Αλλου είδους «Ελλάς - Γαλλία συμμαχία»

Τα μαντάτα, όχι με επαίνους και χειροκροτήματα, για τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου έρχονται εξ Εσπερίας, συγκεκριμένα από το Παρίσι.
«Δεν θέλουμε Γάλλο Παπανδρέου», διαμηνύει η αριστερή τάση του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, αναφερόμενη στις προεδρικές εκλογές του 2012 στη Γαλλία. Η ανταπόκριση της Ηρας Φελουκατζή, τη Δευτέρα 12 Απριλίου από το Παρίσι, είναι αποκαλυπτική και ως εκ τούτου εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, πώς αντιμετωπίζει η Αριστερά των Σοσιαλιστών της Γαλλίας τον και ηγέτη και καθοδηγητή σε παγκόσμιο επίπεδο του ιδεολογικού και πολιτικού χώρου, δεδομένου ότι είναι πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.

Η κριτική για την πολιτική που ακολουθεί και τα μέτρα για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης που παίρνει η σοσιαλιστική κυβέρνηση της Ελλάδας επεκτείνεται και εκτός των συνόρων της χώρας. Εδώ έχουμε την αντίδραση πρωτίστως της Αριστεράς, κάποιες «παρατηρήσεις» από τη Ν.Δ. και «γκρίνια» (ίσως και απογοήτευση;) από στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που όμως τελικώς στηρίζουν και την πολιτική και τα μέτρα. Οι αντιδράσεις φαίνεται να εκδηλώνονται και στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ. Ισως είναι ένα καζάνι που αρχίζει να βράζει...

Στη Γαλλία, όμως, δεν είναι απλώς κριτική. Είναι απόρριψη, που ισοδυναμεί με καταγγελία. Οχι, βεβαίως, από τους άλλοτε «συντρόφους» του Γ. Παπανδρέου και του Γ. Παπακωνσταντίνου, τους Κουσνέρ και Μιτεράν, που έγιναν υπουργοί του Νικολά Σαρκοζί, τωρινού συνεταίρου του Ελληνα πρωθυπουργού, και τον Στρος-Καν, διευθυντή του ΔΝΤ, αλλά από τους συντρόφους του της αριστερής τάσης του Σοσιαλιστικού Κόμματος, τους οποίους, υποτίθεται, εκφράζει και εκπροσωπεί, καθώς δηλώνει αριστερός και σοσιαλιστής ο ίδιος.

Στη διάσκεψη με θέμα «συγκλίσεις για να ξεπεράσουμε την ελεύθερη συναλλαγή», την οποία οργάνωσε η αριστερή τάση του Σοσιαλιστικού Κόμματος, «Ενας προοδευμένος κόσμος», την οποία εκπροσωπούν ο Μπενουά Αμόν, εκπρόσωπος του Σ.Κ. και ο Ανρί Εμανουελί, ο πρώτος, αναφερόμενος και στις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία το 2012, είπε ότι ένας «Γάλλος Παπανδρέου» είναι «ένας άνθρωπος [...] που ανταποκρίνεται στην αναπαλαίωση της παλιάς ισχύουσας τάξης». Και τόνισε: «Τι συμβαίνει στην Ελλάδα αν όχι αναστήλωση της παλιάς κατάστασης;», επισημαίνοντας τη «μείωση των κοινωνικών δαπανών και του αριθμού δημοσίων υπαλλήλων».

Ο Γ. Παπανδρέου έχει πει ότι τα μέτρα που εξήγγειλε «δεν είναι στα όρια, είναι εκτός των ιδεολογικών ορίων του ΠΑΣΟΚ, είναι όμως μέτρα έκτακτης ανάγκης». Και ο Ευάγγ. Βενιζέλος πρόσθεσε: «Αισθανόμαστε συντετριμμένοι για τα μέτρα, αλλά έπρεπε...».

Κι όλα αυτά γίνονται για να ανακτηθεί, να αποκατασταθεί η χαμένη αξιοπιστία της χώρας.

Την απάντηση τη δίνει απλά και πολιτικά ο Μπ. Αμόν από το Παρίσι:

«Είμαστε στην καρδιά της περίφημης συναίνεσης της Ουάσιγκτον», αναφερόμενος στους «τρεις θεσμούς, το ΔΝΤ, το αμερικανικό θησαυροφυλάκιο και τη Διεθνή Τράπεζα», συντονισμένους «σε πολιτικές φιλελευθεροποίησης των οικονομιών των χωρών, οι οποίες επωφελούνται από δάνεια της Διεθνούς Τράπεζας».

Και πρόσθεσε:

«Λοιπόν, σήμερα τι ακούμε ακόμα και στις τάξεις του δικού μας κόμματος; Μας ζητούν να είμαστε αξιόπιστοι! Καταλαβαίνουμε· αξιόπιστοι απέναντι στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο ΔΝΤ, στον τραπεζικό τομέα, ενώ θα έπρεπε να είμαστε αξιόπιστοι στους Γάλλους και Ευρωπαίους εργαζόμενους, στους συνταξιούχους, στους πολίτες, που υφίστανται το βάρος και τις συνέπειες μιας κρίσης για την οποία δεν έχουν καμία ευθύνη».

Εισπράττει όμως και εγκώμια ο Γ. Παπανδρέου, από τη Βρετανία, ίσως ως απάντηση στις επικρίσεις και την απόρριψη που έρχεται από τη Γαλλία.

Στην «Ε», Τρίτη 13 Απριλίου, διαβάζουμε ότι η Χέλενα Σμιθ γράφει στη βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν»: «Ακόμη και εκείνοι, που επέμεναν να τον αποκαλούν "Γιωργάκη" έχουν σωπάσει, καθώς εντείνεται η αίσθηση ότι είναι η επιδέξια διπλωματία και η αποφασιστικότητα του Παπανδρέου που έχουν αποτρέψει μέχρι τώρα τη δημοσιονομική κατάρρευση. [...]. Η χώρα είναι τυχερή να έχει για ηγέτη κάποιον που αποπνέει μια αδιαφιλονίκητη ψυχραιμία υπό πίεση». Και ο καθηγητής Κέβιν Φέδερστοουν, επικεφαλής του ελληνικού παρατηρητηρίου στο London School of Economics τον περιγράφει ως «τον πιο δυτικοποιημένο, από πλευράς κουλτούρας, πρωθυπουργό που είχε η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια».

Για να είμαστε δίκαιοι όμως στα εύσημα και στην «τυχερή» Ελλάδα έχουν προηγηθεί εγχώριοι αναλυτές-σχολιαστές, όπως π.χ. ο Γ. Πολίτης από τη δημόσια ΝΕΤ, όταν, γεμάτος συγκίνηση μετά την περιοδεία του πρωθυπουργού στο Βερολίνο, το Παρίσι και την Ουάσιγκτον, είχε αναφωνήσει ότι αν δεν τον είχε η Ελλάδα θα έπρεπε να τον ανακαλύψει!

Πέρα από την υπερβολή της περίπτωσης αυτής, διάχυτη είναι η εικόνα για τη στήριξη και την επιδοκιμασία των μέτρων και της πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση από πολλά ΜΜΕ, πρωτίστως τηλεοπτικά, με παρουσιάσεις, αναλύσεις, σχόλια και ακόμα προτροπή για νέα μέτρα.

Επιδοκιμάζουν από τη μια μεριά και ασκούν κριτική από την άλλη, γιατί δεν είχε σπεύσει νωρίτερα να ακολουθήσει τέτοια πολιτική, ενώ προκαταλαμβάνουν την ανάγκη νέων μέτρων. Καλλιεργείται έτσι, μ' αυτόν τον τρόπο, το κλίμα στην κοινή γνώμη, ώστε να δεχτεί την έκτακτη ανάγκη (!) και φυσικά παραγνωρίζονται και αποσιωπούνται όσα το ΠΑΣΟΚ διακήρυττε προεκλογικά και την τούμπα που έχει κάνει.

Για «πόλεμο», στον οποίο βρισκόμαστε (όλοι;) έχει μιλήσει επανειλημμένως ο πρωθυπουργός. Σ' αυτόν αναφέρεται την Κυριακή 11/4 από την «Καθημερινή» ο Αλ. Παπαχελάς, σπεύδοντας να υπερασπιστεί την πολιτική και τα μέτρα και απαντώντας προκαταβολικά στις αιτιάσεις των Γάλλων Σοσιαλιστών, αναγνωρίζοντας όμως ευθέως την ανατροπή που έκανε: «Στον πόλεμο καταπίνεις την ιδεολογία σου, τις προσωπικές σου προτιμήσεις και κάνεις αυτό που χρειάζεσαι για να σωθεί η χώρα σου. Είναι δυσάρεστο και μπορεί να σου γκρινιάζουν οι σύντροφοι στην επόμενη σύνοδο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, αλλά έτσι είναι η ζωή.

Ο πρωθυπουργός μιας χώρας πρέπει, δυστυχώς, να έχει τα κότσια να δίνει εντολές για να γίνουν πράγματα που δεν θα φανταζόταν ποτέ ότι θα τα αποφάσιζε εκείνος».

Το ζητούμενο, πάντως, είναι αν, πόσοι και ποιοι από τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ακόμα και τα κυβερνητικά ή από τις ας πούμε «τάσεις» έχουν διαβάσει ή έχουν λάβει γνώση αυτών που έγιναν στο Παρίσι από συντρόφους τους και σε ποιο βαθμό μπορούν να προβληματιστούν και να κινηθούν αναλόγως. Τα αδιέξοδα και την εν γένει ύφεση τα φέρνουν η πολιτική που ακολουθείται, τα μεγάλα λόγια με τις λέξεις που βαπτίζονται κατά το δοκούν και η αδιαφάνεια, που, παρά τα λόγια, διακατέχει τις κυβερνητικές κινήσεις, κυρίως διεθνώς. Ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, σοσιαλιστής κι αυτός, Γκόρντον Μπανάι, που ηττήθηκε κατά κράτος στις εκλογές την περασμένη Κυριακή, έπειτα από δυόμισι χρόνια σκληρής λιτότητας, που επέβαλε στη χώρα του το ΔΝΤ, δήλωσε στον Σταύρο Τζίμα, στην «Καθημερινή», 11/4. «Οι Ούγγροι ερχόμαστε από εκεί, όπου κατευθύνεται τώρα η Ελλάδα».
πηγή: Ελευθεροτυπία