Το μεγάλο στοίχημα της κυβέρνησης και προσωπικά του Γιώργου Παπανδρέου θα κερδηθεί στο εσωτερικό της χώρας. Οι επιτυχημένες προσπάθειες στο εξωτερικό αποτελούν σίγουρα μια καλή βάση για τη διαχείριση της κρίσης, ξαναφέρνουν τη χώρα στο τραπέζι των εταίρων με στοιχειώδη αξιοπρέπεια, δεν αποτελούν όμως τη λύση.
Η αξιοπιστία –στην οποία έχει δώσει μεγάλο βάρος ο Γιώργος Παπανδρέου– θα κερδηθεί από την εφαρμογή και την αποτελεσματικότητα των μέτρων στο εσωτερικό της χώρας. Οι περίφημες αγορές, όπως και η Κομισιόν, περιμένουν την εφαρμογή των μέτρων ως τη μόνη απόδειξη ότι η ελληνική κυβέρνηση εννοεί αυτά που υπόσχεται.
Η εφαρμογή των μέτρων δεν είναι μια οικονομική υπόθεση, είναι μία εξόχως πολιτική υπόθεση. Στην Ελλάδα δεν κατέρρευσαν μόνο τα οικονομικά του κράτους, κατέρρευσε το σύστημα διανομής πλούτου. Το πελατειακό κράτος έχει ξεπεράσει τα όριά του, οι συμφωνίες κάτω από το τραπέζι εμποδίζουν κάθε ανάπτυξη. Η αδειοδότηση, είτε μέσω εκατοντάδων τροπολογιών είτε μέσω λαδώματος, δεν επιτρέπει πλέον στην ελληνική οικονομία να προχωρήσει. Αντιθέτως, κεφάλαια, επενδύσεις, επιχειρηματικά σχέδια, οι ίδιες οι εταιρείες, ακόμα και οι άνθρωποι με γνώσεις, φεύγουν για άλλες πολιτείες.
Όλα αυτά για να αλλάξουν πρέπει να δοθεί μάχη πολιτική. Το αν και κατά πόσο η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου είναι πλέον έτοιμη να τη δώσει αυτό θα φανεί τους δύο επόμενους μήνες.
Οι μεγάλες αλλαγές θα φέρουν συγκρούσεις, χρόνος δε για βήμα προς βήμα προσέγγιση δεν υπάρχει. Το ελληνικό κράτος αναζητεί καθημερινά χρήματα για «να βάζει το κλειδί στην πόρτα», δηλαδή για να λειτουργεί.
Το στοίχημα βεβαίως σε ό,τι αφορά στις αλλαγές είναι επίσης δύσκολο, γιατί η κυβέρνηση καλείται να επιλέξει κατεύθυνση, άρα κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες. Η παντελής ανικανότητα και αποτυχία της κυβέρνησης της ΝΔ φάνηκε από την αρχή, από το γεγονός ότι ο Κώστας Καραμανλής δεν ανταποκρίθηκε ποτέ στο κάλεσμα των εκατομμυρίων φτωχότερων και μεσαίων στρωμάτων που τον ψήφισαν. Ο Γιώργος Παπανδρέου αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα με το ΠΑΣΟΚ, τον κομματικό και συνδικαλιστικό μηχανισμό που εκφράζει και στηρίζει το σύστημα ΠΑΣΟΚ. Μένει, λοιπόν, να δούμε αν ο κ. Παπανδρέου θα ακολουθήσει το δρόμο των μεγάλων αλλαγών που υποστηρίζει, αν θα πάρει άμεσα τα τολμηρά –σκληρά;– μέτρα τα οποία υπόσχεται. Μένει, επίσης, να δούμε με ποιον τρόπο αυτά τα εφαρμοστούν, αν θα στηρίζουν μόνο συγκεκριμένους επιχειρηματικούς κλάδους, για παράδειγμα τράπεζες, ή και τα μεσαία στρώματα. Η δοσολογία δεν είναι ακόμα ορατή γι’ αυτό και η κατεύθυνση είναι θολή. Θυμίζει περισσότερο πολιτικές στις αρχές της δεκαετίας που τελειώνει και αυτό είναι ανησυχητικό σε περιόδους ύφεσης.
Ποια είναι, λοιπόν, τα άμεσα στοιχήματα που καλείται να κερδίσει η κυβέρνηση μετά την απόφαση των «16»;
1. Μείωση κόστους δανεισμού. Το άμεσο αποτέλεσμα της απόφασης των «16» ήταν να μειωθεί η πίεση στην ελληνική οικονομία με κερδοσκοπικά επιτόκια. Οι πρώτες ενδείξεις ηταν ενθαρρυντικές, αμέσως μετά την απόφαση των «16». Όμως η Μεγάλη Δευτέρα έδειξε ότι ο δανεισμός θα γίνει με επιτόκια πάνω από 6%. Μένει να δούμε με ποια επιτόκια θα δανειστεί η Ελλάδα τον Απρίλιο και το Μάιο, που είναι το πρώτο κρίσιμο τεστ. Να θυμίσουμε ότι οι κρίσιμες ημερομηνίες είναι 20 και 23 Απριλίου και 19 Μαΐου για περίπου 20 δις ευρώ.
2. Η αίσθηση της σταθερότητας στην οικονομία και στις καταθέσεις. Οι ενδείξεις στο Χρηματιστήριο ηταν εξαιρετικά αισιόδοξες. Ο τραπεζικός κλάδος ανέβηκε 8,5% μετά τις ανακοινώσεις του Τρισέ. Ο Βούλγαρος πρωθυπουργός εξέφρασε την ανακούφισή του, αφού το 30% των τραπεζών στη χώρα του είναι ελληνικές. Μένει όμως να δούμε αν θα υπάρξει επαναπατρισμός κεφαλαίων. Το κλίμα σταθερότητας δίνει ελπίδα ότι δεν θα συνεχιστεί η μετανάστευση κεφαλαίων από ελληνικές τράπεζες σε τράπεζες του εξωτερικού, ιδίως της Κύπρου.
3. Η ρευστότητα. Οι τράπεζες εξασφάλισαν σταθερό έδαφος, το ερώτημα όμως είναι αν θα ανοίξουν πλέον το συρτάρι για να κυλήσει χρήμα στην αγορά. Ειδικά σε ό,τι αφορά στους μικρομεσαίους, η κατάσταση είναι οριακή. Η αντίληψη όμως των τραπεζικών κύκλων είναι παγιωμένη εδώ και χρόνια. Οι μικρομεσαίοι δεν είναι βιώσιμοι, άρα θα «πεθάνουν». Δεν υπάρχει λοιπόν λόγος αναχρηματοδότησης των υποχρεώσεών τους και στήριξής τους. Αν αυτή η άποψη επικρατήσει και στη συνέχεια, τότε θα είναι όλοι χαμένοι. Οι μικρομεσαίοι, το κράτος που θα βλέπει τα έσοδά του να μειώνονται και το ποσοστό της ανεργίας να αυξάνεται. Και στο τέλος ίσως οι ίδιες οι τράπεζες ως νομικά σχήματα, αφού δεν θα έχουν αληθινούς πελάτες.
4. Η αποτελεσματικότητα των μέτρων της 3ης Μαρτίου. Ο Γιώργος Παπανδρέου δηλώνει ότι η κυβέρνηση θα υλοποιήσει το πρόγραμμά της και ότι θα εφαρμόσει τα μέτρα για τα οποία έχει δεσμευτεί. Σε ό,τι αφορά ειδικά στο θέμα των φόρων, είναι ένα μεγάλο ερώτημα και η ορθότητα της κατεύθυνσης και το αποτέλεσμα. Η ύφεση θα συνεχιστεί και οι νέοι φόροι θα παράγουν νέα ύφεση. Αυτό σημαίνει μείωση των εσόδων για το κράτος και ανεργία. Μένει λοιπόν να δούμε πώς θα εκφραστεί η αποτελεσματικότητα των μέτρων.
5. Αποφυγή νέων μέτρων. Ο Γιώργος Παπανδρέου τονίζει ότι δεν θα λάβει νέα μέτρα. Όμως οι αγορές, ο Τρισέ, η Μέρκελ, η Κομισιόν ζητούν μέτρα αναπτυξιακά που σημαίνει απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων και διαρθρωτικές αλλαγές. Αυτά λέγονται αλλά δεν γίνονται. Χωρίς αυτές τις αλλαγές δεν μπορεί η οικονομία να ξανακινηθεί.
6. Μείωση των ελλειμμάτων. Όλα τα μέτρα, καθώς και οι κινήσεις προς την ΕΕ, αποβλέπουν στη μείωση των ελλειμμάτων, ώστε να αρχίσει η αντίστροφη κίνηση για την οικονομία και να μπορεί το κράτος να έχει ένα μόνο μέτωπο, το χρέος, αντί του υψηλού χρέους και των υψηλών ελλειμμάτων που έχει σήμερα. Μένει λοιπόν να δούμε αν πράγματι το λειτουργικό κόστος του κράτους μειώνεται. Η αύξηση των πόρων μέσω φορολογίας από μόνη της δεν μειώνει τα ελλείμματα, αν συνεχίσουμε να πληρώνουμε «μαύρες τρύπες». Οι αγορές υπολογίζουν ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί 74 δις ευρώ καινούρια δάνεια έως το 2014 για να μπορέσει να καλύψει τα ελλείμματά της. Δύσκολα…
Η κυβέρνηση πρέπει φέτος να αναχρηματοδοτήσει 54 δις ευρώ από το συνολικό δημόσιο χρέος, ύψους 294 δις ευρώ.
Οι σημαντικότεροι δανειστές της Ελλάδας
• Γαλλία 58 δις
• Ελβετία 47 δις
• Γερμανία 32 δις
• Ελληνικές τράπεζες 29 δις
• ΗΠΑ 13 δις
ΠΗΓΗ:ΕΠΙΚΑΙΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα