένα και σπασμένα». Πολίτες που συζήτησα μαζί τους για την κατάσταση που επικρατεί στις «παιδικές χαρές», μου είπαν πως, αν και ζητάνε από τις τοπικές Αρχές να δείξουν ενδιαφέρον και να μεριμνήσουν για να βελτιωθεί η κατάσταση και να μην υπάρχουν προβλήματα και κίνδυνοι, δεν υπάρχει δυστυχώς ανταπόκριση. Μάλιστα, όπως μου είπε συνομιλητής μου, «είχα συζητήσει, πιο παλιά, το θέμα με δημοτικό σύμβουλο και μου είπε ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι, γιατί αυτό κοστίζει πολύ στο Δήμο (!)». Αν αυτή η λογική, αντίληψη και νοοτροπία διακατέχει ή επικρατεί στους τοπικούς άρχοντες, πώς μετά, αναρωτιέμαι, να πάμε μπροστά; Η ηθική ικανοποίηση της προσφοράς στη χαρά του παιχνιδιού ενός παιδιού, δεν αποτιμάται σε χρηματική αξία, είναι ανεκτίμητη! Βεβαίως, για να το αντιληφθεί αυτό, που είναι αυτονόητο, κάποιος, πρέπει να διαθέτει και στοιχειώδη ευαισθησία! Για τον καθορισμό των προϋποθέσεων και των τεχνικών προδιαγραφών για την κατασκευή και τη λειτουργία των παιδικών χαρών των Δήμων, τα όργανα και τη διαδικασία αδειοδότησης και ελέγχου τους, τη διαδικασία συντήρησης αυτών, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια, έχουν εκδοθεί συγκεκριμένες υπουργικές αποφάσεις, στις οποίες προβλέπονται αναλυτικά, μεταξύ άλλων, αυστηροί κανόνες που πρέπει να τηρούνται, όπως π.χ., ύψη, γωνίες, έδαφος, υλικά, χρώματα, κενά μεταξύ των δοκών, βίδες, είδη κούνιας, παιχνίδια ανάλογα με την ηλικία, περίφραξη, φωτισμός, συντήρηση. Δυστυχώς, οι τοπικές Αρχές, με ευθύνη των οποίων «λειτουργούν», υποτίθεται, οι «παιδικές χαρές», δεν εφαρμόζουν και δεν τηρούν τους κανόνες. Παράλληλα, φαίνεται πως δε νοιάζονται για τους κινδύνους πρόκλησης ατυχημάτων ή τους αγνοούν παντελώς, προκλητικά. «Το υπουργείο Εσωτερικών προκειμένου να εξασφαλίσει συνθήκες ασφάλειας και πρόσβασης στους χώρους παιδικής αναψυχής, προχώρησε στην έκδοση της Υπουργικής Απόφασης 28492/18.5.2009 (ΦΕΚ 931 Β΄) σχετικά με τον καθορισμό των προϋποθέσεων και των τεχνικών προδιαγραφών για την κατασκευή και λειτουργία των παιδικών χαρών των Δήμων και Κοινοτήτων. Οι παιδικές χαρές λειτουργούν με ευθύνη των πρωτοβάθμιων ΟΤΑ, οι οποίοι υποχρεούνται να τις προσαρμόσουν στις νέες προδιαγραφές έως και την 31/12/2012. Παράλληλα, το υπουργείο, θέλοντας να συμβάλει στη δημιουργία κατάλληλων και ασφαλών χώρων ψυχαγωγίας και παιχνιδιού, ξεκινά την υλοποίηση του προγράμματος “Διαμόρφωση Παιδικών Χαρών”. Σκοπός του προγράμματος αυτού δεν είναι να αναμορφώσει το σύνολο των παιδικών χαρών στη χώρα, αλλά να διαμορφώσει πρότυπους χώρους που θα αποτελέσουν τους “πιλότους” για την ανακατασκευή των υπολοίπων, έτσι ώστε να αποκτήσουν τη σχετική πιστοποίηση», τονιζόταν στο υπ. αριθ. πρωτ. 50536 έγγραφο, της 12ης Αυγούστου 2009, του υπουργείου προς τους γενικούς γραμματείς των Περιφερειών της χώρας, με την παράκληση να ενημερώσουν τους ΟΤΑ αρμοδιότητάς τους. Πόσοι και ποιοι, άραγε, πρώην Δήμοι της Τριφυλίας (αλλά και γενικότερα) υπέβαλαν προτάσεις για ένταξη έργων στο συγκεκριμένο Πρόγραμμα; Σημειώνουμε πως, μέχρι τα τέλη του 2012, οι Δήμοι όλης της χώρας υποχρεούνται να πιστοποιήσουν από την αρμόδια Επιτροπή Ελέγχου τις «παιδικές χαρές» που διαθέτουν και σε κάθε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει να τις κλείσουν! Λέτε να μείνουμε χωρίς «παιδικές χαρές» από το 2013; Του Ηλία Γιαννόπουλου