ΕΝΑ ΦΩΤΕΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΕ ΜΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ.

ΓΙΑΝΝΗΣ 
ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ 

Ναι, μέσα στην μελαγχολικό περιβάλλον της τραγωδίας στην Αττική, ένα φωτεινό πρόσωπο, ένα κορίτσι 31ετών, έδειξε την δύναμη της ζωής.
Το Σάββατο, ήταν ένας σημαντικός σταθμός της ζωής της, ο γάμος της, με τον συνομήλικο νέο, από την Βηρυτό, που γνώρισε στο Λονδίνο, στα χρόνια του μεταπτυχιακού της.
Ναι, μοιάζει με παραμύθι, στην καρδιά της κρίσης φεύγει για το μεγάλο βήμα στην ζωή της, αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Πολυτεχνείο.

Ήταν μια πορεία, όπως πολλών παιδιών, αλλά δεν ήταν έτσι, την έκανε να είναι τέτοια.

Το μεταπτυχιακό, οδήγησε στο διδακτορικό στον τομέα των υδρογονανθράκων και πριν πατήσει στα τριάντα πήρε με το σπαθί της μια θέση καθηγήτριας στο Αμερικάνικο Πανεπιστήμιο του Ντουμπάι, ένας χώρος παγκόσμιας επιρροής.

Και να πίσω στην Ελλάδα, εδώ να ζήσει την μεγάλη στιγμή για κάθε νέο παιδί, που έμαθε να αγωνίζεται, να προχωράει και να πετυχαίνει τους στόχους του.

Δεν ξέρει βέβαια, αν τις γνώσεις και τις εμπειρίες που απέκτησε και συνεχίζει να αποκτά εκτός Ελλάδας, θα μπορέσει ποτέ, να τις προσφέρει στην πατρίδα της, όπως και χιλιάδες άλλοι νέοι.

Νομίζεται, ότι η επιλογή για τον γάμο στην πατρίδα θα ήταν ένας ευχάριστος σταθμός γελιέστε, πολλά εμπόδια ξεπέρασε την γραφειοκρατία και τα μεσαιωνικά μυαλά της ελληνικής Εκκλησίας, όχι.

Ο νέος είναι καθολικός και η ιεραρχία της Εκκλησίας μετά από μήνες αναμονής απάντησε ότι δεν δέχεται να κάνει τον ορθόδοξο γάμο, γιατί;

Γιατί τα παιδιά, αμέσως μετά τον ορθόδοξο γάμο, ήθελαν να κάνουν και τον καθολικό στην αυλή της εκκλησίας.

Ο καθολικός ιερέας της Θεσσαλονίκης συμφώνησε, η ιεραρχία όμως, αφού ο οικείος μητροπολίτης αδυνατούσε να αποφασίσει, απάντησε ότι δεν παραχωρεί την αυλή της εκκλησίας.

Αν σας θυμίζει, την ιστορική απάντηση του Γενναδίου, "Προτιμώ το φέσι από την τιάρα του Πάπα", που οδήγησε στην Άλωση της Πόλης και τους 5 αιώνες σκλαβιάς και σκοταδισμού της Θεσσαλονίκης, μην σας παραξενέψει.

Τι και αν είμαστε στον 21ο αιώνα, τι και αν μας κυβερνά αριστερή κυβέρνηση, κάποιοι θέλουν και μπορούν, να μας κρατούν δέσμιους των προλήψεων και των συντεχνιακών συμφερόντων τους, αφού έτσι συμπεριφέρθηκε, κοτζάμ ιεραρχία της Εκκλησίας.

Τα παιδιά απογοητευμένα για την αδικία πού ζούσαν, επέλεξαν να μην περιορίσουν την αξιοπρέπειά τους και έκαναν ένα όμορφο γάμο στην καθολική Εκκλησία στην Φράγκων.

Τα πάρτη, τόσο πριν τον γάμο, όσο και το βράδυ τού γάμου, ήταν γεμάτα κέφι και χαρά, αφού οι συγγενείς και οι φίλοι από τον Λίβανο μαζί με την πολυεθνική κοινότητα των συμφοιτητών και συνεργατών, πού έφθασε στην Θεσσαλονίκη, μέρες πριν τον γάμο, δεν σταμάτησαν στιγμή να χορεύουν και να τραγουδούν.

Μια παρέα, με τους συγγενείς, συμμαθητές και φίλους του κοριτσιού, δεν έδειξαν ούτε στιγμή να αλλάζουν ρυθμό, στις εναλλαγές της μουσικής από τον ιδιαίτερο κόσμο των δύο νέων.

Να μην ξεχάσω, πριν πάνε στην εκκλησία, καλού κακού, έκαναν και ένα πολιτικό γάμο στο δημαρχείο Θεσσαλονίκης, έστω και με αρκετή γραφειοκρατία.

Ναι, η σφραγίδα της ήταν σε όλα, το φωτεινό της χαμόγελο μας γοήτεψε και η δύναμη της θέλησής της βεβαιώνει την λαμπρή συνέχεια.

Μπράβο παιδιά, τα καλύτερα μπροστά σας!