16 χρόνια χωρίς τον Γιώργο Γεννηματά..

Μια διαδρομή ζωής που ξεκίνησε το 1939 στην Αθήνα και έφτασε στο τέρμα 55 χρόνια αργότερα στις 25 Απριλίου του 1994.
«Έφυγε νωρίς» , είπαν σχεδόν όλοι τότε και κάποιοι το επανέλαβαν, με έμφαση, μετά το θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου. Ένας πολιτικός κι ένας άνθρωπος που διακρίθηκε για το ήθος του και που αντιμετώπισε με γενναιότητα και αξιοπρέπεια το τέλος. Ένας πολιτικός ιδιαίτερα δημοφιλής (αν αυτό λέει κάτι στις μέρες μας) όχι μόνο στους ψηφοφόρους - οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, του κόμματος που υπηρέτησε για χρόνια, αλλά και σε ανθρώπους που είχαν κάνει άλλες επιλογές.
Ο ίδιος όταν τον ρωτούσαν οι δημοσιογράφοι για το πώς εξηγεί την υψηλή δημοτικότητά του έλεγε: «Στη ζωή μου κάνω δύο πράγματα: σέβομαι τους άλλους, σέβομαι τον εαυτό μου. Μήπως μου το ανταποδίδουν; Δεν ξέρω...».
Υπουργός για χρόνια στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Το όνομά του συνδέθηκε με το Εθνικό Σύστημα Υγείας και ήταν στο υπουργείο Υγείας που άφησε -συνήθιζε να λέει- ένα κομμάτι απ’ τη ζωή του. Ο Γιώργος Γεννηματάς σε όλη του τη ζωή , θα πει ένας φίλος , συνεργάτης και σύντροφός του από τα χρόνια τα παλιά , συνδύαζε το όραμα με το ρεαλισμό , τη φαντασία με την εργατικότητα , το λόγο με τη στάση ζωής.
Δεκαέξι χρόνια μετά το όραμά του για Δημόσια Δωρεάν Υγεία παραμένει επίκαιρο. Δεκαέξι χρόνια μετά η επιλογή του να βάζει τον άνθρωπο πρώτα από τους αριθμούς παραμένει αδήριτη ανάγκη. Δεκαέξι χρόνια μετά η υπέρβαση των κομματικών "καφενείων" και η ανθρώπινη διάσταση που έδωσε στο σκληρό πεδίο της πολιτική , παραμένουν για όλους εμάς μακρινοί ακόμα στόχοι.
"Αυτά που δεν μπόρεσα να ολοκληρώσω , είναι βέβαιο ότι θα αποτελέσουν στόχο πολλών που με μεγαλύτερες δυνάμεις από εμένα θα τα κάνουν πράξη" έγραφε ο Γιώργος Γεννηματάς στην ιδιόχειρη διαθήκη του , για να θυμίζει σε όλους εμάς το χρέος μας στις επόμενες γενιές.