Ελαιόλαδο: Σταυρόλεξο η άνοδος των τιμών, μειώνεται η παραγωγή

Η ανομβρία των τελευταίων τριών μηνών δημιούργησε νέα δεδομένα κατεβάζοντας τον πήχη της προβλεπόμενης παραγωγής ελαιόλαδου στην Ελλάδα στους 240 περίπου χιλιάδες τόνους έναντι 300 χιλ. της προηγούμενης εκτίμησης, σύμφωνα με σχολιασμό του Βασίλη Ζαμπούνη στην ιστοσελίδα olivenews.gr για το παραπάνω θέμα.
Κατά τον ίδιο, ανάλογες είναι και οι εξελίξεις στην Ισπανία με αποτέλεσμα η προβλεπόμενη παραγωγή να έχει κατέβει από τους 1,35 εκατομμύρια τόνους στους 1,0 με 1,1 εκατομμύρια τόνους.
Σε υψηλά επίπεδα παραμένουν οι προβλέψεις για την Τυνησία (300 – 330 χιλ.), την Ιταλία (290 – 310 χιλ.), την Τουρκία (170 – 180 χιλ), την Πορτογαλία (120 -140 χιλ.) και τη Συρία (90 – 100 χιλ.) τόνους.
Οπότε, σε γενικές γραμμές, σε σύγκριση με πέρυσι 2018/19, η γενική εικόνα αναμένεται να είναι: ισορροπία.
Η σημαντικά μειωμένη ισπανική παραγωγή θα αντισταθμιστεί από τα υψηλά της αποθέματα περί τους 700 χιλ. τόνους καθώς και τις μεγάλες παραγωγές των άλλων
μεσογειακών χωρών.
Οι χάρτες παραγωγής
Στην παραπάνω παραγωγή θα πρέπει να προσθέσουμε περί τους 30 χιλιάδες τόνους αποθέματα λήξης της φετινής περιόδου, εκ των οποίων σημαντικό μέρος παρουσιάζει σοβαρά ποιοτικά προβλήματα.
Αυτό, όμως, που θα πρέπει να τονιστεί είναι η αισιόδοξη θεαματική βελτίωση της ποιότητας σε σύγκριση με την 2018/19. Φέτος είχαμε ευνοϊκές κλιματολογικές συνθήκες, ιδίως το χειμώνα, με κρύα και άφθονες βροχές. Επίσης, μετά τις καταστροφικές δακοπροσβολές το καλοκαίρι του 2018 (επί Αντώνογλου και Αποστόλου στο ΥΠΑΑΤ), που κόστισαν πάνω από 200 εκ. ευρώ, φέτος, το 2019, η έγκαιρη οργάνωση με τις παρεμβάσεις Αραχωβίτη, αλλά και οι καιρικές συνθήκες ελαχιστοποίησαν τις προσβολές.
Η πορεία των τιμών
Φυσικό επακόλουθο της μείωσης των προηγούμενων εκτιμήσεων για την παραγωγή 2019/20 είναι η συγκράτηση των τιμών, ίσως με ελαφρώς αυξητικές τάσεις. Επίσης παρατηρούμε το μεγάλο άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ των τιμών των διαφόρων ποιοτικών κατηγοριών, αποτέλεσμα των έντονων διαφοροποιήσεων στα ποιοτικά χαρακτηριστικά τους.
Αν συνυπολογίσουμε και την οψιμότητα της νέας εσοδείας, τότε -λογικά- οι τιμές θα πρέπει να κινηθούν ελαφρά ανοδικά έως το Δεκέμβριο, έως ότου δηλαδή η Ισπανία μπει σε φουλ παραγωγή. Άρα, θα έχουμε μία πορεία αντίστροφη με της προηγούμενης χρονιάς 2018/19, όπου καθώς οι προβλέψεις για την ισπανική παραγωγή συνεχώς ανέβαιναν -από τους 1,4 έφτασαν στους 1,8 εκ τόνους- οι τιμές από το φθινόπωρο του 2018 άρχισαν να υποχωρούν.
Εδώ εμφιλοχωρεί το ερώτημα αν και πότε συμφέρει τους παραγωγούς μία μικρή άνοδος των τιμών με αντάλλαγμα τη μείωση της παραγωγής τους. Αλλά, ας το αφήσουμε, γιατί πρόκειται για μεγάλη συζήτηση…
Η γεωπονική και κλιματολογική προσέγγιση
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι υποσχέσεις μιας μεγάλης ανθοφορίας του Μαΐου διαψεύδονται από την καρπόδεση του Σεπτεμβρίου. Ακόμη πιο μεγάλο και σοβαρό θέμα και μεγάλη πρόκληση έρευνας και συζήτησης…  tharros