Σαν σήμερα 19/3, Η διεστραμμένη διαταγή του Χίτλερ 42 μέρες πριν πεθάνει – Ποιος ανέλαβε την ευθύνη ώστε να μην εκτελεστεί

Ήταν μια ακόμα διεστραμμένη διαταγή του Χίτλερ, που όμως την κάνει πιο άθλια το ότι εκδόθηκε 42 μέρες πριν πεθάνει ο μακελάρης του Κόσμου. Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, 19 Μαρτίου του 1945.
Εκείνη την ημέρα του Μαρτίου, ο Αδόλφος Χίτλερ εκδίδει το «Nerobefehl», δηλαδή το Διάταγμα Νέρων. Τι προέβλεπε αυτή η διεστραμμένη, όπως όλες, διαταγή του Φίρερ; Την απόλυτη καταστροφή της γερμανικής υποδομής· πιο αναλυτικά: την ολοκληρωτική φθορά όλων των βιομηχανιών, των στρατιωτικών εγκαταστάσεων, των καταστημάτων, των εγκαταστάσεων μεταφοράς και των μέσων επικοινωνίας στη Γερμανία! Γιατί; Για να μην πέσουν στα χέρια των Συμμάχων που κατέφθαναν. Ποιος νοιαζόταν για τη Γερμανία και τον λαό της που παραπλανήθηκε; Ο ηγέτης της, ο Αδόλφος Χίτλερ, σίγουρα όχι!
Στις αρχές του 1945, η κατάσταση για τη Γερμανία ήταν απελπιστική. Τα περισσότερα από τα κατακτημένα εδάφη είχαν απελευθερωθεί ή ανακαταληφθεί, η Μάχη των Αρδενών είχε ξεκαθαρίσει το τοπίο για τους Συμμάχους, που προέλαυναν στην ενδοχώρα της Γερμανίας πια τόσο από την ανατολή όσο και από τη δύση. Ο Χίτλερ δεν ήταν διατεθειμένος να δεχτεί την άνευ όρων παράδοση, θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με τη ντροπή της Συνθήκης των Βερσαλλιών. Και κάτι ακόμα: σύμφωνα με τους «δικούς» του, ο Χίτλερ αντιλήφθηκε ότι ο γερμανικός λαός τον θεωρούσε αποτυχημένο πλέον και ανάξιο της μεγάλης αποστολής του στην Ιστορία και επομένως του άξιζε να θαφτεί μαζί με το απεχθές καθεστώς του. Έτσι ο Χίτλερ, πάνω στο ψυχομαχητό του, εξέδωσε το Διάταγμα Νέρων, και τι έλεγε;

Το Διάταγμα Νέρων.

«Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι οι εγκαταστάσεις μεταφορών και επικοινωνιών, οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις και οι αποθήκες ανεφοδιασμού, που δεν έχουν καταστραφεί ή έχουν τεθεί προσωρινά εκτός λειτουργίας, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ξανά για τους δικούς μας σκοπούς όταν ανακτηθεί το χαμένο έδαφος. Ο εχθρός δεν θα μας αφήσει παρά καμένη γη όταν αποσυρθεί, χωρίς να δώσει το παραμικρό σεβασμό στον πληθυσμό. Παραγγέλνω λοιπόν: Όλες οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις μεταφοράς και επικοινωνίας, βιομηχανικές εγκαταστάσεις και αποθήκες ανεφοδιασμού, καθώς και οτιδήποτε άλλο αξιόλογο εντός της επικράτειας του Ράιχ, που θα μπορούσε με οποιονδήποτε τρόπο να χρησιμοποιηθεί από τον εχθρό αμέσως ή στο άμεσο μέλλον για τη δίωξη του πολέμου, να καταστραφούν»!
Την ευθύνη για την εκτέλεση του Διατάγματος ανέλαβε ο Άλμπερτ Σπέερ, υπουργός Εξοπλισμών και Πολεμικής Παραγωγής του Χίτλερ, ακριβώς την ημέρα των 40ων γενεθλίων του. Λέγεται ότι ο Σπέερ, όταν διάβασε τη διαταγή, τρόμαξε και έχασε την πίστη του στον Φίρερ· ανέλαβε πρωτοβουλία να πείσει τους στρατηγούς να μην εκτελέσουν το Διάταγμα. Ο Χίτλερ δεν το έμαθε ποτέ!
Ο Χίτλερ αυτοκτόνησε στις 30 Απριλίου του 1945, σαράντα δύο ημέρες μετά την έκδοση της διαταγής.
Ο Σπέερ θα ισχυριστεί αργότερα ότι κατά τη διάρκεια της τελευταίας συνάντησής του με τον Χίτλερ, στις 22 Απριλίου, παραδέχτηκε ότι δεν υπάκουσε εσκεμμένα τις οδηγίες του. Ο Χίτλερ φέρεται να εξοργίστηκε με τον Σπέερ, αλλά τον άφησε να φύγει. Το τέλος ήταν πια μέσα του…